جهان‌بینی، جهت حرکت را مشخص می‌کند.

همسفر نفیسه به همراه مسافرشان با تخریب بیش از ۱۳ سال، هروئین و شیشه و متادون وارد کنگره شدند، به مدت ۱۴ ماه و ۳ روز، با راهنمایان محترم، مسافر آقای زرکش و همسفر فاطمه با روش DST  داروی OT سفر کردند. الآن هم به شکر خدا و دستان پر مهر آقای مهندس ۶ سال و ۵ ماه است که آزاد و رها هستند. رشته ورزشی مسافر شنا و والیبال، ورزش همسفر دارت. ایشان افتخار خدمت دبیری و خدمت در سایت را داشته‌اند.
گفت‌و‌گویی با ایشان داشته‌ایم که تقدیم نگاه پر مهرتان می‌کنیم.

در سختی‌ها و ناامیدی‌ها چگونه نباید اجازه داد، جریان حرکت متوقف شود؟

در سختی‌ها باید به یاد بیاوریم که چشمه، برای جوشیدن از کوه اجازه نمی‌گیرد. ناامیدی زمانی می‌آید که نگاه ما از مسیر برداشته می‌شود، نه زمانی که مسیر سخت است. اگر انسان به اصل حرکت ایمان داشته باشد، حتی سنگ‌ها هم نمی‌توانند جلوی جاری شدنش را بگیرند. مهم این است که بپذیریم سختی‌ها جزئی از راه‌ هستند،  پایان راه نیستند.

اگر بخواهید از این وادی پیامی به یک همسفر بدهید، آن پیام چیست؟

پیام وادی یازدهم به همسفر این است که صبور باش و ایمان داشته باش. همان‌طور که چشمه آرام‌آرام راه خود را پیدا می‌کند، تو هم با ثبات، عشق و آموزش می‌توانی شاهد جاری شدن و تغییر باشی. عجله نکن، انتخاب مسیر درست خودش تو را به مقصد می‌رساند.

نقش جهان‌بینی در تبدیل شدن انسان به رود خروشان چیست؟

جهان‌بینی، جهت حرکت را مشخص می‌کند. چشمه اگر نداند به کجا می‌رود، در گودالی کوچک محبوس می‌شود؛ اما وقتی جهان‌بینی اصلاح می‌شود، انسان می‌فهمد برای چه حرکت می‌کند و به کجا می‌رود. آن‌جاست که آرام‌آرام از یک چشمه کوچک به رودی خروشان تبدیل می‌شود؛ رودی که دیگر نه از موانع و نه از طولانی بودن مسیر می‌ترسد.

در مسیر رهایی چه چیزی باعث می‌شود که انسان مانند چشمه از درون بجوشد و حرکت کند؟

امید آگاهانه، آموزش صحیح و لمس آرامش درونی؛ وقتی انسان طعم آرامش را اندک اندک می‌چشد، درونش به جوشش می‌افتد و این جوشش نتیجه‌ شناخت، پذیرش و حرکت در مسیر درست است.

چه عواملی باعث می‌شود که برخی افراد قبل از رسیدن به اقیانوس مسیر خود را گم کنند؟

بی‌صبری، مقایسه خود با دیگران، غفلت از آموزش و اعتماد به احساسات زودگذر باعث گم کردن مسیر می‌شود. برخی چشمه‌ها به‌جای ادامه مسیر، جذب برکه‌های کوچک می‌شوند و تصور می‌کنند به مقصد رسیده‌اند؛ در حالی‌ که اقیانوس، سهم کسانی است که استمرار را انتخاب می‌کنند.

کلام آخر:

وادی یازدهم به ما می‌آموزد که اگر درست بجوشیم و درست حرکت کنیم، رسیدن حتمی است. چشمه‌ای که تسلیم مسیر می‌شود، روزی در آغوش اقیانوس آرام می‌گیرد. کافی است بمانیم، بیاموزیم و جاری باشیم.

مصاحبه کننده: همسفر اعظم (لژیون راهنماهای تازه‌واردین)‌
عکاس: همسفر مینا رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون هشتم)
ویرایش و ارسال: همسفر مهناز رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون پنجم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دنا شهرضا