جریان و حرکت سالم داشتن راز برخورداری از زندگی

همسفر معصومه:

رودهای خروشان و چشمه‌های جوشان، همگی در نهایت به بحر و اقیانوس می‌رسند. این تیتر به ما می‌آموزد که آگاه بوده و اگر چشمه‌ای جوشان و رودی خروشان باشیم، سرانجام به دریا و اقیانوس خواهیم رسید. تمامی وادی‌ها برگرفته از قوانین الهی و کتب آسمانی هستند. برای آن‌که انسان بتواند به یک چشمه جوشان تبدیل شود، ابتدا باید از منابع و متون آموزشی استفاده کند و در جلسات حضور داشته باشد. شرکت در هر خدمتی، از خواندن یک نوشتار گرفته تا انجام سایر خدمت‌ها، به ما انرژی می‌بخشد که نتیجه آن حال خوب و حس سالم است. این انرژی، امید ایجاد کرده و ما را ترغیب می‌کند؛ تا با تلاش بیشتر به سمت ارزش‌ها حرکت کنیم.  در این وادی آموختیم که هر انسانی دارای یک‌سری ورودی و خروجی است. ورودی‌های انسان شامل چشم، گوش، دهان، زبان و لامسه می‌شود و اگر مراقب آن‌چه وارد این ورودی‌ها می‌شود نباشیم، خروجی‌های ما دچار خشکی و رکود می‌شوند. نباید هر چیزی شنید، هر چیزی را دید، هر چیزی را خورد، هر سخنی را به زبان بیاوریم و یا هر چیزی را لمس کنیم. زمانی که انسان تصور می‌کند همه‌چیز را آموخته و دیگر نیازی به آموزش و مطالعه ندارد، در واقع دچار رکود شده است؛ در این حالت به‌جای رسیدن به بحر و اقیانوس، به باتلاق خواهیم رسید. برداشت من از این وادی این است که ابتدا باید به چشمه‌ای زلال تبدیل شوم؛ تا بتوانم در ادامه مسیر، جاری باشم. این امر میسر نمی‌شود؛ مگر با تلاش، کوشش و تحمل سختی‌هایی که در مسیر قرار می‌گیرد. آن‌چه در این راه اهمیت دارد، خواست و تفکر است. با حرکت سالم، حتی اگر چشمه وجودی من خالی یا نیمه‌پر باشد، با حس سالم، عقل سالم و عشق سالم، در نهایت پُر خواهد شد و به مسیر خود ادامه خواهد داد.

همسفر سیما:
آقای مهندس می‌فرمایند: ما هرگز نمی‌توانیم با انجام ضد‌ارزش‌ها به حال خوش و آرامش برسیم. انسان همواره به دنبال انرژی، حال خوش و آسایش است؛ ممکن است با انجام برخی ضد‌ارزش‌ها مانند غیبت، دروغ و… نوعی جابه‌جایی انرژی اتفاق بیفتد و فرد تصور کند که به حال خوش رسیده است؛ اما این احساس کاملاً موقتی و ناپایدار است. اگر بخواهیم به آرامش و آسایش واقعی دست پیدا کنیم، تنها در صراط مستقیم امکان رسیدن به حال خوش وجود دارد؛ در غیر این صورت هر مسیری که انتخاب کنیم، مسیر اشتباهی خواهد بود. اگر می‌خواهیم به رودهای خروشان و چشمه‌های جوشان تبدیل شویم، این کار اصلاً سخت نیست؛ فقط کافی است گوش‌به‌فرمان راهنما و کنگره باشیم و هر آن‌چه راهنما و کنگره از ما می‌خواهند، به‌درستی انجام دهیم. یکی از نشانه‌هایی که نشان می‌دهد در مسیر تبدیل شدن به چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان قرار داریم، حضور به‌موقع و منظم در کنگره است. ما می‌توانیم تغییر کنیم؛ اما باید بسیار مراقب باشیم که به باتلاق جوشان و یا فاضلاب خروشان تبدیل نشویم؛ چراکه چنین افرادی معمولاً مدت زیادی در کنگره نمی‌مانند و به‌سرعت از مسیر جدا می‌شوند. نکته مهم دیگر امیدواری است. اگر کنگره را پذیرفته‌ایم، باید نسبت به آن تسلیم باشیم؛ زیرا تا زمانی که تسلیم نشویم، نمی‌توانیم به هدفی که در نظر داریم دست پیدا کنیم. تسلیم بودن به معنای فرمانبردار بودن و عمل کردن به آموزش‌هاست.

