نوبت من است که پاسدارش باشم

گاهی در زندگی، انسان به مسیر‌هایی می‌رسد که نه‌تنها پناهگاهی برای رهایی از درد است؛ بلکه مدرسه‌ای برای رشد روح و ساختن شخصیت است که کنگره۶۰ برای من چنین جایگاهی است؛ زیرا معنای واقعی انسان بودن، ساختن، بخشیدن و خدمت کردن را با تمام وجود در این مسیر الهی لمس کرده‌ام. در کنگره۶۰ یاد گرفتم قدردانی فقط گفتن یک متشکرم ساده نیست؛ بلکه قدردانی یعنی این‌که بتوانم از نوری که به من رسیده به ‌اندازه توانم به جهان بازگردانم و همان‌طور که دیگران دست من را گرفتند من نیز دست دیگران را بگیرم.

در میان تمام بخش‌های کنگره۶۰، لژیون سردار برای من تجلی روشن همین قدردانی است؛ چون انسان می‌آموزد که بخشش کند. بخشش به معنای کم شدن از دارایی نیست؛ بلکه افزایش در جان و وسعت روح است. لژیون سردار به من آموخت خدمت کردن، تنها یک وظیفه نیست؛ بلکه یک افتخار است و این‌که شاید سهم کوچک در ساختن آینده دیگران داشته باشم؛ اما در‌واقع سهم بزرگی در ساختن آینده من است.

هنگامی که در لژیون سردار خدمت می‌کنم حس می‌کنم درحال ادامه دادن راه کسانی هستم که قبلاً این چراغ را روشن کرده‌اند. قدردانی از کنگره۶۰ یعنی این‌که به خود بگویم؛ حالا که این نور را دریافت کردم نوبت من است که پاسدارش باشم. گاهی فکر می‌کنم اگر تمام دارایی‌ دنیا را جمع می‌کردم هیچ‌چیز نمی‌توانست برابر با آرامش، دانایی و امیدی باشد که از کنگره۶۰ دریافت نموده‌ام؛ پس تا جایی که می‌توانم باید در سکوت یا آشکار، کوچک یا بزرگ در زمان یا سرمایه خدمت کنم که این خدمت فقط برای دیگران نیست؛ بلکه هدیه‌ای است که ابتدا به خود می‌دهم، چون وقتی خدمت می‌کنم احساس می‌کنم بخشی از وجودم از تاریکی جدا می‌شود و به نور نزدیک‌تر می‌شوم؛ پس با بودن، یاد گرفتن، بخشیدن، خدمت کردن و این باور که کنگره۶۰ و لژیون سردار فقط مسیر بازگشت به زندگی نیستند؛ بلکه مسیر تبدیل شدن من به انسانی بهتر است، می‌توانم اندکی در این مسیر قدردان باشم.

نویسنده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون یازدهم)
رابط خبری: همسفر غزل رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون یازدهم)
عکاس: همسفر مائده (مرزبان خبری)
ویرایش و ارسال: همسفر افسانه رهجوی راهنما همسفر نگار (لژیون سوم) دبیر سایت
نمایندگی همسفران سهروردی اصفهان