تقدیر قطره در حال حرکت، رسیدن به دریا است

وادی یازدهم با جمله‌ای آغاز می‌شود که دربردارنده‌ حقیقتی بزرگ از جهان هستی است که چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس می رسند؛ این وادی به انسان یادآوری می‌کند که اصل حاکم بر خلقت، حرکت، جریان و تغییر است. همان‌طور که یک چشمه کوچک در دل کوه متولد می‌شود و آرام‌آرام مسیر خود را طی می‌کند تا به رودخانه تبدیل شود، انسان نیز با توان و ظرفیت محدود آغاز می‌کند و زمانی که در مسیر صحیح بماند، می‌تواند به بزرگ‌ترین مقصدهای زندگی دست یابد و مهم نیست آغاز مسیر چقدر کوچک یا توان اولیه چقدر محدود باشد؛ آن‌چه سرنوشت را می‌سازد، استمرار و پایداری در حرکت است.

در جهان هستی هیچ چیز ثابت و بی‌حرکت نمی‌ماند. آب، باد، انرژی، خاک، اندیشه و احساسات انسان همواره در حال تغییر هستند واین تغییر، زمانی سازنده است که در مسیر صحیح هدایت شود؛ همان‌گونه که چشمه‌ها و جویبارهای کوچک، هنگامی که به یکدیگر می‌پیوندند قدرتی عظیم ایجاد می‌کنند و رودخانه‌هایی خروشان می‌سازند؛ در زندگی نیز  اندیشه‌های درست و تلاش‌های کوچک زمانی که تداوم داشته باشند، می‌توانند نیرویی بزرگ و تحول‌آفرین در وجود انسان ایجاد کنند.

مسیر رشد هیچ‌گاه هموار نیست رودخانه در طول مسیر با سنگ‌ها، صخره‌ها و پیچ‌وخم‌های فراوان روبه‌رو می‌شود، انسان نیز در مسیر زندگی و درمان با مشکلات و سختی‌های مختلف مواجه می‌شود؛ اما همان‌طور که رودخانه با گذر زمان سنگ‌ها را می‌ساید و یا از کنار آن‌ها عبور می‌کند و مسیر تازه‌ می‌سازد، انسان نیز با صبر، تفکر و حرکت مداوم از موانع می‌تواند عبور کند و آن‌ها را تبدیل به بخشی از قوت و تجربه‌ خود کند که مشکلات توقفگاه نیستند؛ آن‌ها بخشی طبیعی از مسیر تکامل و ساختن انسان هستند.

ارزشمندترین پیام این وادی، اهمیت استمرار است، چشمه‌ که حرکت نکند به باتلاقی بی‌روح و بی‌بو تبدیل می‌شود؛ اما زمانی که با کمترین جریان حرکت کند، پاک و زنده می‌ماند. انسان باید حرکت خود را در مسیر زندگی و اصلاح مداوم باشد هرچند آهسته؛ اما مطمئن است که روزی به مقصد می‌رسد و رشد یک‌باره و ناگهانی اتفاق نمی‌افتد، تغییر واقعی نیازمند زمان، صبوری، تکرار و ایمان به مسیر است.

در کنگره۶۰، وادی یازدهم نقش ویژه‌ در مسیر درمان اعتیاد دارد که درمان، سفری تدریجی و دقیق است و قدم‌های کوچک؛ اما پیوسته در آن مهم‌ترین نقش را ایفا می‌کنند و نباید عجله کرد، همان‌طور که رودخانه نمی‌تواند یک‌باره تبدیل به دریا شود. هر حرکت، هر تغییر کوچک، هر تلاش روزانه قطره‌ای است که به رود زندگی اضافه می‌شود و نهایتاً انسان را به آرامش، تعادل و رهایی می‌رساند. ناامیدی در این وادی معنا ندارد؛ زیرا هر قطره‌ که در مسیر حرکت کند تقدیر، رسیدن به دریا است.

دریا در این وادی نماد آرامش نهایی، آزادی، هماهنگی و شکوه است و شخصی که مسیر حرکت را ادامه دهد با گذر از سختی‌ها و عبور از مراحل مختلف سرانجام به نقطه‌ای می‌رسد که وجود او آرام می‌گیرد و ذهن و جانش در تعادل قرار می‌گیرد. پیام وادی یازدهم این است که هیچ تلاشی از بین نمی‌رود و هر حرکت کوچک، بخشی از مسیر رسیدن به نقطه‌ بزرگ است. کافی است انسان در مسیر بماند، حرکت کند و به جریان زندگی ایمان داشته باشد. همان چشمه کوچک که شاید در ابتدا ناچیز به نظر می‌رسید، با پایداری و حرکت مداوم به دریای بیکران خواهد رسید.

منبع: «کتاب عشق؛ چهارده وادی برای رسیدن به خود» نوشته مهندس حسین‌دژاکام 

نویسنده: همسفر مهسا رهجوی راهنما همسفر مهدیه( لژیون هشتم)
رابط خبری: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون هشتم)
عکس و ارسال: همسفر منصوره رهجوی راهنما همسفر سکینه (لژیون پنجم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی حافظ