آگاهی، موتور حرکت؛ خدمت، سوختِ راه

سلام دوستان. پوریا هستم،، یک مسافر
در وادی یازدهم آموختم که انسان برای رشد و پیشرفت، نیاز به دو بالِ به هم‌پیوسته دارد: آگاهی و انرژی.
آموختم که برای حرکت به سوی جلو، نخست باید آگاهی‌ام را گسترش دهم، زیرا سرچشمهٔ زایندهٔ انرژی، آگاهی است.
و این آگاهی، تنها در دانشِ خشک و کتابی خلاصه نمی‌شود، بلکه در تجربه‌ی زیست، و در متنِ زندگی جمعی کنگره معنا می‌یابد.

من در این سال‌ها در کنگره انسان‌هایی را دیده‌ام که سرشار از شوق و نشاط و انرژی بودند و گام‌های بلند و استواری برمی‌داشتند؛
کسانی را دیده‌ام که برای خدمت، مسافت‌های طولانی را با هواپیما و یا حتی با خودروی شخصی طی می‌کنند و به دورترین مناطق کشور سفر می‌کنند.
همیشه از خود پرسیده‌ام: این انرژیِ خستگی‌ناپذیر از کجا می‌آید؟ این انگیزهٔ ژرف و بی‌کران چگونه در آن‌ها زاده شده است؟

پاسخ را در وادی یازدهم یافتم:
هرچه آگاهی بالاتر باشد، انرژی نیز بالاتر می‌رود؛
و هرچه انرژی فزونی یابد، حرکت، قوی‌تر، هدفمندتر و استوارتر می‌شود.

اما این آگاهی چگونه به دست می‌آید؟
از راهِ منابع اطلاعاتیِ غنیِ کنگره: از سی‌دی‌ها، از آموزش‌های حضوری، از کتاب‌های شصت درجه، چهارده وادیِ عشق، چهارده مقاله و....
و مهم‌تر از همه، از خدمت کردن در جایگاه‌های گوناگون.
زیرا خدمت، تنها یک عمل بیرونی نیست؛
آزمایشگاهی است که در آن، آگاهیِ نظری به تجربهٔ عینی بدل می‌شود،
و انرژیِ درونی، در عملِ خدمت، بازآفرینی و تشدید می‌گردد.

امروز می‌فهمم که آن کسانی که مسافت‌ها را برای خدمت می‌پیمایند،
در واقع دارند چرخهٔ آگاهیِ انرژی را در خود می‌چرخانند:
خدمت، آگاهی می‌آفریند، آگاهی انرژی می‌دهد، و انرژی، خدمتی گسترده‌تر را ممکن می‌سازد.و این چرخه، موتور پیشرانِ حرکتِ فرد و جمع در مسیر رهایی و تعالی است.

باشد که ما نیز با ژرف‌کردنِ آگاهی‌هایمان،
انرژیِ خدمت و حرکت را در خود و در کنگره، جاری و پایدار سازیم.

نویسنده‌ی دلنوشته: مسافر پوریا
راهنمای لژیون دوم
تنظیم و ارسال: مسافر محمدرضا_ل۱۲
《مسافران نمایندگی پروین اعتصامی اراک》