با مطالعه و تفکر در وادیهای گذشته، به وادی یازدهم میرسیم؛ تا این مرحله از وادی به ما میآموزد حرکت، تنها با تفکر، پذیرش مسئولیتهای فردی و بالا بردن نقطه تحمل در برابر سختیها آغاز میشود.
انسان زمانی وارد مسیر حرکت میشود که مسئولیت زندگی خویش را بپذیرد و با صبر و آگاهی، دشواریها را پشت سر بگذارد.
حرکت، رسیدن و جاری شدن است که انسان را به دریای بیکران لطف الهی و به ذات وجودی خویش میرساند؛ ذاتی که تنها از طریق اجرای قوانین الهی و با تزکیه و پالایش، قادر است رسوبات انباشتهشده در وجود خود را که همچون سنگهای ریز و درشت سنگینی میکنند به قطرات زلالی تبدیل کند که از دل ابرها بر زمین میبارند. این فرآیند، انسان را در مسیر رشد و تکامل قرار میدهد.
در ادامه، با قرار گرفتن در مسیر انوار الهی، انسان به بخارات هستهای وجود خود دست مییابد؛ بخاراتی که در نهایت به اصل خویش، یعنی ذات الهی، بازمیگردند. این چرخه همواره در جریان است؛ اما از آغاز، نیروهای منفی و بازدارنده نیز در کمین بودهاند تا با القائات خود در انسان تأثیر بگذارند. این نیروها همچون نقطهای سیاه بر صفحهای سفید، توجه را به خود جلب میکنند و تأثیرشان در وجود انسان نیز به همین شکل، آرام و تدریجی است.
نفوذ این نیروها بهتدریج و خزنده صورت میگیرد و اگر مهار نشوند، میتوانند تمامی وجود انسان را تحت تأثیر قرار دهند. در مقابل، خداوند قوانین خویش را قرار داده است تا انسان با پیروی از آنها، در همین جهان مادی و در کالبد جسمانی، به آسایش و آرامش دست یابد.
جناب مهندس دژاکام در اینباره میفرمایند:
«همیشه مسائلی است که با نیرویی قابل کنترل، انسان را در شرایط مطلوب به سوی نور میبرد و در توازن است که انسان به خواستههای سماوی میرسد.»
انسان از دل این توازن، به تعادل دست پیدا میکند و بهسوی نور و روشنایی حرکت میکند؛ اما رسیدن به این توازن نیازمند در نظر گرفتن «میزان حرکت» است. همانگونه که آب، با حرکتی مستمر و حسابشده، سنگها و صخرهها را درمینوردد و پس از عبور از موانع و سختیها، به دریا و اقیانوس میرسد، انسان نیز با حرکت صحیح و مستمر میتواند به نقطه تعادل دست یابد. نقطهای که رسیدن به آن، نشانه توازن است.
همواره نیرویی وجود دارد که امواج پراکنده را متراکم کرده و در راستای هدفی مشخص، چون رودی روان به حرکت درمیآورد. این نیرو، همان «خواست» انسان است؛ نیرویی که در همه انسانها وجود دارد و اگر در مسیر درست قرار گیرد، حتی در دل سختیها و مشکلات، با رعایت قوانین الهی و با تزکیه، پالایش و خودشناسی، انسان را به آرامش و آسایش میرساند. چراکه انسان تا واپسین نفس، در مسیر زندگی قرار دارد.
در یکسوی معادله، سختیها و دشواریهای زندگی قرار دارند و در سوی دیگر، فراهم آوردن شرایط آرامش و آسایش؛ این همان تعادلی است که انسان باید مهارت دستیابی به آن را بیاموزد. مواد مخدر از جمله عواملی هستند که انسان را از تعادل خارج کرده و با تضعیف قدرت تفکر، زمینه نفوذ نیروهای منفی را فراهم میکنند. همانگونه که در وادی سوم مطرح میشود، نیروهای منفی و بازدارنده همواره در پی آن هستند که با استفاده از فرصتها، انسان را از ارزشها دور سازند.
با این حال، خداوند بزرگ این نیروها را نیز بهعنوان نیروهای مکمل در نظام هستی قرار داده است تا در انسان ایجاد پتانسیل کنند؛ فشاری که باعث حرکت از درون به بیرون میشود. انسان با ابزارهایی چون تفکر، تشخیص، اختیار و تفویض، میتواند مسیر حرکت خود را انتخاب کند. اینجاست که انتخاب، کاملاً در اختیار انسان قرار میگیرد؛ چراکه قوانین الهی بهروشنی برای او ترسیم شدهاند.
اگر بهدنبال فعالسازی نیروی مثبت درون خویش هستیم، باید بستر مناسب آن را فراهم کنیم؛ یعنی با افزایش دانش و آگاهی، جذب انرژی مثبت و حرکت بهسوی ارزشها. در کنگره۶۰، این بستر از طریق آموزش، فرمانبرداری، رعایت قوانین و خدمت در هر جایگاه و سطحی فراهم میشود تا مسافر یا همسفر بتواند خود را از بند اعتیاد و خواستههای نفسانی رها سازد. کنگره همچون رودی روان است که انسان را به دریای رهایی میرساند؛ رهایی از هر بند و وابستگی.
باید بدانیم پتانسیل وجودی ما است که شخصیت، جایگاه و نقش ما را در جامعه شکل میدهد و این امر کاملاً وابسته به تصمیمگیری و انتخاب ماست. اگر همواره خود را ضعیف، ناتوان، بیاراده و بیارزش بدانیم، نتیجهای جز همان برداشت نصیبمان نخواهد شد. اما اگر انتخاب کنیم که نیک زندگی کنیم و انسانی مفید برای خود و دیگران باشیم، همان تصویر نیز در زندگی ما متجلی خواهد شد.
منبع: سیدیها و متن وادی یازدهم از کتاب عشق
نویسنده: همسفر ماهرخ رهجوی راهنما همسفر فرشته (لژیون سوم)
رابطخبری: همسفر نفیسه رهجوی راهنما همسفر فرشته (لژیون سوم)
عکس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر ناهید (لژیون اول)
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون دوم) نگهبان سایت
- تعداد بازدید از این مطلب :
20