دلنوشته مسافر عباس رهجوی راهنما مسافر مجید از دستور جلسه این هفته "وادی یازدهم"

سلام دوستان عباس هستم یک مسافر.
آخرین آنتی ایکس مصرفی تریاک و شیره، مدت ۱۰ ماه و ۱۶ روز سفر کردم به روش DST دارو درمان OT با راهنمایی مسافر مجید، ورزش والیبال و شنا، رهایی ۳۲ روز.

وادی یازدهم برای من فقط یک جمله یا یک آموزش نبود؛ یک تلنگر عمیق بود به تمام لحظاتی که با اطمینان می‌گفتم «می‌دانم»، اما در عمل هیچ‌چیز تغییر نمی‌کرد.
این وادی به من فهماند که دانستن به‌تنهایی کافی نیست؛ آنچه زندگی را دگرگون می‌کند، عملِ سالم و درست است.
سال‌ها حرف‌های خوب شنیده بودم، کتاب‌خوانده بودم و حتی دیگران را نصیحت می‌کردم، اما وادی یازدهم آینه‌ای شد که فاصلهٔ عمیق میان گفتار و رفتارم را بی‌پرده نشانم داد.
تأثیر این وادی بر من، آرام اما ماندگار بود و یاد گرفتم به‌جای شعاردادن قدم‌های کوچک اما واقعی بردارم؛ یاد گرفتم مسئولیت رفتارم را بپذیرم و منتظر تغییر دیگران یا شرایط نمانم. فهمیدم اگر عمل من تغییر نکند، هیچ دانشی مرا نجات نخواهد داد. این وادی به من آموخت که رشد در سکوتِ عمل اتفاق می‌افتد، نه در شلوغیِ حرف‌ها.
امروز وقتی به وادی یازدهم فکر می‌کنم، احساس می‌کنم مرا از خوابِ دانستن بیدار کرد و به مسیرِ ساختن آورد. هنوز راه دارم، هنوز اشتباه می‌کنم؛ اما تفاوتش این است که حالا می‌دانم هر تغییر واقعی از عملِ من آغاز می‌شود و این بزرگ‌ترین هدیه‌ای است که کنگره۶۰ با وادی یازدهم به من داد.

نگارش: مسافر عباس لژیون دوم
ویرایش: مسافر رضا لژیون دوم
ارسال خبر: مسافر حسن
مرزبان خبری: مسافر مصطفی
نمایندگی رضوی مشهد