اکنون را عشق است

چهاردهمین جلسه از دوره شانزدهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره۶۰  نمایندگی دکتر علیرضا (مبارکه)، با استادی  مسافر علیرضا، نگهبانی مسافر سعید و دبیری  مسافر نصر الله با دستورجلسه «وادی یازدهم: چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس میرسد»روز یک شنبه 30 آذر ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان، رضا هستم یک مسافر. خداوند بزرگ را شاکر و سپاسگزارم که به من فرصت داد تا در جمع شما دوستان حضور داشته باشم و از راهنمای خوبم آقا محسن و از گروه مرزبانی، ایجنت محترم و نگهبان جلسه آقا سعید تشکر می‌کنم که به من فرصت دادند تا در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم. به آنچه هست پی بردن، تمنای دل می‌خواهد. الهام به آن شکل می‌دهد، آنگاه که تصویری گرفت. پالایش‌های مداوم به تراوش‌ها استحکام می‌بخشد.

و اما این سخن به گونه‌ای دیگر برای ما قابل کاوش است، یعنی حس. حس همانند قدرت مطلق است و در هستی و نیستی موجود و رویت‌ناپذیر، اما هم‌نامِ خود، قابل حس است. وادی یازدهم می‌گوید: که چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس می‌رسند. نخست باید بدانیم که یک چشمه چگونه به چشمه‌ای جوشان تبدیل می‌شود؟ برای جوشان شدن، دو ویژگی لازم است: نخست داشتن منبعی دائمی، فراوان و قوی، دوم داشتن اختلاف ارتفاع یا همان پتانسیل. چشمه جوشان زمانی شکل می‌گیرد که برف در ارتفاعات و دره‌ها فراوان ببارد. در این موضوع "منابع" تعیین‌کننده هستند. برف سرد است، اما چون سطح و زیر آن اختلاف دما دارد شروع به آب شدن می‌کند. سپس در دل سنگ و کوه نفوذ کرده، مسیر خود را می‌یابد و فوران می‌کند. وقتی فوران کرد، جوشش پیدا می‌کند و همان چشمه جوشانی می‌شود که در وادی یازدهم می‎گوییم.

این چشمه جوشان حرکت کرده و به رود خروشان تبدیل می‌شود. رود خروشان در مسیر خود گل و لای، سنگلاخ و هر مانعی را برمی‌دارد و مسیرِ خودش را باز می‌کند، در نهایت مسیر خود را انتخاب می‌نماید. در این مسیر ممکن است به سنگلاخ‌های بزرگ، کوه یا دره‌ها برخورد کند، اما یک رود خروشان هیچ‌گاه عقب‌گرد نمی‌کند و بازنمی‌گردد. وقتی رودخانه‌ای به مانعی برخورد می‌کند، مسیر خود را می‌گشاید و به هر شیوه‌ای نفوذ می‌کند یا همان‌طور که آقای مهندس می‌فرمایند، دور می‌زند و راه خویش را می‌یابد. در این مسیر، همان‌گونه که رودخانه می‌سی‌سی‌پی که بارها توسط آقای مهندس تشریح شده نخست به آبشار تبدیل می‌شود و سپس به دریا و اقیانوس می‌رسد، رهجو نیز به همین شکل حرکت خود را ادامه می‌دهد. حال این پرسش مطرح است که چرا مهندس این مرحله را در کتاب "عشق"، به عنوان وادی یازدهم قرار داده‌اند؟ اگر به وادی پیشین بازگردیم، درمی‌یابیم که صفت گذشته برای انسانِ در حال حرکت صادق نیست، چرا که او جاری است. این وادی می‌گوید: هر ویژگی‌ای که در گذشته داشته‌ای کنار بگذار و اکنون که سفری تازه را آغاز کرده‌ای، به گذشته نیندیش یا به بیان خودمان "اکنون را عشق است"

. من با ورود به کنگره، سفرم را آغاز می‌کنم، راهنما برمی‌گزینم و به پیش می‌روم. با آغاز این حرکت، منابع عظیم، فراوان و پایداری که مهندس در اختیارمان گذاشته شامل راهنما، سی‌دی‌های آموزشی، کتاب‌ها، کارگاه‌ها و لژیون‌ها در دسترس من قرار می‌گیرد. من به عنوان رهجو باید از این منابع بهره ببرم تا بتوانم نخست به چشمه‌ای جوشان و سپس به رودی خروشان تبدیل شوم. البته در این مسیر ناگزیر با مشکلاتی روبه‌رو می‌شویم: مسائل خانوادگی، تهیه وسایل زندگی، وسیله نقلیه، پرورش فرزندان و رویدادهای غیرمنتظره‌ای مانند آنچه در دستورجلسه دو هفته پیش مطرح شد درباره کمبود OT، که خود مانعی است در برابر رهجو و می‌تواند او را به تردید و نگرانی بیندازد. در چنین مواقعی باید به همان منابعی که در اختیار داریم بازگردیم: رهنمودهای آقای مهندس، راهنمایان و آموزش‌ها، تا بتوانیم این موانع و سدها را پشت سر بگذاریم و سفر نخست را به پایان برسانیم. سپس با ورود به سفر دوم، خدمت را آغاز می‌کنیم و همان‌طور که مهندس تأکید می‌کنند در خدمت نیز متوقف نمی‌شویم، آن را ارتقا می‌دهیم و به پیش می‌رویم. این "حرکت‌ها" و "خدمت‌ها"  همان رودهای خروشان می‌شوند.

انتخابات نگهبانی روزهای یک‌شنبه دوره‌ی هفدهم برگزار گردید که مسافر مجتبی به عنوان نگهبان روزهای یک‌شنبه به مدت چهارده جلسه انتخاب گردید.

تایپ: همسفر پیمان و مسافر همایون
عکس: مسافر مهدی
ویرایش: مسافر احسان
تنظیم و ارسال: مسافر حسین