برداشت من از سیدی «قیاس»
چه زمانی خودمان را با دیگران قیاس میکنیم و چرا؟ آیا دلیلش این نیست که میخواهیم خود را برتر و بالاتر از دیگران حس کنیم؟
یکی از راههایی که حسهای انسان را آلوده میکند، همین قیاس کردن است. برای مثال: چرا من که بیشتر تلاش میکنم و بهتر صحبت میکنم؛ باید ببینم شخص دیگری در جایگاهی قرار گرفته که من شایسته آن هستم؟ همینجا قیاس شکل میگیرد و باعث ایجاد تنفر نسبت به فرد مقابل میشود. در چنین شرایطی نفس اماره قدرت را به دست میگیرد و ما را از فرمان عقل دور میکند.
قیاس یکی از ابزارهای نفس اماره است. من نیز در گذشته بارها خودم را با دیگران مقایسه کردهام. گاهی موقعیت من بهتر بود یا تلاش بیشتری کرده بودم؛ اما وقتی دیدم فردی که تا دیروز حتی توان مشارکت ساده نداشت، در جایگاهی قرار گرفته که من حق خود میدانستم، دچار قیاس شدم. بدون آنکه بیندیشم شاید او بیش از من به آن جایگاه نیاز داشته یا لازم بوده در آن موقعیت آموزش ببیند.
برای رهایی از این احساسهای منفی باید با دیدی بهتر به موضوع نگاه کنیم. اگر کسی جایگاهی بالاتر دارد، شاید تلاش بیشتری کرده یا پیشتر بهای آن را پرداخته است.
در نهایت نتیجه میگیریم که قیاس یک ضدارزش است و ما را به سمت نفس اماره سوق میدهد. پس بهتر است با آموزشهایی که در کنگره دریافت میکنیم، دانش و آگاهی خود را افزایش دهیم، از قیاس با دیگران پرهیز کنیم و به جای آن رقابتی سالم داشته باشیم و با نگاهی متفاوت به مسائل بنگریم.
منبع: سیدی قیاس از استاد امین دژاکام
نویسنده: راهنما همسفر فاطمه
رابط خبری: همسفر منصوره مرزبان خبری
ارسال: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر شبنم (لژیون اول) نگهبان سایت همسفران نمایندگی الیگودرز
- تعداد بازدید از این مطلب :
25