جلسه یازدهم از دوره هفتم کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی صالحی ۲ با استادی راهنما همسفر آرزو، نگهبانی همسفر مریم و دبیری همسفر نسرین با دستور جلس «وادی یازدهم چشمه های جوشان و رودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس میرسند»روز یکشنبه ۳۰ آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
خداوند را شاکرم که به من اجازه داد تا بتوانم در جمع شما دوستان قرار بگیرم و این جایگاه را بار دیگر تجربه کنم. زمانیکه وادیهای کنگره۶۰ را قدم به قدم میخوانیم و یاد میگیریم، هرکدام یک آموزشی به ما میدهند و ما را برای مرحله بعد آماده میکنند.
زمانیکه وادی یازدهم را مطالعه میکردم، متوجه شدم مطالب بسیاری درون این وادی وجود دارد که هنوز متوجه نشدم. قسمتهای مختلف بسیار زیبایی داشت. اولین چیزی که توجه ما را جلب میکند، موضوع اختیار است. در این وادی گفته میشود که هر انسانی قدرت اختیار دارد. زمانیکه از قدرت اختیار صحبت میکنیم، شاید کلمهای عادی باشد و ما در گذشته هم این را شنیده باشیم و انسان مختار است. در اینجا توضیح میدهد وقتی این قدرت به انسان داده شد، دوراهی بهوجود آمد؛ دوراهی خوبی و بدی.
گاهی اوقات موضوع فقط پذیرفتن نیست، در ادامه باید بسیاری از مسائل را قبول کنیم. برای مثال من قبول میکنم که دانش آموز باشم. قبول کردن این موضوع بسیار آسان است و امروز میخواهم درس بخوانم؛ ولی در ادامه مسیر، باید کارهای بسیاری انجام بدهم و مسئولیتها را بپذیرم. اگر قرار باشد که مادر باشم، در این مسیر ممکن است هزاران مشقت و سختی وجود داشته باشد؛ پس فقط پذیرفتن نیست. انسانها ممکن است در مواقعی از پذیرفتنِ اختیار، شانه خالی کنند و از قدرتی که دارند صرف نظر کنند. این اختیار به انسان داده شده است و هیچکس نمیتواند از او بگیرد.
از وادی اول شروع میشود و ادامه دارد که باید تفکر کنیم، هیچگاه بیارزش نیستیم و مسئولیت کارهایمان را باید خودمان بپذیریم؛ حتی اگر بخواهیم این مسئولیت را گردن خداوند و دیگران هم بیاندازیم، باعث نمیشود از ما سلب بشود. نیروهای منفی و شیطان نمیتوانند این اختیار را از ما بگیرند. ما باید با داشتن اختیار و با گرفتن آموزشها بتوانیم در مسیر ارزشها حرکت کنیم.
نکته مهم در این وادی قدرت پتانسیل و دانایی است. اگر انسانها بخواهند حرکت کنند و به چشمه جوشان تبدیل شوند، ابتدا باید منبع داشته باشند و سپس قدرت پتانسیل وجود داشته باشد که آن را به حرکت در بیاورد. منابعی که ما در کنگره۶۰ استفاده میکنیم، سیدیها، کتابها و ... میباشد. زمانیکه این قسمت را میخواندم، به یاد چندین سال پیش افتادم که دوست داشتم مطالبی یاد بگیرم و کتاب میخواندم. خوشحال بودم که یک سری مطالب یاد میگیرم و در حال آموزش هستم؛ همان هنر زندگی که حال در کنگره۶۰ به شکل دیگری یاد میگیریم. مدتی که گذشت متوجه شدم ارتباطم با دیگران بد شده است. فکر میکردم خودم را دوست دارم و به خودم اهمیت میدهم؛ ولی با آموزشهای آن منابع، در جهت مخالف ارزشها حرکت میکردم. احساس میکردم که من خوبم و دیگران مشکل دارند.
در اینجا متوجه شدم که آموزشهای کنگره۶۰ بسیار ناب هستند و آموزشی درست در اختیار ما قرار میدهند.
