چشمه باید در درون خود جریان داشته باشد

سومین جلسه از دوره ششم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی محمدی پور قم، با استادی مرزبان محترم مسافر علی، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر حسین، با دستور جلسه "وادی یازدهم و تاثیر آن روی من (چشمه های جوشان و رودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس می رسند.)" روز سه‌شنبه دوم دی ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

با سلام، علی هستم، یک مسافر. مراتب سپاس خود را از دوستانی که نوشتارها را قرائت نمودند، همچنین از دبیر محترم و نگهبان عزیز، جناب آقای محمد، که اجازه دادند در این جایگاه حضور داشته باشم، تشکر می کنم. از گروه محترم مرزبانی، ایجنت گرامی مسافر علی که زحمت راهنمایی سفرم با ایشان بوده و هست و از راهنمای لژیون تازه‌واردین، مسافر محسن و مسافر امیر، نیز نهایت قدردانی را دارم که این فرصت را فراهم آوردند.

در ارتباط با دستور جلسه وادی یازدهم، تمایل دارم سخن بگویم. دو روز است که به این موضوع می‌اندیشم که چه بیان کنم. به نظر من، این مسئله شکلی خاص دارد؛ امیدوارم برداشت من از آن اشتباه نباشد.

برداشتی که از بیانات جناب آقای مهندس داشتم، این است که وقتی می‌فرمایند باید «چشمه در درون خود جریان داشته باشد تا بتواند به یک رود خروشان تبدیل شود»؛ به این معناست که من، در دوران مصرف مواد و اعتیاد، زمانی که هنوز کنگره 60 را نمی‌شناختم و تحت نفوذ نفس اماره و ضد ارزش‌ها بودم، هیچ‌گونه تفکری نداشتم. اما در عمق وجود خود، روزی و زمانی، بذر و خواسته‌ای کاشته شده بود تا مسیری را بیابم که در آن آموزش وجود داشته باشد؛ مسیری که بتواند جایگاه مرا تغییر دهد.

توانستم به کنگره 60 راه یابم؛ این اجازه فراهم شد و خواست آن در من وجود داشت. حتی در لایه پنهان وجودم، روزی تمایل به درمان ایجاد شده بود. هنگامی که وارد کنگره شدم و به یک منبع اطلاعات، یعنی راهنمایم، متصل گردیدم، آغاز به تفکر کردم.

خواستم جایگاه خود را تغییر دهم؛ از نقطه پایین حرکت کنم و در جایگاهی بهتر بایستم. چرا که تا آن لحظه، چیزی نیکو و خیری در زندگی خود ندیده بودم. هنگامی که به آن منبع متصل شدم، به چشمه‌ای وصل گردیدم که کم‌کم سرشار شد. پس از کار و تلاش در طی ده وادی، همراه با تفکر و پذیرش مسئولیت شخصی، زمانی که به وادی دهم رسیدم، دریافتم که باید حرکت کنم.

تا آن زمان، فرد دیگری بودم؛ و پس از این آموزش‌ها، لازم بود تغییر یابم. هنگامی که این تغییرات را عملی نمودم، چشمه آغاز به جریان کرد و من به صورت یک رود درآمدم. اما در ابتدا، آن رود توان عبور از همه مسیرها را ندارد، همان‌گونه که در سفر اول، سه یا چهار ماه همه چیز خوب به نظر می‌رسد، اما ناگهان با مشکلی مواجه می‌شویم؛ مشکلی که شاید در طول چهل سال زندگی هرگز با آن روبه‌رو نشده‌ایم.

برای مثال، در وجود من حسادت بود؛ باید از آن عبور می‌کردم. زیرا اگر در آن بمانم، همان‌گونه که آب راکد فاسد می‌شود، انسان نیز دچار رکود و فساد می‌گردد. بنابراین باید مطابق آموزش‌های کنگره 60، تلاش و حرکت نمود.

انسان‌هایی که آموزش‌های صحیح دریافت کرده‌اند، در سختی‌ها متوقف نمی‌مانند و می‌کوشند تا از آنها بگذرند. شاید سنگ یا سد دیگری بر سر راه باشد، همچون دروغ یا حسادت؛ اما باید آن‌قدر خروشان شد که هیچ مانعی نتواند جلوی جریان را بگیرد.

کسانی که تلاش می‌کنند و نگاه خود را بر هدف متمرکز می‌نمایند، با استفاده از راهنمایی کسانی که مسیر را می‌شناسند، قدرت فراوانی کسب خواهند کرد.

چند روز پیش، آیه‌ای از قرآن مشاهده کردم که بیان می‌کند: «ما اشتباهات گذشته تو را به خاطر کارهایی که امروز انجام داده‌ای می‌بخشیم و در آینده نیز اگر خطایی کنی، تو را یاری خواهیم نمود.» این آیه بدین معناست که اگر از مسیر ضد ارزش‌ها حرکت کرده و به سوی خوبی‌ها گام برداریم و ایمان داشته باشیم که می‌توانیم به نقاط بهتر برسیم، یاری خواهیم شد و مسیر بر ما هموار می‌گردد.

مشکلی که زمانی برای ما بزرگ بود، با ایمان و پیمودن مسیر درست، به‌آسانی مدیریت می‌شود. این امر جز با حضور در کنار انسان‌هایی که اطلاعات قوی و آرامش دارند میسر نیست؛ تا بتوانیم به چشمه و سپس به رود خروشان دست یابیم و زندگی نیکو و آرامی را در دنیا تجربه کنیم.

ان‌شاءالله که همه ما در این مسیر موفق باشیم. بیش از این سخن نمی‌گویم. از توجه و همراهی شما در شنیدن سخنانم، سپاسگزارم.

گروه خبری نمایندگی محمدی پور قم