کنگره ۶۰؛ چشمه‌ای جوشان، رودی خروشان

به نام قدرت مطلق الله

آنچه می‌خوانید، برداشتی است از وادی یازدهم و قانون حرکت و جریان ادامه‌دار است.

سلام دوستان حسین هستم مسافر؛

آنگاه که روشنایی، آبستن تاریکی شد، قانون خلقت معنا پیدا کرد؛ زیرا بدون اضداد، حرکتی شکل نمی‌گیرد و بدون اختلاف سطح، انرژی متولد نمی‌شود. تاریکی و روشنایی بستری شد برای انتخاب. انسان در میان این دو نیرو قرار گرفت تا با اختیار خود، مسیر صعود یا سقوط را برگزیند و از دل همین انتخاب، انرژی پتانسیل شکل بگیرد.

وادی یازدهم، بیان همین قانون است؛ چشمه زمانی می‌جوشد که هم منبع داشته باشد و هم اختلاف پتانسیل. اگر این اختلاف از میان برود، چشمه آرام‌آرام به آبی راکد تبدیل می‌شود و میگندد. خلقت، از ابتدا بر این اصل بنا شده که جریان فقط در سایه نیروی مکمل زنده می‌ماند.

اعتیاد، عمیق‌ترین جلوه‌ تاریکی در جهان انسان است. تاریکی‌ای که نیروی القاء در آن به‌خوبی عمل می‌کند و انسان را از مسیر ارزش‌ها دور می‌سازد. اما همین تاریکی، اگر به‌درستی شناخته شود، می‌تواند به نیروی مکمل تبدیل گردد. کنگره ۶۰ دقیقاً در همین نقطه ایستاده است؛ جایی که از دل ویرانی، دانش متولد می‌شود و از دل رنج، مسیر درمان شکل می‌گیرد.

درمان در کنگره، حاصل یک اتفاق ساده یا یک روش زودگذر نیست؛ حاصل انباشت آگاهی، تجربه و دانش کاربردی است. این دانش، خود یک چشمه است؛ اما فقط دانستن برای جوشش کافی نیست. اگر این منبع آگاهی جاری نشود، منتقل نگردد و مورد استفاده قرار نگیرد، به‌تدریج خاصیت خود را از دست می‌دهد. علمِ ساکن، همان‌قدر خطرناک است که جهل.

وادی یازدهم هشدار می‌دهد:
آنان که همواره در حال دریافت‌اند و بازپرداختی ندارند، به شوره‌زار تبدیل می‌شوند؛ اما کسانی که آنچه دریافت می‌کنند، چه مادی و چه معنوی، در چرخه بازپرداخت قرار می‌دهند، همواره زلال، پرانرژی و زنده می‌مانند.

لژیون سردار، در کنگره ۶۰، تجلی همین قانون است. مشارکت مالی، نه یک عمل احساسی و نه یک وظیفه تحمیلی، بلکه انتخاب آگاهانه در برابر دریافت آگاهانه است. اگر درمان، دانایی، آرامش و رهایی دریافت شده است، بایستی بهای آن پرداخت گردد تا این جریان متوقف نشود. قطع این بازپرداخت، همان از بین بردن اختلاف پتانسیل است؛ و جایی که اختلاف از میان برود، جوشش نیز خاموش می‌شود.

نیروهای اضداد، در این مسیر همواره حضور دارند؛ هم در درمان، هم در آموزش و هم در خدمت کردن. هنر کنگره این است که این اضداد را حذف نمی‌کند، بلکه با آموزش و افزایش آگاهی تعادل را برقرار می‌کند. کنگره ترس، ناامیدی، طمع، منیت را به ما میشناساند و نحوه برخورد با آنها را به ما آموزش می‌دهد.

چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، به دلیل حرکت مداوم و بازپرداخت طبیعی‌شان، به بحر و اقیانوس می‌رسند. درمان نیز چنین است؛ تا زمانی که منبع دانش و آگاهی وجود داشته باشد و اختلاف پتانسیل ایجاد شده با پرداخت بها مانند خدمت کردن حال چه خدمت معنوی باشد و چه خدمت مادی حفظ گردد این جوشش ادامه دارد. و اگر این چرخه حفظ شود، نه‌تنها فرد، بلکه جامعه‌ای از انسان‌ها از این آب زلال سیراب خواهند شد.

در پایان، از خداوند می‌خواهم توفیق آن را داشته باشم که قدردان دریافت‌هایم باشم و بتوانم در حد توان خود، خدمتگزاری صادق برای این مسیر و این بستر ارزشمند یعنی کنگره ۶۰ باشم.

بارگزاری و ارسال: گروه سایت اسبیکو