سلام دوستان محسن هستم یک مسافر،
بزرگترین لذت و رضایتبخشترین کار، کمک به دیگران است؛ خصوصاً زمانی که با آن دیگران بهنوعی همدرد بوده باشیم. آنگاه است که از ژرفای جان میبخشیم. مگر نه این است که در آموزههای استاد سردار آموختهایم: «بخشش، آغاز رویش عشق در دل است»؟ و براستی که نیکنامان، بذر بخشش را همواره با ضمیر آگاه و شادی دل میپراکنند و جاویدنامان با «نشانی در بینشانی» در مسیر ماندگاری گام برمیدارند.
.png)
لژیون سردار، ساختاری است بیمانند که خدمتگزارانش، بخشیدن را در آن حقیقتاً معنا کرده و بهدرستی درک نمودهاند؛ زیرا در درمان جسم، با تکیه بر رهنمودهای راهنمایان و پیروی از متد DST موفق عمل کردهاند و اکنون در صدد درمان روح برآمدهاند. بیتردید، داروی درمان روح نیز چیزی جز بخشیدن از مال و سبکتر کردن بار خویشتن نیست.
درک بنده این است که اگر برگزیده نبودیم، قطعاً در این جایگاه خدمت قرار نمیگرفتیم؛ زیرا خداوند، قدرت مطلق، توان بخشیدن را به هر کسی عطا نمیکند، مگر آنکه پیشتر نور ایمان را در دل او تابانیده باشد.
تهیه و تنظیم مرزبان خبری مسافر عزت.
بارگزاری :مسافر محمد مهدی لژیون چهارم.
- تعداد بازدید از این مطلب :
153