ما باید تشنه آموزش باشیم و خودمان بخواهیم که یاد بگیریم؛ مانند کودکی که در مقابل پدر، مادر یا معلم خود اختیاری ندارد تا زمانیکه نخواهد، هیچ چیزی را یاد نمیگیرد. اگر امروز وارد این مکان شدیم، در مسیر آموزش قرار گرفتیم یا سیدی مینویسیم، باید خودمان بخواهیم و تشنه آموزش بشویم.
موضوع بعدی در این وادی، خدمت کردن است. اگر قرار باشد ما همیشه فقط آموزش بگیریم، مانند آبی میباشد که همیشه راکد است و میگندد. آب که خود مظهر پاکی است، اگر یک جا بماند میگندد و انسان نیز همینطور میباشد. یک انسان هیچگاه نمیتواند بگوید من به انسانهای دیگر نیازمند نیستم. هرچقدر جایگاه تغییر کند، چه از لحاظ علمی و چه از لحاظ مالی، همیشه نیاز دارد که از دیگران آموزش بگیرد و این نیازها همیشه در دل یکدیگر قرار دارند. به همین دلیل است که وقتی ما خدمتی انجام میدهیم، ابتدا به خودمان خدمت میکنیم و تغییر جایگاه را احساس میکنیم و باعث حال خوش درون ما میشود و در ادامه به دیگران کمک میکنیم. زمانیکه من برای تأسیس نمایندگی ورامین میرفتم، بسیار خوشحال بودم. با خود فکر میکردم که این خوشحالی برای چیست؟ متوجه شدم که خوشحالی من به این دلیل است که یک سری انسان در آينده درمان خواهند شد. حال، راهی برای مصرفکنندگانی که خسته و ناامید شدهاند پیدا شده است.
در گذشته فقط خودم و خانوادهام برایم مهم بود؛ اما امروز آموزشهای کنگره۶۰ مرا به جایی رسانده است که از اینکه قرار است یک انسان درمان شود، مادری فرزندش درمان شود و همسفری به زندگی آرامی برسد، بسیار خوشحال هستم. اینجاست که متوجه میشویم خدمت داوطلبانه چقدر ارزش دارد و جایگاهها میتواند برای ما ارزشمند باشد. چیزی که مهم است تشخیص کارهای ضدارزشی است. ما باید بدانیم که چه کاری خوب و چه کاری بد است.
آقای مهندس به زبان عامیانه برای ما توضیح میدهند. فرمان عقل هرچه میگوید درست است.
اگر میگوید که پشت سر دیگران غیبت نکنیم ضدرارزش است؛ پس غیبت نکردن ارزش میباشد.
زمانیکه بخواهیم قدم بگذاریم و تزکیه و پالایش انجام بدهیم، شاید مقداری کار برایمان سخت شود. مهم حرکت کردن و در مسیر بودن است. اگر کسی در مسیر قرار بگیرد، ممکن است با موانع زیادی روبهرو شود. حال این موانع در زندگی هر کسی فرق میکند و متفاوت است.
هر انسانی با آموزشهایی که دریافت کرده است از طریق منابع کنگره۶۰، میتواند مسیر را طی کند.
زمانیکه برای آزمون راهنمایی منابع را میخواندم، احساس میکردم از منابع عقب هستم. کتاب ۶۰ درجه را باز کردم و این وادی برای من آمد. همیشه رود ها میروند و قلوههای سنگ را طی میکنند و در نهایت جامهای نیمهپر و خالی، پر میشوند.
ودر ادامه اعلام نفرات برتر آزمون شماره ۹


مرزبان کشیک: همسفر زهره و مسافر امیرعلی
تایپیست: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر شهره(لژیون اول)
عکاس: همسفر منصوره رهجوی راهنما همسفر سارا(لژیون دوم)
ویرایش: همسفر پرنیا رهجوی راهنما همسفر شهره(لژیون اول)
تنظیموارسال: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر شهره (لژیون اول)نگهبان سایت همسفران نمایندگی صالحی (۲)
- تعداد بازدید از این مطلب :
294