هشتمین جلسه از دور پنجم لژیون های سردار نمایندگی کاشمر به استادی راهنما محترم مسافر حسین، نگهبانی مسافر پهلوان جواد و دبیری مسافر محسن با دستور جلسه: وادی یازدهم« چشمه های جوشان و رود های خروشان، همه به بحر و اقیانوس می رسند» روز یکشنبه 30 آذر ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۴:۴۵ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان حسین هستم یک مسافر
خداوند را شاکرم که این فرصت را به من داد تا در این جایگاه قرار بگیرم، از نگهبان محترم پهلوان جواد که مسئولیت اداره جلسه را به من واگذار نمودند تا خدمت کنم و آموزش بگیرم سپاسگزارم. پیام سردار واقعاً پیام بسیار زیبایی است. وقتی به گذشته خودم بر می گردم و آن را با امروز مقایسه می کنم می بینم در این سیستم به درمان و حال خوش رسیدم، زندگی ام شکل دیگری گرفته است و زمانی که در مسیر خدمت قرار گرفتم، این تغییر عمیق تر و زیباتر هم شد. خدا را شکر که مسیر کنگره برایم باز شد و لیاقت خدمت کردن در این مسیر را به من عطا نمود. بارها گفته ام اگر کنگره وجود نداشت معلوم نبود امروز ما کجا بودیم و چه بسیار خانواده هایی که در حال از هم پاشیدن بودند. اما در کنگره یاد گرفتیم که دیگران کاشتند و ما برداشت کردیم، حالا وظیفه ما است که بکاریم تا دیگران استفاده کنند. آموزشهای کنگره زندگی من را دگرگون، افکار و اندیشه ام را تغییر داد و با این تغییر افکار مسیر زندگی ام کاملاً عوض شد. خیلیها زحمت کشیدند تا امروز من بتوانم با آرامش روی این صندلی بنشینم. افراد زیادی در این مسیر به ما کمک کردند، راهنماهایی که از وقت، جان و مال خود گذشتند. من بارها گفتم اگر کنگره ۶۰ نبود، شاید حتی نفس کشیدن هم برایم ممکن نبود. امروز وظیفه دارم نسبت به این نعمت بی تفاوت نباشم، قبلا حالم چگونه بود و امروز چه حالی دارم و این یادآوری ها کمک می کند تا مسیر را با قدرت و آگاهی بیشتری ادامه بدهم. پیوند محبت در زندگی من به واسطه کنگره شکل گرفت، خانواده ام امروز کنار من هستند و این را مدیون کنگره، راهنما و همه خدمتگزاران هستم.
کمترین کاری که میتوانم انجام دهم، خدمت کردن است چرا که خدمت، باعث رشد ما می شود و ارتقاء می یابد. دستور جلسه وادی یازدهم، به زیبایی این مسیر را به ما نشان می دهد. اگر میخواهیم چشمه ای جوشان باشیم و به رود خروشان تبدیل شویم باید به منبع وصل باشیم و آن منبع، آموزشهای کنگره ۶۰ و سی دیها می باشد. کسی که وصل باشد، حرکت می کند و به آرامش، حال خوش، درمان و به اقیانوس می رسد. اصل اساسی در این مسیر، تلاش برای وقت شناسی است، یعنی به موقع مصرف کردن دارو و انسان باید از گذرگاه های سخت عبور کند تا رشد کند. کنگره به ما می آموزد که به پول ما احتیاج ندارد، اما به ما یاد می دهد چگونه ببخشیم، مسئولیت پذیر باشیم و زکات حال خوشمان را پرداخت کنیم چه با خدمت مالی یا جانی، چرا که وعده خداوند حق است و هیچ خدمتی بیحساب نمی ماند. در پایان از همه شما عزیزان سپاسگزارم که با حضور و مشارکت های خوبتان به من آموزش دادید و امیدوارم از فرصتی که در اختیار ما قرار گرفته است بهترین استفاده را ببریم.
از اینکه سکوت کردید وبه صحبت های من گوش دادید از همه شما سپاسگزارم.
عکاس: مسافر امیرعباس
تایپ: مسافر سلیمان
ویراستار: مسافر جواد
ارسال خبر: مسافر علی
مرزبان کشیک: مسافر احمد
- تعداد بازدید از این مطلب :
145