چشمههای جوشان و رودهای خروشان، همه به بحر و اقیانوس میرسند. در کنگره 60 برای اینکه آموزش کاملاً ساده و همهفهم باشد، از تمثیلات استفاده میشود. یک روش الگویی که اکثراً از طبیعت الگوبرداری شده است. در وادی یازدهم آقای مهندس انسان را مانند آب میبیند. همانقدر پاک و زلال، حتی بعضی مواقع ممکن است این مایهٔ حیات مخرب شود (همچون سیل).
در این وادی انسان را به چشمه جوشان مبدل میکند. نکته مهم و سؤالی که در ذهن ما ایجاد میشود این است که چرا باید به چشمه جوشان تبدیل شویم؟ چون اصل و ریشه ما بر جاری بودن بنا شده است. انسان موجودی است که با حرکت کردن معنا پیدا میکند و باید دارای هدف باشد. هدف نهایی از روز ازل در بنیه انسان نهادینه شد و آن هدف نزدیک شدن به فرمان عقل است. قطره آبی که جدا از اصل خویش افتاده، برای رسیدن به غایت آرمانش، باید هویت خود را شناسایی کند و آنگاه از دل زمین بیرون بزند و تبدیل به چشمهای جوشان شود تا رودی جاری بسازد.
چگونه تبدیل به چشمه جوشان شویم؟ یک چشمه در طبیعت دو ویژگی دارد: منابع آب ذخیرهشده و اختلاف ارتفاع یا اختلاف پتانسیلِ منابع آبی با دهانه خروجی چشمه. انسان هم باید این دو ویژگی را کسب نماید یعنی: منابع اطلاعاتی خود را از نظر علم، دانش و معرفت غنیسازی کند و یک اختلافپتانسیل درونی و بیرونی برای کسب انرژی مورد نیاز داشته باشد.
این انرژی با تغییر جایگاه در انسان ایجاد میشود. زمانی که با تلاش و پشتکار فراوان به دنبال خدمت گرفتن باشیم، مسئولیتهای گوناگونی به ما محول خواهد شد. درست انجام دادن این مسئولیتها، کسب انرژی و اختلافپتانسیل برای ما به وجود میآورد.
چشمه جوشان شدن تمام ماجرا نیست؛ بلکه آغاز راه است، راهی برای رود خروشان شدن، رودی که سختیهای مسیر را به جان میخرد و از سنگلاخ و سنگ خارا میگذرد تا نویددهنده تشنگان و تطهیر کنندهها آلودگیها باشد. برای دیگران زندگیبخش و آرامشدهنده است؛ اما برای خودش مشقت و زحمت است. از سختترین موانع موجود بر سر راه خود میگذرد و آبادی و آبادانی را برای اطرافش به ارمغان میآورد. در تمام مدت نباید هدف را فراموش کند؛ زیرا انرژیهای منفی میخواهند او را از مسیر خارج کنند. خارج شدن از مسیر مساوی است با تبدیل شدن به باتلاق و گنداب.
با قرار گرفتن در صراط مستقیم و استمرار در نهایت به اقیانوس میرسیم. همانگونه که در دعای پایانی کنگره میگوییم: «ما در پی هم روان شدهایم (مانند قطرههای آب که به یکدیگر متصل هستند و جاری میباشند) تا به فرمان عقل نزدیک شویم و به مکانی برسیم که از آنجا انشعاب یافتهایم.» یعنی همان بحر و اقیانوس! قطرهها در چرخه آب از اقیانوس به آسمان میروند و دوباره از ابر به دل خاک فرومیریزند، باز از چشمهها و رودها به دریا و اقیانوس میرسند. اقیانوس تمثیلی از خداوند بزرگ است. همان آرامش و حال خوش که همه در پی آن هستیم.
منبع: کتاب عشق، چهارده وادی برای رسیدن به خود
نویسنده: همسفر سمیرا رهجوی همسفر پریسا (لژیون ششم)
رابط خبری: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون ششم)
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سهیلا (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ایران
- تعداد بازدید از این مطلب :
162