با ورزش و آموزش، حال خوشم را جایگزین نیکوتین کردم

سلام دوستان، ناصر هستم؛ یک مسافر. از صمیم قلب خداوند را شکر می‌کنم بابت ورودم به کنگره ۶۰. از آقای مهندس، خانواده محترمش، راهنمای عزیزم آقا مصطفی و از همه خدمتگزاران کنگره صمیمانه تشکر می‌کنم.

ورود من به کنگره، در آغاز فقط برای درمان سیگار بود. با همین هدف وارد پارک پیروزی شدم و به یکی از لژیون‌ها رفتم. با معرفی یکی از دوستان کنگره‌ای به راهنمای محترم، آقا سعید محسن مراجعه کردم و با خواهش و پیگیری زیاد توانستم وارد لژیون بشوم. از همان روزهای اول، حال‌وهوای بچه‌های پاک را که می‌دیدم، ورزش می‌کردند، می‌خندیدند، صبح‌ها کنار هم صبحانه می‌خوردیم، چیزی درونم روشن شد. علاقه‌ام هر روز بیشتر می‌شد و لذت حضور در آن جمع، مرا ترغیب کرد که برای درمان اعتیاد وارد کنگره ۶۰ بشوم و به توصیه یکی از دوستان، سفر DST را آغاز کنم.

من هر بار که ورزش می‌کردم یا با بچه‌ها در پارک صبحانه می‌خوردم، انرژی عجیبی می‌گرفتم؛ آن‌قدر زیاد و زنده که هیچ‌وقت با سیگار یا نیکوتین نمی‌توانستم به آن احساس نزدیک شوم. این حال خوش آن‌قدر واقعی بود که وقتی به خانه برمی‌گشتم، می‌توانستم همان انرژی و آرامش را به خانواده‌ام منتقل کنم. انگار دوباره به زندگی وصل شده بودم.

در پارک پیروزی به رشته بدمینتون مشغول شدم. هیچ شناختی از این ورزش نداشتم و تجربه‌ای هم نبود، اما با تمرین و استمرار، کم‌کم یاد گرفتم. هم‌زمان با بدمینتون، با جهان‌بینی در ورزش آشنا شدم؛ فهمیدم همان‌طور که جسمم را می‌توانم توانمند کنم، می‌توانم نحوه درست زندگی کردن را هم یاد بگیرم. جهان‌بینی به من یاد داد چطور با اطرافیانم بهتر برخورد کنم، چطور از درون خودم مراقبت کنم، و چطور خواسته درمان را در قلبم زنده نگه دارم.

این اتفاقات خوب، مانند ورزش، جمع دوستانه، آموزش، و سفر قدرت خواستن را در من بیدار کرد. خواسته تغییر و درمان سیگار در وجودم شکل گرفت و من دوباره تندرستی و نشاط را تجربه کردم؛ چیزی که سال‌ها از آن بی‌بهره بودم. امروز، وقتی به راهی که آمده‌ام نگاه می‌کنم، می‌بینم هر قدم کوچک، هر صبحانه ساده در پارک، هر تمرین بدمینتون، و هر کلمه از آموزش‌ها، تکه‌ای از پازل رهایی من بوده است.

من ناصر هستم؛ مسافری که با امید قدم برمی‌دارد. اگر روزی خسته شدم، باز هم به همین جا برمی‌گردم: به جمع دوستان، به ورزش، به آموزش، و به خدایی که همیشه دستم را گرفته است. ایمان دارم ادامه دادن، معجزه‌های کوچک روز را، به بزرگ‌ترین تغییرها تبدیل می‌کند.

از اينكه به صحبت هاي من توجه نموديد، متشكرم .

تنظيم و ارسال : مسافر محمد لژيون نهم