همسفر رویا:
چشمه جوشان و رود خروشان نماد چیست؟ نمادی عینی از حرکت، پویایی و در تکاپو بودن است، همان‌گونه که از الگوهای طبیعت می‌آموزیم. رود خروشان تمثیل انسان‌های فعال و موفقی است که از حالت رکود خارج شده و در جریان زندگی قرار گرفته‌اند. هیچ نتیجه‌ای در سکون و ایستایی وجود ندارد. آب، همان‌طور که می‌تواند نمونه‌ای آشکار از فعالیت و حیات باشد، اگر در یک‌جا راکد بماند، به مرداب و لجن تبدیل می‌شود و این حالت، بیانگر انسان‌هایی است که در تاریکی و سکون گرفتار شده‌اند. خود من هر دو حالت را با تمام وجود لمس کرده‌ام و هنوز هم گاهی تجربه‌ راکد و ساکن ماندن را دارم؛ دقیقاً در زمان‌هایی که حس تلخ ناامیدی مرا در بر می‌گیرد و قدرت فعالیت و تحرک از من گرفته می‌شود. شادی و انرژی حاصل از چشمه جوشان و رود خروشان بودن، که در نهایت به اقیانوس متصل می‌شود، وصف‌ناپذیر است. در لژیون تغذیه سالم نیز دقیقاً این دو حالت را تجربه کرده‌ام و متأسفانه بیشتر مواقع حالت راکد بودن را به‌طور عملی لمس کرده‌ام. امیدوارم در ادامه مسیر، فعال‌تر و پویاتر به سفر خود ادامه دهم.

همسفر مهدیه:
چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان همگی در نهایت به بحر و اقیانوس می‌رسند. در ارتباط با دستور جلسه، به این نتیجه رسیده‌ام که باید همواره در جریان و در حال حرکت باشم. در این مسیر با سختی‌ها، مشکلات، فراز و نشیب‌ها، زیبایی‌ها و حتی تاریکی‌ها روبه‌رو خواهم شد تا ساخته شوم و به آب زلالی تبدیل گردم که تصویر زیبایی را در خود منعکس کنم. سکون و ایستایی باعث می‌شود به گنداب و مردابی مرده تبدیل شوم که هیچ رشدی در آن وجود ندارد. حرکت موجب می‌شود، در حل مشکلاتم پیش بروم؛ شاید بارها شکست بخورم؛ اما هر شکست، کلیدی برای گشودن درهای بسته بعدی خواهد بود که در ادامه مسیر آسان‌تر باز می‌شوند. این رسیدن، با تلاش، دوری از ضد‌ارزش‌ها و به‌صورت ذره‌ذره حاصل می‌شود. کنگره۶۰ و آموزش‌های ناب آن، چراغ راهی است که مرا در این مسیر پرفراز و نشیب یاری می‌کند. برداشتی که در طول مدت سفرم از این وادی داشته‌ام این است که پیش از آشنایی با کنگره، بیشتر در فکر و خیال و آرزوهای دست‌نیافتنی غوطه‌ور بودم و منتظر امداد غیبی می‌ماندم. همیشه می‌گفتم: کاش فلان شود، کاش این‌طور شود؛ اما از حرکت می‌ترسیدم. تا این‌که با کنگره۶۰ آشنا شدم و هزاران مرتبه شکر که حرکت به جلو و قدم برداشتن را آموختم. امیدوارم بتوانم زلالی، عظمت و پویایی بحر و اقیانوس را با تمام وجود درک کنم.

همسفر شبنم:
وادی یازدهم به ما می‌آموزد که برای تبدیل شدن به چشمه‌ای جوشان، باید در وجودمان اختلاف سطح ایجاد شود؛ تا پتانسیل لازم برای خروشان شدن و در نهایت رسیدن به بحر و اقیانوس را به دست آوریم. اگر این تغییر جایگاه به سمت ارزش‌ها و یا رو به بالا باشد، موجب صعود می‌شود و انرژی پتانسیل مثبت را ایجاد می‌کند؛ انرژی‌ای که در انسان لذت، آرامش و حال خوب به همراه دارد؛ اما اگر این تغییر جایگاه به سمت ضد‌ارزش‌ها و یا رو به پایین باشد، مانند مصرف الکل و مواد مخدر، دزدی، رشوه‌خواری، خراب کردن حال دیگران و موارد مشابه، باز هم به دلیل ایجاد اختلاف سطح، انرژی پتانسیل شکل می‌گیرد؛ اما از نوع منفی است، انرژی‌ای که لذتی ناپایدار و معمولاً همراه با دلهره و اضطراب ایجاد می‌کند. ما در کنگره۶۰ آموختیم که با خدمت کردن و کمک به همنوعان، حتی در قالب خدمت‌های کوچک و بی‌ریا، حالمان بهتر می‌شود و پتانسیل مثبت در وجودمان شکل می‌گیرد. این انرژی مثبت نه‌تنها به خودمان؛ بلکه به مسافرمان و سایر اطرافیان نیز منتقل می‌شود.

رابط خبری لژیون جونز:  راهنما تازه‌واردین همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر منیره (لژیون جونز)
ویرایش و ارسال: همسفر رباب رهجوی راهنما همسفر مریم(لژیون اول) دبیر سایت
همسفران نمایندگی صائب تبریزی