در این گفتگو افتخار داریم از گروه سایت در خدمت راهنمای محترم آقای مرتضی پیشیار باشیم و در مورد دستور جلسه: «در کنگره60 چگونه قدردانی می کنیم؟» از تجربیات و آموزش های ارزشمند ایشان بهره مند شویم. امیدواریم این گفتگو دریچه ای ساده و روشن در مسیر تغییر باشد.
به نام قدرت مطلق الله
- سلام عرض می کنم خدمت شما راهنمای محترم، در ابتدا لطفاً خودتان را به رسم کنگره معرفی کنید.
سلام دوستان مرتضی هستم یک مسافر
آنتی ایکس :تریاک ،شیره، متادون، قرص
مدت تخریب: ۱۳سال
مدت سفر: ۱۳ماه
نام راهنما: دیدبان محترم آقای مهدی صدیقی
مدت رهایی: ۷سال و ۱۰ماه
ورزش در کنگره: شنا، دوچرخه سواری.
- به نظر شما قدردانی در کنگره۶۰ یک وظیفه اخلاقی است یا یک ابزار آموزشی برای درمان اعتیاد؟
بسیار سوال کلیدی و مهمی را مطرح کردید. قطع به یقین هر دو مطلب مرتبط و مکمل یکدیگر هستند، اگر در هر سیستم آموزشی علی الخصوص در کنگره۶۰ به من قدردانی آموخته میشود، به این دلیل است که ببینم، بدانم و درک کنم: که چه زحمات، خدمات و سرویس هایی به من به عنوان یک تازه وارد داده می شود تا به رهایی و حال خوش برسم و این به قول شما یک ابزار آموزشی است که در کنار یادگیری اش، حس غرور و منیت و آن نگاهِ طلبکارانه من را کم کم از میان برمیدارد و در ادامه شاکر و متواضع بودن را به من می آموزد: ولی نکته ی اینکه گفتم: این دو با یکدیگر مرتبط هستند این است که وقتی آموزش حقيقي باشد رفته رفته روی خُلق و خوی من هم تاثیر مثبت می گذارد و اخلاق انسان پسنديده تر میشود. در کل انسان در هر موضوعی ابتدا آموزش میبیند، سپس در رفتارش پدیدار میشود، خواه آن آموزش مثبت باشد یا منفی.
- به نظر شما قدردانی در کنگره۶۰ چه تفاوتی با قدردانی در فرهنگ عمومی جامعه دارد؟
در مجامع خارج از سیستم آموزشی کنگره۶۰ ، یا در اکثر خانواده ها این موضوع قدردانی به گونه ای آموزش داده شده و یا در حال اجر است که وقتی به بطن کار نگاه میکنیم بیشتر شبیه به یک حرکت نمادین و یک رفتار کلیشه ای شده است: ولی در کنگره۶۰ آقای مهندس ما را با معنای واقعی کلمات آشنا نمودند. در کنگره قدردانی ما با فرهنگ عمومی تفاوت آن در این است که "انسان ها" دیده میشوند و وقتی به کسی خدمتی کنند حتی نیازی به تشکر زبانی هم ندارند. اعضای کنگره آموزش دیده اند که قدر و اندازه خدمتی که به آن ها شده تا زندگیشان متحول و شکوفا شود را بدانند و نه تنها زبانی تشکر میکنند بلکه در "قلب" که جایگاه عشق است سپاسگزاری می نمایند و سعی میکنند با رفتار مناسب و سالم قدردان کنگره60 و خدمات ارزشمند خدمتگذاران باشند. و باز هم میگوی: این رفتار رفته ، رفته به جامعه و خانواده هم منتقل میشود.
- تجربه، برداشت و آموختهی شخصی شما از قدردانی در کنگره۶۰ چیست؟
بنده شخصا انسانی ناسپاس و مغرور بودم و هرگاه عزیزی برایم کاری انجام میداد با منیت فراوان می گفتم" که خب وظیفه اش بوده کار خاصی که نکرده"، ولی با ورود به کنگره و آموزش های ناب آقای مهندس دژاکام آموختم و برداشت کردم و در ادامه تجربه کردم که اصل ورود انسان به دنیاهای تاریک و تودرتو همین "ناسپاس بودن" است و درک کردم که هرقدر، قدردان نعمت های هستی و تمام حیات باشم قدرت مطلق هم به واسطه طلب و خواست قلبی من و شاکر بودنم، باران رحمتش را بر کویر جان و اندیش ام بیشتر میبارد. مصداق همان شعر معروف که میگوید:
شکر نعمت نعمتت افزون کند کفر نعمت از کفت بیرون کند.
