مشارکت راهنما همسفر اشرف در مورد دستور جلسه «وادییازدهم: چشمههای جوشان و رودهای خروشان، همه به بحر و اقیانوس میرسند.»:
ابتدای وادی یازدهم به خلقت انسان اشاره شدهاست، که خداوند با دادن اختیار و خلق نیروهای منفی انسان را مورد آزمایش و امتحان قرار داده است. یکی از راههای نفوذ شیطان به گوهر وجودی انسان، مادیات است؛ زیرا جسم ما و جهانی که در آن زندگی میکنیم از جنس ماده است. در این وادی گفته شده است که اگر انسان بر مادیات سوار باشد نیمی از قدرت اهریمن را شکست داده و اگر مادیات بر او سوار باشد بداند که صددرصد او را شکست خواهد داد. برای پیروزی در این نبرد؛ باید مانند چشمه جوشان و رود خروشان باشیم تا به بحر و اقیانوس برسیم.
منظور از بحر و اقیانوس در این وادی همان رسیدن به خالق خود یا رسیدن بهجایی که روزی از آنجا انشعاب یافته ایم. در مقیاس کوچکتر در جهان مادی میتواند رسیدن به هدفمان در زندگی یا رسیدن به آرامش باشد. هنگامیکه آب اقیانوس بخار و تبدیل به ابر می شود و بهصورت باران به زمین میبارد تمام سعی خودش را میکند دوباره به اقیانوس ملحق شود و زمانی موفق میشود که در تلاش و حرکت باشد و مسیر پرپیچوخم رود را طی کند، سنگها را رد کند تا به مقصد برسد. انسان هم برای رسیدن به آرامش یا رسیدن به خالق خود باید به سطح بالایی از آموزش، دانایی و آگاهی برسد و در تلاش و حرکت باشد.
برای این حرکت نیاز به انرژی دارد که از طریق خدمت کردن و تغییر جایگاه بهطرف ارزشها به دست میآید. بههمین دلیل در کنگره خدمت کردن باعث انرژی میشود. اطراف رود خروشان پر از سرسبزی و امید به زندگی و آبادانی و خودش زلال و دور از آلودگی است. انسانی هم که در تلاش، تکاپو و کسب آموزش است، در آرامش به سر میبرد و اطرافیانش از بودن در کنارش لذت میبرند. شاید سوال کنیم که چرا عده ای از انسانها با وجود امکانات اندک همیشه راضی و خوشحال هستند ولی بعضی با وجود امکانات فراوان از شور و نشاط برخوردار نیستند؟
در وادی یازدهم اینگونه پاسخ داده شده است که انسانهایی که همیشه درحال بازپرداخت آنچه دریافت نموده اند، چه مادی و چه معنوی، مانند چشمه زلال و سرشار از انرژی و شعف هستند و کسانی که هرچه دریافت میکنند، هیچگونه پرداختی ندارند، به شورهزاری تبدیل میشوند که هیچ گیاهی در آن نمیروید و منتظر طوفان هستند؛ زیرا گیاهی نکاشتهاند که از طوفان شن جلوگیری نماید. با زبان بیزبانی میگوید انسانهایی که همه چیز را فقط و فقط برای خودشان و خانواده شان میخواهند و دیگران در زندگی آنها سهمی ندارند، در واقع همان شورهزار هستند.
همچنین انسانهایی که زندگی یکنواخت و تکراری دارند و هر روزشان مانند روز قبل است و هیچگونه جهشی ندارند، هیچ اثری از خود باقی نمیگذارند و درنتیجه انرژی لازم را به دست نمیآورند، در غم و اندوه و افسردگی به سر میبرند. پس انسان تا زمانیکه زنده است؛ باید در حال آموزش باشد و بهترین مکان برای آموزش زمین کنگره۶۰ است.
نویسنده: راهنما همسفر اشرف
رابط خبری: همسفر فرشته رهجوی راهنما همسفر اشرف( لژیون دوم )
ویرایش و ارسال: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر زهره( لژیون اول ) دبیر سایت
همسفران نمایندگی بندرعباس
- تعداد بازدید از این مطلب :
56