English Version
This Site Is Available In English

چشمه هرگز راه خود را گم نمی‌کند

چشمه هرگز راه خود را گم نمی‌کند

سلام دوستان، زهرا هستم مسافرِ تغذیه سالم.
همه‌ی وادی‌ها برای ما منبع بزرگی از آموزش و درس هستند. هر وادی هزاران پند برای ما دارد که اگر حتی یکی از آن‌ها را در زندگی به‌صورت کاربردی اجرا کنیم، به همان رود خروشان تبدیل می‌شویم. این وادی به ما می‌گوید: اگر در کنگره‌۶۰ آموزش گرفتی و آن آموزش‌ها را کاربردی کردی، تبدیل به یک چشمه‌ی جوشان می‌شوی. این‌که من یک مطلب را «یاد بگیرم» با این‌که همان مطلب را «یاد بگیرم و به آن عمل کنم»، خیلی تفاوت دارد. اگر ما آموزش و علم را یاد بگیریم؛ اما عملی نکنیم، تبدیل به فاضلاب‌های جوشان می‌شویم که در نهایت به باتلاق می‌ریزند و این هیچ فایده‌ای ندارد. ما باید همیشه در جریان باشیم؛ مثل رودخانه‌ای که جریان دارد و همیشه زلال و تمیز است؛ اما آبی که راکد بماند، بعد از مدتی تبدیل به باتلاق می‌شود و بوی بد خواهد داد. پس ما در کنگره‌۶۰ یاد می‌گیریم رود خروشان باشیم، نه فاضلاب خروشان. اگر می‌خواهیم وادی یازدهم را کاربردی کنیم، باید آموزش‌هایی را که در کنگره‌۶۰ می‌گیریم، به اجرا در آوریم؛ در کنگره‌۶۰ خدمت کنیم، در جریان باشیم، برای خود و دیگران مفید باشیم و آن دو منبع مهم؛ یعنی اطلاعات صحیح، مسیر دانایی، اختلاف پتانسیل درونی و بیرونی برای کسب انرژی را به دست آوریم. آموزش‌های جهان‌بینی برای رسیدن به دیدگاه مثبت، انتخاب درست و حرکت در صراط مستقیم از بهترین آموزش‌ها هستند. برای کسب پتانسیل و انرژی نیز با رسیدن به موفقیت در جایگاه‌های مختلف این اتفاق می‌افتد. پس ما در کنگره‌۶۰ به همه‌ی این‌ها دست پیدا می‌کنیم؛ فقط باید خودمان بخواهیم و با تلاش و کوشش، آن‌ها را به دست بیاوریم.

سلام دوستان طاهره هستم، مسافرِ تغذیه سالم.
این وادی به جهانی اشاره دارد که سراسر وحدت است و همه به یک مقصد نهایی خواهند رسید. این حقیقت که هر چشمه‌ای سرانجام به دریایی می‌رسد، به این معناست که آغاز هرچقدر کوچک باشد، باز هم به‌سوی هدفی بزرگ در حرکت است. با وجود این‌که در این مسیر پیچ‌وخم‌ها، سنگلاخ‌ها و مرداب‌ها وجود دارد؛ اما این موانع بخشی از مسیر هستند و چشمه هرگز راه خود را گم نمی‌کند. کنگره‌۶۰ همان مسیری بود که مرا از باتلاق زندگی‌ام بیرون کشید و به‌سوی اقیانوس رهایی رهنمون کرد تا دوباره آرامش به زندگی‌ام معنا ببخشد. فهمیدم که هیچ جویباری برای همیشه در یک مسیر راکد نمی‌ماند. من تبدیل به رودی شدم که دیگر هراسی از سنگلاخ‌ها ندارد و مسیر خود را ادامه می‌دهد تا به اقیانوس بی‌کران الهی برسد.

سلام دوستان، مهناز هستم مسافرِ تغذیه سالم.
«چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس می‌رسند.» در این وادی، انسان به چشمه‌ی جوشان تشبیه می‌شود؛ چشمه‌ای که از دریافت‌ها و دانشی که از وادی اول تا این وادی آموخته، شروع به جاری شدن و فراوانی می‌کند. این وادی، ابتدا مسیر را برای ما روشن کرده و اکنون اختیار و تصمیم با خود ما است که کدام راه را انتخاب کنیم؛ حرکت به سمت کمالِ انسانی یا ماندن، مانند آبی راکد که در باتلاق فرو می‌رود. من باید از تمام مشکلاتی که در مسیرم قرار دارد، عبور کنم تا بتوانم به بحر و اقیانوس برسم.

تایپ: همسفر مهناز رهجوی راهنما همسفر فاطمه رابط خبری (لژیون تغذیه سالم)
عکاس: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون تغذیه سالم)
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون تغذیه سالم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بروجرد

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .