مسئولیت ما در قبال نعمت‌ها

هشتمین جلسه از دور یازدهم سری کارگاههای آموزشی ، خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی گوجان با استادی، مسافر جعفر ، نگهبانی مسافر خسرو و دبیری مسافر علی  با دستور جلسه: «در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی می کنیم؟» روز سه شنبه 25 آذر ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند را شاکرم که امروز فرصت شد در خدمت شما باشم؛ بتوانم بیایم، بر روی این صندلی بنشینم، خدمت کنم و آموزش بگیرم. سپاسگزارم از نگهبان جلسه، دبیر محترم، ایجنت گرامی و گروه مرزبانی که این فرصت را فراهم کردند تا خدمت کنم و آموزش ببینم.

هفتهٔ قدردانی، زمانی است که وقتی به گذشته خود می‌نگرم و به شیوه‌ای که پیش‌تر زندگی‌ام سپری می‌شد فکر می‌کنم، درمی‌یابم که در تاریکی‌ها بوده‌ام. در اینجا باید ببینم کنگره چه چیزی به من داده و چگونه می‌توانم از آن قدردانی کنم. این موضوع تنها مربوط به من نیست، بلکه برای همهٔ ماست؛ اینکه ببینیم کنگره واقعاً چه دستاوردی به ما بخشیده است.

زمانی مصرف‌کننده بودیم و در تاریکی‌ها به سر می‌بردیم، اما امروز بر روی این صندلی‌ها نشسته‌ایم. تغییرات بزرگی رخ داده است؛ از نظر دانش، وضعیت مالی، ظاهر و در مجموع در احساس و حال درونی ما. در برابر این تغییرات، لازم است قدردان باشیم. حتی اگر بتوانیم خدمت کنیم، همین که زودتر به اینجا بیاییم و صندلی‌ها را بچینیم، خود خدمتی ارزشمند است تا دیگر دوستان بتوانند از این فضا استفاده کنند. حالِ ما نیز با استفادهٔ دیگران بهتر می‌شود.

اگر به گذشته نگاه کنیم، می‌بینیم پیش از ما چه کسانی آمده‌اند و این فضا و این صندلی‌ها را فراهم کرده‌اند. این ساختمان، بنا بر گفته‌ها، پیش از ما ویرانه‌ای بوده که دوستان آن را آباد کرده‌اند تا ما امروز بتوانیم اینجا بنشینیم، آموزش بگیریم و از دام اعتیاد رها شویم. از خودم می‌گویم؛ من در دام اعتیاد و در تاریکی‌ها گرفتار بودم. کنگره به من جانی دوباره بخشید؛ هم از اعتیاد و هم از سیگار توانستم درمان شوم.

اکنون در لژیون جونز، با تغذیهٔ سالم، در حال سفر هستم. واقعاً کنگره زندگی دیگری به ما داد و ما باید قدردان آن باشیم. من شخصاً این قدردانی را در لژیون سردار می‌بینم؛ اینکه بتوانم به پاس زحمات کنگره، اندکی از مایع وجودم بگذارم و بیایم خدمت کنم. اگر بتوانم به‌صورت مالی نیز خدمت کنم، از فقر ذاتی رها می‌شوم؛ چراکه کسانی که می‌بخشند، از فقر ذاتی نجات پیدا می‌کنند.

دربارهٔ لژیون سردار نیز عرض کنم که این لژیون، به ابتکار آقای مهندس، بر پایهٔ تفکری شکل گرفته است تا ما در این مسیر قدردانی کنیم و پاسخ‌گوی زحماتی باشیم که برای ما کشیده شده است. اکنون پیش از ما، راهنماها از ساعت سه در اینجا حضور داشته‌اند و جلسه برگزار کرده‌اند. همچنین با نزدیک شدن به جشن بانوان در کنگره، می‌توانیم دست‌کم با حضور در جلسات و حتی با یک پاکت، قدردانی خود را نشان دهیم. نکته‌ای هم دربارهٔ ساختمان عرض می‌کنم؛ پروژهٔ ساختمان مدتی است متوقف مانده است.

بیایید اندکی وفای به عهد داشته باشیم و نسبت به تعهدات خود پایبند باشیم. در مجموع، از تعهدات مقداری پرداخت نشده است. بیایید کمی همت کنیم؛ ابتدا خودمان تعهدات‌مان را ادا کنیم تا این ساختمان هرچه زودتر تکمیل شود و زیر سقف خودمان قرار بگیریم. بسیار سپاسگزارم که به صحبت‌های من گوش دادید.

نگارش، ویرایش، تنظیم و ارسال: مرزبان خبری مسافر ابوالقاسم