بهترینِ خود بودن؛ زیباترین شکل قدردانی

ششمین جلسه از دوره نوزدهم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره‌۶۰، ویژه مسافران و همسفران نمایندگی ملایر، با استادی مسافر علی ، نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر رضا، با دستور‌جلسه «در کنگره۶۰ چگونه قدردانی می‌کنیم؟» روز پنجشنبه ۲۷ آذر ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

در ابتدا خدای خود را شاکر و سپاسگزارم که راه کنگره را به من نشان داد و باعث آشنایی من با کنگره شد. از آقای مهندس و خانواده محترمشان صمیمانه قدردانی می‌کنم که این بستر ارزشمند را فراهم کردند. همچنین از تمامی خدمتگزاران و عزیزانی که در کنگره زحمت می‌کشند سپاسگزارم؛ کسانی که شرایطی را فراهم می‌کنند تا یک مسافر، یا یک رهجو، یا یک «معتادِ گذشته» به نام علی بتواند وارد این فضا شود، در مسیر آموزش‌های کنگره قرار بگیرد و به حال خوش و خوب امروز برسد. از راهنمای عزیزم، آقای مجتبی زارع، بسیار تشکر و قدردانی می‌کنم و از همه بزرگوارانی که این مسئولیت خطیر را بدون هیچ چشم‌داشت و منتی انجام می‌دهند سپاسگزارم. ان‌شاءالله خیر و برکت این خدمت به زندگی خودشان بازگردد.

با توجه به دستور جلسه امروز کنگره با موضوع «چگونه قدردانی کنیم»، همه ما کم‌وبیش با مفهوم قدردانی آشنا هستیم. اما نکته‌ای که همیشه در ذهن من باقی مانده، جمله‌ای است که دیده‌بان محترم، آقای لطفی، زمانی که به ملایر تشریف آورده بودند بیان کردند؛ جمله‌ای که واقعاً در ذهن من حک شد. ایشان فرمودند: «ما باید در هر جایگاهی که هستیم ــ چه رهجو، چه مسافر سفر اول یا دوم، چه مرزبان یا هر جایگاه خدمتی دیگر ــ بهترینِ خودمان باشیم.» به‌نظر من این جمله، یکی از زیباترین و کامل‌ترین جملاتی بود که حجت را بر همه ما تمام کرد. حال می‌خواهم کمی این موضوع را باز کنم؛ اینکه تا امروز سفر اولی چه وظایفی دارد، سفر دومی چه وظایفی دارد و در کل، همه ما که در کنگره خدمت می‌کنیم چه مسئولیت‌هایی بر عهده داریم.

مسافر سفر اول، زمانی که وارد کنگره می‌شود، اولین انتظاری که از او می‌رود این است که گوش‌به‌فرمان راهنمای خود باشد. چرا که تا پیش از این، با عقل، فکر و حسِ خودش حرکت کرده و اگر آن مسیر درست بود، هرگز به این شرایط کشیده نمی‌شد. بنابراین لازم است آن روش را کنار بگذارد، به صحبت‌های راهنمای خود گوش دهد و دقیقاً کارهایی را که از او خواسته می‌شود انجام دهد. مصرف دارو باید دقیق، منظم و در زمان مقرر انجام شود. استاد عزیزم، آقای مجتبی، همیشه این نکته را به من گوشزد می‌کردند که حتی اگر مصرف دارو چند دقیقه از زمان تعیین‌شده عقب بیفتد، دیگر خاصیت درمانی لازم را نخواهد داشت.

عکاس و تایپ: مسافر ابراهیم لژیون چهارم
تنظیم و ارسال: راهنما مسافر بهمن
مسافران نمایندگی ملایر