حرمت‌ها، زبان قدردانی عملی

دومین جلسه از دور سیزدهم سری کارگاههای آموزشی عمومی مسافران و همسفران کنگره ۶۰ نمایندگی گوجان با استادی راهنمای تازه واردین مسافر گشتاسب ، نگهبانی  مسافر جعفر و دبیری مسافر اسماعیل با دستور جلسه: «در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی می کنیم؟» روز پنجشنبه  ۲7  آذر ۱۴۰۴  ساعت ۱۶ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

دستور جلسه امروز «چگونه در کنگره قدردانی می‌کنیم» است. در اینجا لازم می‌دانم از جناب آقای مهندس حسین دژاکام و خانواده محترم ایشان صمیمانه تشکر کنم؛ چراکه این بستر و این مجموعه را فراهم کردند تا من، گشتاسب، امروز بتوانم در این جایگاه بنشینم و آموزش بگیرم. واقعاً اگر این مسیر و این ساختار برای من و امثال من مهیا نشده بود، با گذشته‌ای که داشتم، اکنون در چه وضعیتی قرار می‌گرفتم؟اگر به گذشته خود نگاه کنم، با مصرف روزانه حدود ۱۰ گرم شیره خوراکی به‌علاوه قرص‌هایی که استفاده می‌کردم، به‌روشنی می‌بینم که بدون این آموزش‌ها و این بستر، سرنوشت دیگری در انتظارم بود.

خدا را شکر که اکنون حدود هشت سال است به رهایی رسیده‌ام. حال تصور کنید اگر این بستر فراهم نمی‌شد، من یا هر یک از ما که مصرف‌های بی‌رویه داشتیم، امروز کجا بودیم؟ از جناب مهندس و از تمام دست‌اندرکاران کنگره، از دیده‌بانان، ایجنت‌ها، مرزبانان و همه عزیزانی که در این مسیر خدمت می‌کنند، صمیمانه سپاسگزارم؛ چراکه نتیجه زحمات آنان این است که منِ گشتاسب امروز حال خوشی دارم. همچنین تشکر می‌کنم از عزیزانی که در آغاز راه، موجب شکل‌گیری نمایندگی گوجان شدند.

اگر بخواهم نام ببرم، ممکن است نام عزیزی از قلم بیفتد؛ بنابراین به‌صورت کلی از همه راهنمایان، به‌ویژه آقا آرش و آقا ایمان، و نیز راهنمایانی که از راه دور برای خدمت می‌آیند، قدردانی می‌کنم.اگر آموزش‌های کنگره نبود و اگر این آموزش‌ها مهر، محبت و عشق را در وجود خدمتگزاران پایدار نمی‌کرد، امروز ما در اینجا چه می‌کردیم؟ گاهی با خود فکر می‌کنم چه نیرویی باعث می‌شود یک راهنما یا یک دیده‌بان، در طول هفته یا ماه، هزاران کیلومتر مسیر را بدون هیچ چشم داشتی طی کند تا به افرادی که در بند اعتیاد گرفتارند، آموزش بدهد.قدردانی در کنگره با قدردانی در بیرون از کنگره تفاوت دارد.

قدردانی در جامعه، خانواده و کنگره اشکال گوناگونی دارد. به این نتیجه رسیده‌ام که در کنگره، بهترین نوع قدردانی را مسافران و همسفران انجام می‌دهند. بذر قدردانی در وجود همه انسان‌ها نهفته است، اما شیوه بروز آن متفاوت است. به نظر من، قدردانی در کنگره به بهترین شکل انجام می‌شود.گاهی اوقات من در برابر صحبت‌های یک خدمتگزار سکوت می‌کنم؛ این خود نوعی قدردانی است. این سکوت از ناتوانی یا ترس نیست، بلکه نتیجه آموزشی است که کنگره به من داده است: صبر، حوصله و قناعت.

وقتی یک مرزبان یا خدمتگزار نکته‌ای را توضیح می‌دهد، سکوت من نشانه احترام و قدردانی است؛ چراکه گاهی سکوت از هر سخنی گویاتر است.در آستانه انتخابات مرزبانی، به نظر من اگر سفر دومی‌ها برای مرزبانی ثبت‌نام کنند، این نیز نوعی قدردانی عملی است. قدردانی فقط در گفتار خلاصه نمی‌شود، بلکه باید در عمل نمود پیدا کند. قدردانی واقعی یعنی پایبندی به حرمت‌ها، اصول و قوانین کنگره. احترام به راهنما، لژیون، مرزبان، نگهبان نظم و اجرای قوانین، همگی جلوه‌های قدردانی هستند.اگر من به‌موقع در جلسه حاضر نشوم، سی‌دی ننویسم، صحبت‌های گروه و راهنما را گوش ندهم و نکات گفته‌شده را اجرا نکنم، این قدردانی نیست.

وقتی راهنما می‌گوید لباس رسمی کنگره پیراهن سفید و پوشش مرتب و پاکیزه است، باید اجرا کنم. وقتی مرزبان می‌گوید جلوی درِ کنگره سیگار نکش یا در زمان جلسات عمومی در مسیر همسفران نایست، اجرای این قوانین خودِ قدردانی است. گفتار بدون عمل ارزشی ندارد.در خانواده نیز مفهوم قدردانی برای من تغییر کرده است. پیش از ورود به کنگره، تصور می‌کردم همسفرم وظیفه دارد همه کارها را انجام دهد و من صرفاً مصرف‌کننده خدمات باشم. اما با آمدن به کنگره، این نگرش از من دور شد. آموزش گرفتم که مسئولیت‌پذیر باشم، به زندگی خود و دیگران احترام بگذارم و اجازه دهم دیگران نیز زندگی کنند.

آموختم که از محیط اطراف و جهان هستی به‌درستی نگهداری کنم و از آن لذت ببرم؛ نه اینکه فقط مصرف‌کننده باشم و محیط را آلوده رها کنم. این‌ها همه نشانه قدردانی از جهان هستی است.در رابطه با لژیون سردار نیز، من تعهد داده‌ام و وظیفه دارم در حد توان به تعهدم عمل کنم، به‌ویژه اکنون که برای تکمیل ساختمان نیاز به کمک مالی وجود دارد. انجام تعهدات، خود نوعی قدردانی است.کنگره ۶۰ مکانی امن و مقدس است که هر کس با ورود به آن باید به حرمت‌هایش احترام بگذارد؛ ازجمله احترام متقابل،

پرهیز از سرزنش، قطع نکردن سخن دیگران، استفاده نکردن از الفاظ ناشایست، رعایت قوانین ارتباطی و مالی، و پایبندی به نظم. جناب آقای مهندس با دوراندیشی، همه این موارد را پیش‌بینی کرده‌اند تا خدای‌نکرده مشکلی ایجاد نشود.در پایان، از تمام عزیزانی که از ابتدای تأسیس نمایندگی تاکنون خدمت کرده‌اند، صمیمانه تشکر می‌کنم؛ چراکه نتیجه زحمات آنان این است که منِ گشتاسب امروز در اینجا نشسته‌ام و آموزش می‌گیرم. از توجه و شکیبایی شما سپاسگزارم. خودتان را تشویق کنید.

نگارش، ویرایش، تنظیم و ارسال: مرزبان خبری مسافر ابوالقاسم