در کنگره60 چگونه قدردانی می کنیم؟

پنجمین جلسه از دوره سیزدهم سری کارگاه های آموزشی عمومی کنگره60 نمایندگی باغستان کرج با استادی راهنمای محترم مسافر علیرضا، نگهبانی مسافر شاهین و دبیری موقت مسافر مجتبی با دستور جلسه  در کنگره60 چگونه قدردانی می کنیم؟  روز پنجشنبه مورخ 27 آذرماه 1404 راس ساعت 17:00 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
خداوند بزرگ را شاکرم که این اجازه را به بنده داد تا یک بار دیگر در این جلسه حضور داشته باشم تا آموزش بگیرم، راجع به دستور جلسه، در کنگره60 چگونه قدردانی می کنیم؟ در کنگره60 قدردانی هم زبانی است هم قلبی و هم عملی، به نظر بنده این قدردانی یک حلقه گمشده ایی است در تمام انسانها، آقای مهندس قسمتهایی از کلام الله که راجع به قدردانی کردن صحبت شده است را برای ما بازگو می کنند و همیشه تاکید دارند که این کتاب را نه به عنوان یک کتاب مذهبی بلکه به عنوان یک کتاب علمی مطالعه و بررسی کنید.
در کلام الله راجع به کلمه قدردانی نوشته شده است که قدردانی نباید فقط زبانی باشد، باید عملی باشد، عملی در رفتار، در تفکر و در نیت، بنده که الان در کنگره هستم به نوعی قدردان نبوده ام که به کنگره آمدم، اگر بخواهم به گذشته خودم رجوع کنم هم زندگی و هم شغل خوبی داشتم، جایگاه اجتماعی خوبی داشتم، زندگی و خانواده خوبی داشتم، ولی متاسفانه قدردان آن همه خوبی و نعمت نبودم.
زمانی که قدردان نباشی به بنظر بنده یعنی نعمتهایی که خداوند به تو داده را نمی بینی و آن موقع هست که آنها را از دست می دهی، ما همیشه آن چیزهایی که داریم را نمی بینیم و به دنبال چیزهایی هستیم که نداریم، و داشته های خودمان را نمی توانیم شکر کنیم، آقای مهندس از زندگی خودشان  گذشتند و خودشان و خانواده خودشان را فدا کردند به خاطر اینکه یک نفر در کنگره درمان بشود و به رهایی برسد.
فراز و نشیبهای زیادی طی شد تا کنگره به اینجا برسد، برای مثال این روزها شربت اوتی دچار کمبود شده است، بنده به رهجوهای خودم می گفتم که همین شربت اوتی که یک سری از شماها به هر دلیل نمی روید بگیرید و غیبت می خورید در کلینیک یک درصد فکر کنید که نباشد، صحبتهای آقای مهندس در این روزهای آتی این بوده که نهایتا خودتان بروید تهیه کنید.
این نشانه این است که ما اگر قدردان نباشیم نعمتها از ما گرفته می شود، یا در کنگره60 خدمتگزاران زیادی در حال تلاش هستند که یک تازه وارد به درمان برسد، و بنده به موقع حضور ندارم و وظیفه خودم را به خوبی انجام نمی دهم، سی دی را به موقع نمی نویسم، یا همین استخری که باید شرکت کنم کوتاهی می کنم، هزینه آزاد استخرهای بیرون دو تا سه برابر مبلغ استخری می باشد که اعضای کنگره60 در کرج می روند، افراد زیادی زحمت کشیده اند و رایزنی کرده اند تا با این مبلغ استخر در اختیار ما قرار بگیرد، ولی بنده قدر نمی دانم و شرکت نمی کنم.
اما در مورد یک رهجو، قدردانی کردن به این شکل است که هر چیزی که راهنما می گوید یعنی بدون هیچ نقصی صحبتهای راهنما را عملی کند، بدون اینکه حتی فکر کند این حرف درست است یا غلط، قدر دانی کردن باید اول از هر چیزی قلبی باشد، اینکه بنده بگویم قدردان هستم ولی نبینم معنایی ندارد، باید ببینم که خداوند به بنده چه چیزی داده است، برای مثال همین اعضای بدنم که به بنده خدمت می کنند آیا قدردانش هستم.
موضوع دیگری که باعث می شود بنده قدردان نباشم منیت می باشد، راجع به بحث اعتیاد، همسفرهای ما هم به پای ما سوختند، آیا بنده قدردان همسفر خودم می باشم، یا حتما باید هفته جشن همسفران باشد که بنده قدردان ایشان باشم، یا یک مناسبت خاصی باشد که بنده از ایشان تشکر و قدردانی بکنم، قدردانی کردن همین است که بنده چیزهایی که به بنده عطا شده و چیزهایی که دارم را ببینم و و عملی قدردانی کنم.
اگر بنده بدانم که کنگره به بنده چی چیزی می دهد و داده است، درست سفر می کنم و کارم را درست انجام می دهم، یعنی با تمام وجودم این کار را انجام می دهم نه اینکه به واسطه ترس راهنما یا ایجنت انجام بدهم، برای همین در کنگره60 زبانی، قلبی و عملی تشکر می کنیم، حالا با پاکت و دلنوشته و قلبی، ولی به نظر بنده بهترین قدردانی برای یک راهنما این است که یک رهجو سفرش را درست انجام بدهد و به رهایی برسد.
از اینکه به صحبتهای بنده توجه کردید از همه شما عزیزان سپاسگزارم.
تایپ: مسافر محسن لژیون دهم
تنظیم و ارائه: مرزبان خبری مسافر هادی