گاهی انسان از یک نقطه بسیار کوچک شروع میکند، مانند چشمهای که در دل خاک بیصدا میجوشد. میگویند چشمهها از دل زمین میجوشند آرام؛ اما خستگی ناپذیرند. رودها هم ابتدا راهشان باریک و پر پیچوخم است، اما با خروش و پشتکار، همه به بحر و اقیانوس میرسند. من یک مادرم که همسر و پسرم هر دو گرفتار باتلاق اعتیاد شدهاند و من شاهد زندگی پر از درد، رنج و جریان گل آلود و باتلاقی که آنها را در چنگ خود گرفتار کرده است، بوده و هستم.
هر روز میترسیدم این باتلاق سهمگین، من را نیز در خود گرفتار کند، اما ناامید نشدم. به دنبال راهی گشتم تا مسیر درست زندگی کردن را بیاموزم. اینجا بود که خداوند مسیر پر نور کنگره60 را بر سر راهم قرار داد و من شروع به آموزش گرفتن کردم. ابتدا آموختم که باید چشمه درونم را پیدا کنم، آن نقطه کوچکی که اگر به آن گوش بدهم کمکم تبدیل به رود میشود.
کنگره۶۰ برای من مانند دشت امنی شد که بتوانم چشمه کوچک درونم را هر روز قویتر کنم، کنگره به من آموخت هیچ رود خروشان و چشمهای که از دل زمین جوشیده بدون تلاش، آموزش و صبر نمیتواند خود را به بحر و قیانوس برساند. یاد گرفتم که صبر، عشق، آموزش و مسئولیت، قدرتی دارند که میتوانند مسیر زندگی راحتی را از میان سختیها باز کنند.
آموختم گاهی مسافرانم مسیرشان را گم میکنند، این رود هنوز جریان دارد و امید هنوز باقی است. در کنگره60 آموختم عشق یک مادر و یک همسفر، مانند چشمهای زلال است که از دل زمین میجوشد و هرگز خشکی را نمیپذیرد. یاد گرفتم گاهی دست بکشم و کاری نکنم، این خود یک نوع انجام کار است. باید اجازه بدهم مسافرانم خودشان راهشان را پیدا کنند و اما من همچنان آرام، صبور و باامید کنارشان باشم تا وقتی آماده شدند و به دنبال مسیر درست گشتند، من همچون چراغی باشم در مسیرشان تا دوباره به مسیر صحیح برگردند.
من ایمان دارم که روزی آب زلال زندگی نهتنها در وجود خودم، بلکه در مسیر زندگی پسر و همسرم جاری خواهد شد، آنها هم به بحر و آرامش خواهند رسید. با توجه به آموزشهای کنگره60 متوجه شدم، رودخانه برای اینکه همیشه جاری و خروشان باشد، لازم است چشمه دائماً جوشش داشته باشد و این به یکباره امکانپذیر نیست به زمان، بارش رحمت الهی، تحمل سختی مسیر و تلاش چشمه برای رسیدن به هدف نیازمند است، همانطور که هیچ مادر قویای یک شبه قوی نشده است، من نیز یک شبه قوی نخواهم شد و این بسته به گذر زمان، تلاش، آموزش و امید به رحمت خداوند میسر خواهد شد.
هر بار که کوچکترین نشانههای تغییر درست را در مسیر مسافرانم میبینم، قلبم لبریز از امید میشود، چون میدانم هیچ رود خروشان و هیچ چشمه جوشانی به یکباره این چنین نشده است، بلکه از یک چشمه کوچک آغاز شده و با وجود راه پر پیچوخم که طی کرده است، در مسیر درست قرار دارد و درنهایت به اقیانوس خواهد رسید. به امید رهایی تمام مسافران در مسیر نور.
نویسنده و رابط خبری: همسفر بانو رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون چهارم)
عکاس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر الهه (لژیون دهم)
ویرایش و ارسال: همسفر سمانه رهجوی راهنما همسفر هدی (لژیون پانزدهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ایمان
- تعداد بازدید از این مطلب :
119