امیدم فقط به خداوند بود

رهجویان راهنما همسفر نجمه در دلنوشته‌های خود در مورد وادی یازدهم؛ «چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، همه به بحر و اقیانوس می‌رسند.» بیان کردند:

همسفر محترم:

قبل از ورود به کنگره حوصله‌ هیچ کاری را نداشتم و همه فکرم این بود که آیا حال مسافرم خوب می‌شود؟ دائماً استرس و اضطراب داشتم و با خود درگیر بودم. امیدم فقط به خداوند بود و تنها با او راز و نیاز می‌کردم.

در تاریکی کامل به سر می‌بردم. وقتی درهای کنگره برایم باز شد به همراه مسافرم وارد این مکان مقدس شدیم و به لطف خداوند و آقای مهندس حالمان بهتر شد. خدا را شکر می‌کنم و امیدوارم تمام عزیزانی که در این تاریکی به سر می‌برند راه کنگره برایشان باز شود و به رهایی برسند.

از آقای مهندس و خانواده‌ محترم‌ ایشان تشکر می‌کنم که این جایگاه مقدس را بنا کردند. امیدوارم در هر جایگاهی که هستند موفق، سلامت و پایدار باشند.

همسفر الهام:

گاهی انسان مانند برکه‌ای ساکت و بی‌حرکت است؛ اما روزی نوری در دلش می‌چرخد و عقل، همان فرمان‌دهنده الهی او را به حرکت فرا می‌خواند. در وادی یازدهم می‌آموزم که هیچ رشد و تغییری بدون فرمان عقل ممکن نیست. عقل است که مسیر و جریان آب را نشان می‌دهد و ما را از سنگ‌ها عبور می‌دهد تا به روشنایی و آرامش برسیم.

در این وادی یاد می‌گیریم که زندگی یعنی جاری بودن، یعنی پذیرفتن فرمان عقل و حرکت در مسیر محبت و آگاهی. هر شخصی که در این مسیر قدم می‌گذارد از چشمه‌ای کوچک آغاز می‌کند و اگر به ندای درون خود گوش دهد، روزی مانند دریا آرام، وسیع و زلال خواهد شد.

رابط خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر نجمه (لژیون هشتم)
عکاس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول)
ویرایش: همسفر پروانه رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون چهارم) دبیر دوم سایت
تنظیم و ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی حسنانی