وادیها همان قوانین الهی هستند که اگر آنها را بیاموزیم و تابع آنها باشیم، بازی زندگی بسیار لذت بخش و شیرین خواهد شد و هرگاه طعم تلخی، زندگیمان را در برگیرد، نشانهای برای خارج شدن از مسیر صحیح و صراط مستقیم است. وادی یازدهم «چشمه های جوشان ورودهای خروشان همه به بحر واقیانوس میرسند».
در پیام وادی یازدهم، اینگونه بیان میشود؛ آنگاه که روشنایی آبستن تاریکی بود، اهریمن از فرمان سرپیچی کرد. تمام روشناییها آبستن تاریکی هستند. وقتی دانایی و آموزش قطع شود، آغاز حرکت شیطان و تاریکی است. زمانی که خداوند انسان را خلق کرد، او را در جایگاه بالایی قرار داد و گفت تا اینجا تو را خلق کردم، حال بقیهاش به عهده خودت میباشد.
این قلممو و جوهر و این تابلو خودت آن را کامل کن و به انسان ویژگی اختیار داده شد تا انتخاب کند؛ اما انسان همیشه بر سر دو راهیها قرار میگیرد «وَ هَدَینَاهُ النَجدَینِ؛ انسان بر سر دو راهی قرار میگیرد». برای همین تصفیه و پالایش برای انسان سخت و زمانبر است؛ چون که انسان همیشه بین دو قطب قرار دارد و راه منفی همیشه به ظاهر جذاب و لذتبخشتر است؛ چون انسان موجودی حریص، زیانکار و پنهان کننده خدای خود میباشد.
قلمرو جهان مادی و مادیات به انسانها داده شده و وارد تاریکیها شدند و تابلو نقاشی خود را به گونهای دیگر ترسیم کردند. القائات مثبتی نبود، گویی دربهای الهامات الهی آسمان به سبب نافرمانی بشر و نفوذ نیروهای اهریمنی بسته شده و قدرت در جسمیت تحت فرمان نیروهای مخرب قرار گرفت.
به همان نسبت که انسان در تاریکی قرار گیرد به همان نسبت اختیاراتش محدود خواهد شد. در این وادی از قوانین صحبت شده و بیان شده که انسانها با این قوانین زندگی میکنند و اهریمن گفته ما نمیتوانیم آنها را از بین ببریم؛ اما میتوانیم، آنها را مخدوش کنیم. برای مثال تعادل قانون است و افراط و تفریط خواست ما و نیروهای اهریمن از این ابزار استفاده می کنند تا انسان را از تعادل خارج کنند؛ مثلا انسان را از حالت صبر خارج میکنند و به حالت عجله درمیآورند و یا از ماده و مادیات استفاده میکنند؛ چون که باید اول انسان را از تعادل خارج کنند.
همیشه انجام ضدارزشها از ذره ذره شروع میشود و همان حقه ذره ذره را به کار میبرند؛ پس اینجا جهانبینی یعنی یادگیری، یعنی اندازهها، باید اندازهها را یاد بگیریم. اگر مشکلاتی سر راه ما قرار میگیرد، مقصر دیگران نیستند، خودمان هستیم چون که اندازهها را یاد نگرفتیم در هر کاری یا زیادهروی میکنیم، یا کمکاری یا افراط یا تفریط.
حال اگر بخواهد از تاریکی خارج شود و فجر اتفاق بیفتد، نیاز دارد به شفیع به کسی که او را شفاعت کند. شفیع میتواند پدر یا مادر او باشد، میتواند رب یا معلم او یا هر کسی میتواند باشد. آقای مهندس حسین دژاکام میفرماید: «یک موقع شفیع ما گوش دادن به سیدیها و عمل کردن به آنها میشود؛ یعنی فرمانبرداری از رب و شفیع خود».
هدفی که ما برای آن پا به هستی گذاشتهایم، آموزش و خدمت کردن درست است. حال اگر بخواهیم به چشمهای جوشان تبدیل شویم؛ باید دو منبع اطلاعاتی صحیح داشته باشیم که آقای مهندس حسین دژاکام در سیدی شب میفرماید: «به انسانها از دو جنبه اطلاعات میرسد، یکی همان حالت روح القائات و الهامات و دیگری از طریق مکتوبات، سیدیها و کتابها».
چشمههای جوشان تمثیل انسانهایی است که با آموزش صحیح و فراگیری آن و در ادامه عمل به آن در مسیر حرکت قرار میگیرند و حرکت آنها ادامهدار است، تغییر جایگاه میدهند و به واسطه تغییر جایگاه انرژی مضاعفی در آنها پدید میآید که میتوانند ادامه بدهند. آنها میبینند، تفکر میکنند و سپس به عمل در میآورند.
این حرکتهای مثبت و عاقلانه آنها را جلو میاندازد و این حرکتها باعث پیشرفت آنها میشود و مسیر تاریک خود را با چراغی که به آنها داده میشود، روشن میکنند. در ادامه تبدیل به رود خروشان میشوند و به درجهای از قدرت و حرکت میرسند که دیگر مانعی وجود ندارد که بتواند آنها را متوقف کند. مدام در حال کسب دانایی و آگاهی هستند. اگر انسان به دنبال دانش و آگاهی نباشد، نه تغییری صورت میگیرد، نه انرژی کسب میکند و هیچ اثری در او نخواهد داشت و هر روزش یکنواخت می گذرد.
در پایان انشاءالله که بتوانیم در قبال چیزهایی که دریافت کردیم، بازپرداختی داشته باشیم؛ مانند چشمههای زلالی که همه از آن استفاده میکنند، نه مانند شورهزاری که هیچ روییدنی در آن نیست. اگر حسابگرانه عمل کنیم به کسی کمک نکنیم و از کسی دستگیری نکنیم، چگونه انتظار داریم که خداوند و سیستم از ما دستگیری کنند!
نویسنده: ایجنت همسفر مینا
رابط خبری: راهنمای تازه واردین همسفر زینب
عکاس: مرزبان خبری همسفر سمیه
ویرایش و ارسال: راهنمای تازه واردین همسفر فاطمه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی گوجان
- تعداد بازدید از این مطلب :
369