وادی یازدهم انسان را به چشمه تشبیه می‌کند

همسفر شیرین✍

وادی‌یازدهم، وادی حرکت و زندگی است. من مادری هستم که روزی در اوج ناامیدی و تاریکی روزنه نوری برای من نمایان شد تا بتوانم تاریکی‌های درونی خود را مشاهده کنم و از ناامیدی بیرون بیایم؛ که شیطان تیر آخر خود را در ناامیدی به انسان می‌زند. روزی که مسافرم در اوج حال خرابی قرار داشت راه کنگره را برای من باز کرد و حالا من خوشحالم که به چنین جایی وارد شدم که منبع آن آموزش علم، عشق، محبت و ... است.

 وقتی که وادی‌ها را شروع به گوش کردن کردم از یک به یک آن‌ها آموزش‌های زیادی گرفتم تا رسیدم به وادی یازدهم در این وادی، انسان با مفهوم جوشش درونی آشنا می‌شود. جوششی که از درون آغاز می‌شود و اگر درست هدایت شود، به جریان سالم و پایداری در زندگی تبدیل خواهد شد. وادی‌یازدهم انسان را به چشمه تشبیه می‌کند‌. چشمه‌ای که از دل زمین سخت می‌جوشد. آرام و بی‌صدا آغاز می‌شود اما رفته‌رفته جان می‌گیرد. اگر این چشمه از منبع سالم تغذیه شود، زلال می‌ماند و مسیر خود را ادامه می‌دهد اما اگر از آگاهی و دانایی دور شود به‌ جای رشد دچار رکود خواهد شد. در این وادی می‌آموزیم که تنها خواستن کافی نیست.

حرکت زمانی معنا پیدا می‌کند که بر پایه دانایی، صبر و انتخاب درست باشد. چشمه با حرکت به رود تبدیل می‌شود و رود با استمرار قدرت می‌گیرد. این قدرت نه از شتاب، بلکه از پیوستگی و هدف‌مندی به وجود می‌آید. وادی یازدهم یادآور این حقیقت است که انسان در مسیر درست، با وجود سختی‌ها، متوقف نمی‌شود. همان‌گونه که رودخانه در برخورد با موانع راه خود را پیدا می‌کند و به حرکت ادامه می‌دهد.در نهایت، مقصد این حرکت رسیدن به آرامش و معنا است. اقیانوسی که حاصل شناخت، صبر و حرکت آگاهانه انسان است. وادی یازدهم به ما می‌آموزد که زندگی سالم در گرو جاری بودن است؛ جاری بودنی که از درون آغاز می‌شود و به تعادل و آرامش ختم می‌گردد.

نویسنده: همسفر شیرین رهجو راهنما همسفر سمیه (لژیون دوازدهم) 

تنظیم وارسال: همسفر معصومه دبیر سایت 

همسفران نمایندگی پروین اعتصامی اراک