شعری از مسافر حسین لژیون ۲۱

(( بنام خداوند حکیم ))

سلام دوستان من حسین هستم یک مسافر

در پی گذران ایام و روزگاران و همچنین عنفوان جوانی تجاربی را کسب نمودم و مسیر زندگی من طوری رقم که در ادامه برایم چندان خوشایند نبود و گوئی صفات و  پیوندهای  نامیمون بر پیکر من نهاد شد  و گوئی بلیط سقوط  من را به عمق تاریکی ها  رقم زد  ، هر چه تلاش میکردم و دست و پا میزدم بیشتر در عمق تاریکی فرو میفرفتم ، تا اینکه  مصلحت و اذن و فرمان الهی بر آن شد که  مسیر  و حضور من در جمعیت احیای انسانی کنگره  رقم خورد و گوئی جهانی برای رهائی و خلاصی من رقم خورد ( شکر شکر شکر و هزاران با شکر )
در مسیر آموزشی کنگره ۶۰  و همچنین اموزشهای ناب این سازمان مردم نهاد برای شناخت بهتر ،  خودشناسی و فراگیری علم ناب  کنگره ۶۰ ، شرایطی ایجاب و فراهم گردیده است تا بتوانیم از سی دی ها و فایل های صوتی جناب مهندس و همچنین دکتر امین بهرمنده شویم و ان شاالله که بتوانیم این مطالب را در مسیر زندگی خود کاربردی نمائیم ،
خب در پی این مطالب اموزنده در هفته گذشته طبق روال فعالیت لژیون به توصیه راهنما قرار بر این شد که همه اعضا فایل و سی دی آموزشی   "" پیوندهای نامیمون ""  را گوش و همه اعضا لژیون در مورد مباحث ان از دیدگاه خود مشارکت نمایند .
با رفتن از لژیون و با فرا گیری دیدگاه‌های اعضا لژیون و همچنین راهنمای محترم در واقع شعری در مورد  پیوندهای نا میمون را سرودم که در اختیار شما عزیزان قرار میدهم.

انسان  به  صفات حق  مهیا گشته
از عشق چو  او وآله و شیدا  گشته

تعریف صفت بود به رفتار و خصال
گر  نیک  بود  رسد به سر حد کمال

پیوند  به   هر  صفات  ناجور   مخور
بر  عمر گذشته ات تو افسوس مخور

این  گوهر جان  به سنگ ناجور مزن
بر    پیرهنت    وصله    ناجور   مزن

این    جوهر   آدمی   خدا   می داند
انسان  به  کجا  چنین  کهر  می راند

نومیدی  و  ترس   و  کبر  یار  دگرند
چون  کهنه درختی که ز  بر بی ثمرند

انسان  ز  سرشت پاک حق زاده شده
خوبی  به  سرشت  او   نهادینه شده

پیوند   بخور  به  هر چه حسش خوب است
چون  حس  بدت  بد است  و نا میمون است

فکر  سالم گفت سالم  در پی است
بعد  آن   کردار  سالم  با وی  است

این  سه  خصلت‌ها  تو  را زیبا کند
یک  در   دیگر   برویت   وا     کند

با تقدیم احترام
سراینده : مسافر حسین لژیون ۲۱ میرداماد ( سفر اول )