با درست سفر کردن، فرمانبرداری و خدمت نمودن می‌توان قدردان کنگره ۶۰ بود

جلسه‌ی اول از دوره‌ی دوازدهم از سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی طارم با استادی راهنما مسافر محمدباقر، با نگهبانی راهنما مسافر عادل و دبیری مسافر حسین با دستور جلسه‌ی 《 در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی می‌کنیم 》روز سه‌شنبه مورخ بیست‌وپنجم آذر ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان محمدباقر هستم یک مسافر، از نگهبان جلسه، گروه مرزبانی و ایجنت محترم شعبه کمال تشکر را دارم که امروز بنده را بعنوان استاد جلسه انتخاب نمودند تا خدمت کنم و آموزش بگیرم. و قبل از هر چیزی خدا را شاکر و سپاسگزارم که باز فرصتی به من داد تا در کنگره‌ ۶۰ حضور داشته باشم. دستور جلسه‌ی این هفته این است که در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی می‌کنیم؟ ما قبل از اینکه بخواهیم در مورد موضوعی یا مطلبی صحبت کنیم ابتدا باید معنا و مفهوم آن را بدانیم. قدر به معنای اندازه، منزلت و جایگاه می‌باشد. من قبل از اینکه به مرحله‌ی تشکر و قدردانی برسم، ابتدا باید مرحله‌ی دیدن را سپری کنم.

پس ابتدا باید کنگره ۶۰ را ببینم و بدانم اصلا کنگره ۶۰ چیست و چه تاثیری روی من گذاشته، تا بعد بتوانم از کنگره ۶۰ تشکر و قدردانی کنم. زیرا تا عملکرد کنگره ۶۰ را نبینم و تاثیر آن را بر روی خودم حس نکنم، نمیتوانم سپاسگزار باشم. جسمم، طبیعت، هستی، خداوند و هرچیزی که بهش اعتقاد دارم را ابتدا باید مشاهده نمایم، تا بعد بتوانم تشکر کنم. ما انسان‌ها تا موقعی که یک چیزی یا نعمتی را در اختیار داریم قدرش را نمی‌دانیم، ولی بعد از اینکه آن را از دست می‌دهیم و از وجودش محروم می‌شویم، تازه متوجه می‌شویم که چه چیزی را داشتیم و قدرش را ندانستیم. 

بطور مثال رودخانه‌ی قزل‌اوزن تا چند وقت پیش خشک بود و همه‌ی ما حسرت دیدن رودخانه‌ی پر از آب و خروشان را داشتیم و آرزو می‌کردیم رودخانه‌‌ را دوباره پر از آب ببینیم. اکنون که بعد از چند ماه قزل‌اوزن پر از آب شده و جاری است، شخص خود من اصلا کنار رودخانه نرفتم تا از دیدن این منظره‌ی زیبا و جوش و خروش رودخانه لذت ببرم. ولی اگر فردا دوباره خشک شود باز حسرت میخورم که رودخانه پر از آب و جاری شد ولی من اصلا برای دیدن و لذت بردن از زیبایی‌های آن نرفتم. انسان اصولا از نگاه کردن به رودخانه و آب لذت می‌برد ولی موقعی متوجه ارزش این لذت و حس خوب می‌شود که دیگر آن رود خشک شده باشد و از دیدنش محروم شود.

این قضیه در مورد همه چیز حاکم است. من تا وقتی بیمار نشوم قدر جسم و سلامتی خودم را نمی‌دانم. و موقعی پی به ارزش سلامتی می‌برم که بخاطر بیماری حتی قادر به راه رفتن نیستم. پس ابتدا باید ببینم و بعد تشکر و سپاسگزاری کنم. حال سوال اینجاست بعد از دیدن چگونه سپاسگزاری کنم؟ سپاسگزاری و قدردانی به سه صورت زبانی، دلی و عملی انجام می‌شود. که در کنگره ۶۰ برای قدردانی باید هر سه مرحله را باهم انجام دهیم. یعنی از کسانی که در کنگره ۶۰ خدمت می‌کنند، هم باید با زبان و حرف تشکر کنم، هم به صورت دلی و قلبی محبت خودم را به آنها ابراز نمایم و هم به صورت عملی قدردانی کنم.

منظور از تشکر و قدردانی عملی، همان عملکرد می‌باشد بطور مثال یک رهجوی سفر اولی با درست سفر کردن و فرمانبرداری می‌تواند از راهنمای خودش قدردانی نماید. البته این درست سفر کردن و فرمانبرداری باز بیشترین فایده را برای خود رهجو دارد. چون اگر من به عنوان یک رهجو فرمانبردار نباشم قادر به سفر کردن نیستم و نمیتوانم به درمان و رهایی برسم. کنگره ۶۰ به ما می‌آموزد که چگونه از زندگی و طبیعت قدردانی کنیم.قبل از ورود به کنگره ۶۰ اگر همسر یا مادرمان یک چایی جلوی ما می‌گذاشت به جای اینکه تشکر کنیم یک عیب و ایرادی هم از آن چایی می‌گرفتیم،ولی اکنون به لطف آموزش‌های کنگره ۶۰ یاد گرفتیم که هرکسی یک لطفی در حق ما کرد حداقل بصورت زبانی یک تشکری از او بکنیم.

تشکر و قدردانی کردن یک حس خوبی دارد که به طرف مقابل هم منتقل می‌شود. مثلا وقتی من به کسی کمکی می‌کنم و آن شخص از من تشکر می‌کند به واسطه‌ی این تشکر و قدردانی یک حس خوبی در من بوجود می‌آید، البته این احساس دو طرفه می‌باشد و آن شخص شاکر نیز، حس خوبی دریافت می‌کند. امیدوارم این دستور جلسه روی من تاثیرگذار باشد تا حداقل قدردان مکان و سیستمی باشم که باعث رهایی من از بند مواد مخدر شد. تنها راه قدردانی در کنگره ۶۰ خدمت کردن می‌باشد، این سیستم و این شعبه قبل از من به واسطه‌ی خدمت دیگران چراغش همیشه روشن بوده است و تلاش نموده تا من رها شوم، پس من هم با خدمت کردن در کنگره ۶۰ کمک نمایم تا دیگران نیز رها شوند و به درمان برسند. از همه‌ی شما ممنونم که به صحبت‌های من گوش دادید.

سایت خبری نمایندگی طارم