باید قدر چیزهایی که داریم را بدانیم و شکرگزار باشیم

به نام قدرت مطلق الله

موضوع: در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی می‌کنیم؟

سلام دوستان علیرضا هستم مسافر، شکر نعمت نعمتت افزون کند کفر، نعمت از کفت بیرون کند. قدر عافیت کسی داند که دچار مصیبت شود. انسان هیچ عضوی را حس نمی‌کند مگر آنکه آن عضو دچار مشکل شود، یعنی تا زمانی که دچار کلیه درد نشویم نمی‌دانیم کلیه کجاست و کارش چیست، یا مچ پا که خودم ۲۰ روز است درد آن را می‌کشم و شب و روز را از من گرفته، قبل از آن در پارک پرنیان در حال فعالیت بودم و قدرش را نمی‌دانستم و برای سلامتی خود ارزش قائل نبودم.
وقتی قلب ما به مشکل خورد و از این مطب به آن مطب رفتیم تازه متوجه می‌شویم که قلب چیست و چه کارایی دارد و ما قدرش را ندانستیم. اگر توجه کنیم نعمت‌های زیادی داریم که ارزش آن را نمی‌دانیم، مثل همین کنگره۶۰ که ارزش واقعی آن را نمی‌دانیم و در اثر بی‌نظمی، احترام دیگران را نگه نداشتن، عدم فرمانبرداری، ظاهر بی‌نظم، معرکه‌گیری و شوخی نابجا که باعث اخراج شدن می‌شود و خیلی زود متوجه ارزش این مکان می‌شویم.
خیلی شرایط دیگر برای انسان مهیا است و متاسفانه قدرش را نمی‌دانیم و گاهی اوقات طلبکار هستیم. در کنگره همه چیز مهیا و رایگان است اما متاسفانه گاهی قدر آن را نمی‌دانیم تا وقتی که به کمپ غیراستاندارد برویم و آنجا با شلنگ و کابل از ما پذیرایی کنند.
انسان باید قدر آن چیزهایی که دارد را بداند و شکرگزار باشد، از فرزند، کار و خانه گرفته تا کنگره۶۰ و حتی نانی که می‌خریم قدردان همه کسانی باشیم که در مراحل تولید این نان دخیل بودند و زحمت کشیدند نباید بگوییم که پولش را می‌دهم، باید تولید شود که بتوانیم پولش را بدهیم.
کنگره۶۰ را باید به صورت ویژه قدر بدانیم که به جز رهایی به ما سلامتی و آگاهی داده است، وظیفه ما است که کنگره را برای آیندگان حفظ کنیم. دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما می‌کاریم و یگران می‌خورند.
نگارش: مسافر علیرضا ل۱۴
تایپ: مسافر حسین ل۱۹
تنظیم و ارسال: مسافر علیرضا ل۶

مسافران نمایندگی سهروردی اصفهان