اگر بتوانیم در این مسیر بمانیم و ادامه دهیم، این خود نوعی قدردانی از کنگره است. (نمایندگی رز تهران)

دومین جلسه از دوره پانزدهم سری کارگاه‌های آموزشی_ خصوصی خانم‌های مسافر و همسفر نمایندگی رز تهران، با استادی همسفر نیره، نگهبانی مسافر مینا و دبیری مسافر اکرم، با دستور جلسه «در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی کنیم؟» روز یکشنبه ۲۳ آذرماه ۱۴۰۴، رأس ساعت ۱۴:۰۰ آغاز به کار نمود.

سخنان استاد:

سلام دوستان، نیره هستم، همسفر.
زمانی که نام نعمت به میان می‌آید، معمولاً به یاد موارد خوب و مثبت می‌افتیم، در صورتی که نعمت می‌تواند شامل درد، رنج و تمامی مسائل زندگی ما نیز باشد.

علت اینکه از درد و رنج‌ها نام می‌برم این است که اگر این درد و رنج‌های ناشی از مصرف و رنج‌هایی که همسفرها در کنار مسافرهایشان متحمل می‌شوند وجود نداشت، هیچ‌گاه پای ما به این مکان عظیم باز نمی‌شد. به همین دلیل، من این درد و رنج را به نوعی از سوی خداوند می‌دانم و بابت آن شاکر هستم و قدردانی می‌کنم؛ چراکه این درد و رنج حاصل شد تا من بتوانم به کنگره بیایم و آموزش بگیرم.

همین که من به واسطه مسافرم وارد کنگره شدم، آموزش گرفتم و پیشرفت می‌کنم، برای من جای شکرگزاری دارد. زیرا پیش از ورود به کنگره، که البته همه همسفرها درگیر این مسئله بودیم که به کجا مراجعه کنیم تا مسافرمان درمان شود، به مراکز مختلفی مانند پزشکان، روان‌شناسان، روان‌پزشکان و… مراجعه کردیم، اما از هیچ‌کدام نتیجه نگرفتیم. خدا را شکر که این در به روی ما باز شد و توانستیم به اینجا بیاییم و مسافرانمان درمان شوند. اگر بتوانیم در این مسیر بمانیم و ادامه دهیم، این خود نوعی قدردانی از کنگره است. ما باید قدردان باشیم که جناب مهندس، بنیان کنگره، این امکان را برای ما فراهم کردند تا به کنگره بیاییم و بتوانیم مسافران خود را به‌درستی درمان کنیم.

یکی دیگر از انواع قدردانی این است که حرمت‌های کنگره را رعایت کنیم. رعایت حرمت‌ها نشان‌دهنده قدردانی از کنگره است و باعث می‌شود مشکلی برای کنگره به وجود نیاید، پایدارتر بماند و عمر طولانی‌تری داشته باشد. اما اگر خدای نکرده حرمت‌ها زیر پا گذاشته شود، ممکن است کنگره دچار مشکل شود و عواقبی در پی داشته باشد. به همین دلیل، باید با رعایت حرمت‌ها از کنگره قدردانی کنیم.

نوع دیگر قدردانی این است که در لژیون، از طریق فرمان‌برداری از راهنمای خود و گوش دادن به صحبت‌های ایشان، قدردانی خود را نشان دهیم. زمانی که در لژیون فرمان‌برداری داشته باشیم، در نهایت این موضوع به نفع خود ماست؛ زیرا هم قدردانی از راهنمایمان محسوب می‌شود و هم باعث پیشرفت، حال خوب و آرامش خودمان خواهد شد.

اگر من فردی قدردان نباشم و از راهی که خداوند برای من باز کرده است قدردانی نکنم، قطعاً این راه برای من بسته می‌شود؛ اما اگر قدردان باشم، درها و مسیرهای بیشتری نیز به روی من گشوده خواهد شد. بنابراین، سعی کنیم از تمام نعمت‌هایی که خداوند در اختیار ما قرار داده است قدردانی کنیم.

اگر ما به کسی هدیه‌ای بدهیم و آن شخص از ما قدردانی نکند، باعث می‌شود حال ما بد شود؛ اما زمانی که از ما قدردانی می‌کند، حس و حال خوب و آرامش در وجود ما ایجاد می‌شود، زیرا آن هدیه با عشق و محبت تهیه شده است. پس باید قدردان هدیه‌هایی که به ما داده می‌شود باشیم. همین تشکر و قدردانی در خانواده نیز باعث می‌شود فرزندان ما آموزش ببینند و این رفتار، عشق و محبت را بین اعضای خانواده افزایش دهد و صمیمیت ایجاد کند. خانه و خانواده‌ای که در آن محبت وجود داشته باشد، موجب می‌شود اعضا به خانه جذب شوند و کمتر درگیر مشکلات و مسائل بیرون از خانه گردند.

نوع دیگری از قدردانی، قدردانی از طبیعت است. در کنگره آموخته‌ایم که از طبیعت به شیوه درست استفاده کنیم؛ به این معنا که هنگام حضور در طبیعت زباله نریزیم و به‌درستی از محیط زیست اطراف خود مراقبت کنیم.

در پایان، از جناب مهندس، بنیان کنگره، که این بستر را فراهم کردند تا هم ما و هم مسافرانمان به آرامش برسیم، صمیمانه تشکر می‌کنم.
از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید، سپاسگزارم.

تایپ: همسفر پگاه ـ لژیون ششم ـ نمایندگی رز تهران
ویرایش: مسافر سمیرا ـ نمایندگی رز تهران
بازبینی و ارسال: همسفر سولماز