نجات در جاری شدن

وادی یازدهم به من آموخت که هیچ تغییری با ایستادن شکل نمی‌گیرد. آب اگر یک‌جا بماند می‌گندد؛ اما اگرحرکت کند مسیرش را از میان سنگ‌ها پیدا می‌کند.
پس باید جاری شد، نه با شتاب، نه با ترس ماندن ، بلکه با حرکتی آگاهانه، پیوسته و آرام.

در این وادی فهمیدم نجات در رفتن نیست، در جاری شدن است در اینکه هر روز بهتر از دیروز حرکت کنی و بگذاری زمان، کار خودش را کند.

زمان؛ دشمن من نیست بلکه همسفر من است اگر از مسیر فرار نکنم خودِ راه مرا به تعادل می‌رساند .

من به عنوان همسفر می‌دانم حتی اگر مسیر پیش روی من سخت باشد اما در جریان درست باشم‌ پایانش روشن است؛ چون راهِ آب همیشه به حیات می‌رسد.
با اطمینان می‌گویم‌ جاری شدن؛ یعنی‌ با پذیرش امروز،ساختن فردایی بهتر.

نویسنده:‌ همسفر اشرف رهجوی راهنما همسفر سلیمه(لژیون اول)
ویرایش و ارسال: راهنما همسفر سمیه (دبیر دوم سایت)
همسفران نمایندگی رفسنجان