از پذیرفتن مسئولیت تا رسیدن به آرامش درون

همسفر معصومه برداشت خود را از «وادی چهارم: در مسائل حیاتی به خداوند سپردن؛ یعنی سلب مسئولیت از خویشتن» این چنین بیان کرد:

وادی چهارم نصیحت نمی‌کند و فریاد نمی‌زند آرام و شفاف بیان می‌کند که اگر زندگی‌ات قفل شده است کلید آن نه در دست خانواده است، نه کنگره و نه راهنما؛ بلکه تنها در دستان خودت قرار دارد. زیرا مسئولیت از درد سنگین‌تر است درد را می‌توان تحمل کرد؛ اما مسئولیت را  نمی‌توان تحمل کرد. این وادی انسان را از قربانی بودن نجات می‌دهد و این رهایی دردناک‌ترین بیداری است. وادی چهارم می‌گوید بسیاری از زمین خوردن‌ها نتیجه هل دادن دیگران نبود؛ بلکه خودمان از روی ناآگاهی و نادانی قدم را کج برداشتیم. این وادی محاکمه نمی‌کند؛ بلکه روشن می‌سازد و یادآور می‌شود اگر چیزی را خراب کرده‌ای، حتماً توان ساختن آن را نیز داری. مسئولیت یعنی منتظر تغییر دیگران نمانی و پیش از هر چیزی خود تو تغییر کنی.

در کنگره۶۰ فهمیدم که من نیز سهمی دارم نه سهم گناه، بلکه سهم انتخاب دارم. وقتی این را پذیرفتم دیگر به‌دنبال حق بودن نرفتم؛ بلکه در پی درست بودن قدم برداشتم. وادی چهارم به من آموخت که کنترل زندگی با اعتراض کمتر و آگاهی بیشتر به دست می‌آید، می‌گوید اگر زندگی‌ات ویران شده است؛ ابتدا نگاه کن خودت کجا ایستاده بودی. این وادی بهانه‌ها را یکی‌یکی از بین می‌برد و نشان می‌دهد بسیاری از نشدن‌ها در واقع فرار از دانستن بوده است. اگر امروز آرام‌تر هستم نه به این دلیل که همه‌چیز خوب شده است؛ بلکه چون دیگر فرار نمی‌کنم و مسئولیت را می‌پذیرم.

نویسنده و رابط خبری: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر فروغ (لژیون سوم)
عکاس: همسفر محبوبه رهجوی راهنما همسفر فائزه (لژیون ششم)
ویرایش و ارسال: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر عذری (لژیون دهم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی صالحی