دومین جلسه از دوره هشتم سری کارگاههای آموزشی خصوصی مسافران کنگره ۶۰ نمایندگی سیرجان؛ با دستور جلسه: "در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی کنیم" با استادی: مسافر علی-ز، نگهبانی: مسافر محمد و دبیری: مسافر مهران در روز یکشنبه مورخ: ۱۴۰۴/۰۹/۲۳ راس ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
دوستان، موضوع دستور جلسه امروز درباره قدردانی در کنگره ۶۰ میباشد.
از خداوند شکرگزاری میکنم که در این جایگاه قرار گرفتم تا آموزش بگیرم. من قلباً از آقای مهندس سپاسگزارم که این بستر را فراهم کردهاند، همچنین از دیدهبانها، ایجنتها و خدمتگزاران کنگره ۶۰. از پدر و مادرم نیز قدردانم که مرا بهخوبی پرورش دادهاند.
قدردانی، ابتدا باید قلبی باشد، سپس لفظی و در نهایت عملی. سالها پیش شنیدهایم که "از محبت خارها گل میشود". کسی که محبت میکند، باید "منیت" را کنار بگذارد؛ یعنی غرور را از خود دور کند. ما انسانها در اصل موجودات بسیار خوبی هستیم، اما اگر کسی محبت نکند،و و درقبال لطف دیگران قدردان نباشد روزبهروز خود را به سمت تاریکیها میکشاند. این فقط مربوط به افرادمصرف کننده نیست؛ هر کسی که محبت دریافت کند و در مقابل، پرداختی نداشته باشد، دچار مشکل میشود. این جزو قوانین خداوند است که هرچه دریافت میکنی، بهایی باید برایش بپردازی.
همین که ما الان اینجا دور هم جمع شدهایم، خودش نشانه محبت است. من از صمیم قلب همه شما را دوست دارم، زیرا از شما محبت دیدهام و بدی ندیدهام. محبت شما باعث میشود که من نیز شما را دوست داشته باشم. قلباً دوست داشتن بسیار مهم است؛ اینکه در ظاهر بگویم دوستتان دارم اما در قلبم اینطور نباشد، بیمعناست. کنگره به ما یاد داده است که به یکدیگر احترام بگذاریم تا پیوند محبت برقرار شود. میگوید به راهنماها و هر کسی که خدمتی میکند، پاکت بدهید و قدر دانی کنید. این کار برای حفظ محبت و بخشش است؛ این قدردانی باید برقرار و پایدار باشد.
انسان باید قدردانی را بیاموزد، چه در کنگره و چه در بیرون از آن. در کنگره، آموزشها تکرار میشوند تا وقتی بیرون رفتیم، آنها را فراموش نکنیم. روز اولی که وارد کنگره شدم، دیدم که بچهها حتی سرویس بهداشتی را تمیز میکنند و به همهچیز رسیدگی میشود، درس بسیار خوبی گرفتم.و یاد گرفتم که باید به دیگران خدمت کنم و این در زندگی خیلی بدردم خورد، مادرم دیالیزی است و پدرم همیشه او را با محبت همراهی میکند؛ بدون اینکه ما متوجه شویم، او را برای دیالیز میبرد و برمیگرداند و زحمت زیادی برایش میکشد، من چند روزی از پدر و مادرم دور بودم و فرصت سر زدن به آنها را نداشتم. وقتی به خانه آنها رفتم، متوجه تغییراتی شدم.. اما وقتی به خانه پدرم رفتم، دیدم که سرویس بهداشتی که قبلاً تمیز بود، کثیف شده است. این موضوع به چشمم آمد و فهمیدم که حتی من داشتم قدردانی از پدر و مادرم را از دست میدادم؛ چراکه تکرار آموزشها را نداشتم. اینجا متوجه شدم که باید بروم و سرویس بهداشتی خانه پدرم را تمیز کنم. این آموزش را از کجا گرفتم؟ از کنگره!
تکتک کارهایی که در کنگره برای ما انجام میشود، آموزشی است برای اینکه در قبال خانواده، فرزندان، محل کار و همسایگانمان خوب عمل کنیم. پس ما باید قدردان کنگره باشیم و برای هر آموزش آن، پرداختی داشته باشیم. پرداخت به اشکال مختلفی است: مالی، دلی و غیره. بهترین راه پرداخت این است که هرچه آموزش میگیریم، در عمل پیاده کنیم. خدمت کردن درکنگره 60، عضویت در لژیون سردار، دنوریا پهلوان شدن نیز نوعی قدردانی عملی است زیرا لذت عملی کردن آموزشها بسیار متفاوت است. شاید اگر فقط قلبی قدردان باشیم کافی نباشد و در عمل قدردان بودن تاثیرگذارتر است.
ممنون از اینکه به صحبتهای من گوش کردید.

عکس: مسافر ناصر
ارسال: مسافر سعید
- تعداد بازدید از این مطلب :
27