- قدردانی چه تأثیری بر روابط بین اعضا و انسجام جمعی در کنگره۶۰ دارد؟
سوال شما به طور خاص مربوط به روابط اعضای کنگره می باشد :ولی با اجازه شما بنده کنگره را به یک خانواده تمثیل و تشبیه میکنم، که اگر در یک خانواده افراد جایگاههای خود را ندانند و به یکدیگر احترام نگذارند و به جهت یاری رساندن به یکدیگر تلاش نکنند و قدردانِ مساعدتهای یکدیگر برای رشد و بهبود وضع خانواده نباشند، کم کم هرکدام از اعضای این خانه از هم دور می شوند و دوری سردی در رابطه را به همراه دارد، آنگاه دیگر به بزرگ ترها احترام لازم گذاشته نمی شود و بزرگ ترها هم به کوچکترها برای رشد کمک نمیکنند و یک روز می رسد که میبینیم خانه آن ها مانند یک گورستان خلوت و سرد شده است. اعضای کنگره هم بایستی برای انسجام و ارتقای کنگره که به ما و خانوادههای ما حیات مجدد داده است، تلاش کنند و قدردان تمام لحظات و خدمات و فرد فرد اعضای محترم، از بنیان تا یک تازه وارد عزیز باشند: زیرا همه در یک کشتی نجات هستیم.
- برای یک تازهوارد که هنوز درگیر دردهای جسمی و روانیِ درمان است، قدردانی ممکن است امری غیرواقعی یا بیمعنا به نظر برسد. راهنمایان چگونه به او کمک می کنند تا قدردانی را نه به عنوان یک "توقع" بلکه به عنوان یک ابزار بهبودی درک کند؟
قبل تر گفتم: که در بیرون از کنگره جنس قدردانی فرق دارد. من از تجربیات خودم پاسخ شما را میدهم، در بدو ورودم به این سیستم احساس میکردم که خدمتگذاران و حتی راهنمای عزیزم در برابر خدمتی که به من می کنند فقط از من می خواهند که تشکر کنم. همانطور که اشاره کردم با توجه به منیت فراوان خودم، احساس میکردم که این خواسته زیادی است :ولی در ادامه آموختم که این یک اصل و ریشه است برای رشد خودم، و اعضای کنگره با این روش دارند از بذری که برای بهبودی کاشته بودم مراقبت میکنند تا رشد کند، این شد که من هم قدردانی را یک بال پرواز و ترقی دانستم و نه تنها سپاس گذار این نعمت شدم بلکه تلاش کردم خودم هم این باور را به عنوان یک راهنما به یک تازه وارد یا رهجوی سفر اول القا کنم تا بداند قدردانی از انسان ها نه تنها چیزی از آن ها کم نمیکند بلکه باعث فوران نعمت و حال خوش در مسیر درمان شان میشود.
- کفر یعنی "ندیدن و انکار"، و قدردانی از "دیدن" سرچشمه میگیرد، لطفا نظرتان را در این مورد بفرمایید؟
قبلا خیال میکردم که " کفر" فقط قبول نداشتن خداوند و سیستم الهی است ولی اکنون باورم بر این است که علت اکثر از دست دادن ها و ناکامی هایم همین ندیدنِ داشته هایم علی الخصوص نعمت سلامتی و حیاتم بوده است، به نحوی که اکنون بابت هرآنچه می بینم، لمس می کنم، حس می کنم، هرآنچه که دارم و حتی همین الان که با شما در حال گفتگو هستم، شاکر خداوند هست چرا که خداوند من را دیده و اجازه داده در کنگره باشم و خدمت کنم و چه نعمتی بهتر از خدمت به عزیزانش، چه چیزی بالاتر از رساندن امانت خدا به دست خودش. دیدن با چشم یک وجه کار است ولی دیدن و لمس نعمت های الهی با دل یک موهبت بسیار ارزشمند دیگر است، در همین لحظه می بینم و شاکر خداوند هستم که اجازه حضور در کنگره را به ما داده است.
- به عنوان کلام آخرِ این گفتگو اگر مطلبی هست بفرمایید.
قدردانی باید کرد. انسان تا انسان است و تا تعلقات و وابستگی های دنیوی خود را حفظ کرده است "دیده شدن و در مقابل کار نیک مورد تحسین و احترام دیگران واقع شدن" از جمله نیازهای طبیعی اوست که اگر این احترام و این تحسین را از او سلب کنیم، طبق روایات نه تنها "قدر نعمت خداوند" را ندانسته ایم بلکه ممکن است لعن و نفرین خداوند را هم برای خود خریده باشیم. قدردان نعمت حیات و کنگره و تفکر و اندیشه جناب آقای مهندس دژاکام عزیز هستم و امیدوارم هیچ گاه ناسپاس نباشم.
از شما و کلیه دوستان خدمت گذار در نمایندگی دکتر علیرضا به ویژه عزیزان خدمت گذار سایت صمیمانه قدردانی می نمایم. متشکرم که وقت ارزشمندتان رو به بنده هم دادید. امیدوارم مفید باشد.
سفره شان بازتر از بال پرستوها باد
دست هایی که پریدن به جهان میبخشند
- درود و سپاس، امیدواریم که همیشه سلامت باشید.
طراح سوال و ویرایش: همسفر پیمان.
تنظیم و ارسال: مسافر حسین
- تعداد بازدید از این مطلب :
81