سرعت معیار نیست بلکه هدف حرکت و ماندن در مسیر است

مشارکت همسفر مبینا

وادی‌یازدهم به ما می‌آموزد که در مسیر درمان و رشد، شکل حرکت انسان‌ها متفاوت است اما قانون حرکت یکی است. وقتی گفته می‌شود رودهای خروشان و چشمه‌های جوشان، همه به بحر و اقیانوس می‌رسند منظور این نیست که همه به‌طور خودکار به‌نتیجه می‌رسند بلکه منظور این است که هر حرکتی که در مسیر صحیح و با استمرار باشد نهایتاً به‌مقصد می‌انجامد. در طبیعت، آب اگر در مسیر درست قرار بگیرد چه آرام و چه پرقدرت، متوقف نمی‌شود و سرانجام به دریا می‌ریزد اما اگر از مسیر خارج شود در باتلاق یا زمین خشک از بین می‌رود در کنگره‌۶۰ هم، درمان نه یک اتفاق بلکه یک فرآیند است.

بعضی افراد درک سریع‌تری از آموزش‌ها دارند و تغییرات رفتاری در آن‌ها زودتر دیده می‌شود این‌ها شبیه رودهای خروشان هستند برخی دیگر آهسته‌تر پیش می‌روند، آموزش‌ها به‌تدریج در ذهن و حس آن‌ها جا می‌افتد و تغییراتشان زمان‌بر است این‌ها مانند چشمه‌های جوشان‌ هستند. وادی‌یازدهم تأکید می‌کند که هیچ‌کدام برتری ذاتی نسبت به دیگری ندارند؛ چون معیار، سرعت نیست بلکه جهت حرکت و ماندن در مسیر است. بحر و اقیانوس در این وادی نماد تعادل و دانایی است جایی که فرد به ثبات فکری و رفتاری می‌رسد؛ برای‌‌مثال مصرف از زندگی او حذف می‌شود و جای آن‌ را آگاهی، مسئولیت‌پذیری و آرامش می‌گیرد و رسیدن به این نقطه وابسته به مقایسه با دیگران نیست، بلکه وابسته به میزان پایبندی فرد به اصول درمان است.

هرکسی که آموزش بگیرد، فرمان‌بردار باشد و آن‌چه می‌آموزد را در زندگی اجرا کند، طبق قانون طبیعت و قانون کنگره‌۶۰ به‌‌نتیجه می‌رسد. وادی‌یازدهم در‌نهایت پیام اطمینان می‌دهد می‌گوید اگر در مسیر هستی ناامید نشو و اگر جلو می‌روی مغرور نشو مهم این است که جریان آموزش در تو قطع نشود، همان‌طور که آب اگر جاری باشد می‌رسد، انسان هم اگر در مسیر آموزش و عمل بماند دیر یا زود به تعادل می‌رسد. این وادی به ما یاد می‌دهد درمان مسابقه نیست، مقایسه نیست، بلکه یک حرکت پیوسته و قانون‌مند است؛ حرکتی که نتیجه آن، قطعی و قابل اتکاست.

مشارکت همسفر معصومه

قسمت اول وادی در کتاب‌‌عشق شاید به چشمه‌ جوشان ربطی نداشته باشد چون از اهریمن صحبت می‌کند که چطور وارد بازی می‌شود و خمر انسان را به‌هم می‌ریزد که در ابتدا مانند یک چشمه‌جوشان است و از جوشش افتاده و خشک شده است و قسمت دوم می‌گوید به طبیعت نگاه کنم چون جواب تمام سوالات من در طبیعت وجود دارد و باید از آن الگو بگیرم. تمام آب‌هایی که روی زمین می‌شناسیم از ابرهایی آمده که از دریا بخار شده است.

حالا وقتی می‌گوییم به دریا برسیم منظور این است که دوباره به گردش متصل شویم و جام‌های نیمه‌خالی پر شود. وجود من مانند زمین است و این به قلب من برمی‌گردد که آیا مانند کویر و شن‌زار باشم یا مانند سنگ باشم و اجازه ندهم کسی به من محبت کند تا من نرم نشوم نمی‌توانم به چشمه تبدیل شوم باید جنس خودم را عوض کنم کسانی که از سنگ هستند باران رحمت می‌بارد اما نمی‌توانند جذب کنند.

مشارکت همسفر سحر

یک رود یا یک چشمه سختی‌هایی را می‌کشد تا به جاری‌شدن و سپس به دریا و اقیانوس‌ها برسد در مسیر به جا‌های زیادی برخورد می‌کند؛ مثل سنگ، پستی‌ و بلندی و... ولی از همه عبور می‌کند و همه را پشت سر می‌گذارد. وقتی ک من همسفر وارد کنگره۶۰ می‌شوم با جمله آیا کفش آهنی پوشیده‌ای مواجه می‌شوم؛ یعنی این‌که برای جاری شدن و چشمه شدن و به بحر رسیدن مسیر طولانی داری که هم سهل و هم سخت است اما شدنی است و با آموزش‌گرفتن در مسیر درست می‌شود به بحر و اقیانوس رسید.

مشارکت همسفر اکرم

وادی یازدهم خیلی ساده به من می‌گوید اگر می‌خواهی حال دلت خوب باشد باید حرکت کنی و هم‌چنین به من تلاش مستمر و امیدواری را یاد می‌دهد به من می‌گوید اگر آموزش بگیری و حرکت نکنی، همانند آب راکد هستی. من متوجه شدم که اگر خدمت درست و یا کار درست انجام دهم انرژی دریافت می‌کنم من از این وادی آموختم که آرام و پیوسته حرکت کنم عجله نکنم و اگر هدفم رسیدن به دریا که همان آرامش است باشد، قطعاً خواهم رسید و این‌که حال خوب نتیجه حرکت سالم و دل سپردن من به مسیر می‌باشد؛ پس من این‌جا با جمع‌آوری دانش درست و حرکتی که در پرتو ایمان و عمل است حرکت می‌کنم.

مشارکت همسفر سحر

این وادی تاثیرات زیادی روی من داشت و سوالی که همیشه در ذهنم بود را حل کرد. سوالم این بود که آیا می‌خواهی به تعادل و آسایش و آرامش و در‌نهایت به بحر و اقیانوس برسی؟ این وادی جوابم را داد، بله ولی شرطش این است که چشمه وجودم را از افکار‌منفی، ضد‌ارزش‌ها، تاریکی‌ها، شک‌ها، بی‌اعتمادی‌ها، انرژی و حس‌های منفی خالی کنم، چون این‌ها همان سنگ‌های بزرگی است که من‌ را از‌ صراط‌مستقیم دور می‌کرد و چشمه‌های جوشان مرا خشک کرده بود.

این وادی به من نشان داد که من زمانی می‌توانم این چشمه‌ها را به اقیانوس برسانم که عاشقانه در این مسیر خدمت کنم و ایمان داشته باشم که وعده خداوند دروغ نیست اگر ذره‌ای کار نیک انجام بدهم بی‌نتیجه نخواهد ماند. چشمه وجودی انسان همیشه پرآب و خروشان نیست گاهی کم‌‌آب و گاهی کاملاً خشک می‌شود حالا چه‌چیزی در پر‌آ‌بی آن نقش دارد؟ قطعاً رفتار ما و کارهایی که در زندگی انجام می‌دهیم، کارهای ضد‌ارزشی و بی‌ایمانی باعث کم‌آبی آن می‌شود و کارهای ارزشی و ایمان‌داشتن به خداوند باعث پرآبی آن می‌شود. انشاالله که در این مسیر بتوانیم به اقیانوس و بحر برسیم که همان قدرت مطلق است.

رابط‌خبری: همسفر سحر رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون سوم)
ویراستاری: همسفر مبینا رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون سوم)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر فائزه (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ملایر