«به نام قدرت مطلق»
دستور جلسه این هفته، بنیان کنگره ۶۰ است نه به مناسبت تولد شخصی بلکه با این هدف که قدیمیترها سخن بگویند و روایت کنند کنگره ۶۰ چگونه شکل گرفت، چه مسیر پر فراز و نشیبی را طی کرد و حاصل ۲۷ تا ۲۸ سال تلاش، کوشش و عبور از بحرانهای متعدد چگونه به ثمر نشست.
در روزگاری ما سخن از درمان اعتیاد با تریاک به میان آوردیم که نگهداری یک تا سه کیلو تریاک، حکم اعدام داشت و حتی پنج گرم هروئین نیز مجازات مرگ در پی داشت. در همان شرایط خاص و پرخطر اعلام کردیم که تریاک میتواند بهعنوان دارو مورد استفاده قرار گیرد. سخنی که در آن زمان بسیار جسورانه و حتی خطرناک تلقی میشد.
ما بر این باور بودیم که تریاک، در مقایسه با بسیاری از مواد دیگر کمترین تخریب را بهویژه از نظر عصبی ایجاد میکند. حتی موادی مانند گل یا حشیش تخریبهایی بهمراتب گستردهتر از تریاک دارند. با همین نگاه شربت تریاک وارد سیستم درمانی شد. اقدامی که در ابتدا با مخالفتهای گستردهای مواجه گردید.
پس از ورود شربت تریاک به سیستم پزشکی، بسیاری از مراکز علمی و درمانی آن را مورد آزمایش قرار دادند اما اغلب شکست خوردند نه بهدلیل نادرستی دارو بلکه به این علت که دانش و روش صحیح استفاده از آن را نداشتند. در این مسیر ما بارها با بحران کمبود شربت OT مواجه شدیم. زمانی که ترکیب آن مورد بررسی قرار گرفت مشخص شد حدود ۱۰ درصد تریاک، ۲۰ درصد الکل و مابقی آب مقطر است. سپس بحث حلال یا حرام بودن آن مطرح شد که علما اعلام کردند چون این ماده دارو است حرام محسوب نمیشود و وجود الکل نیز صرفاً برای جلوگیری از فساد و کپکزدگی داروست.
در دورههایی که این دارو کمیاب میشد به مصرفکنندگان گفتیم با مسئولیت خودشان آن را تهیه کنند چراکه این دارو برای درمان آنهاست و نباید از کمبود آن دچار وحشت شوند. در طول این نزدیک به ۳۰ سال، ما فراز و نشیبهای بسیاری را پشت سر گذاشتیم؛ مسائلی که امروز برای ما حلشده و روشن هستند.
اکنون بیش از ۱۰۰ هزار نفر در کنگره ۶۰ به درمان رسیدهاند. من برای دانش غرب احترام فراوان قائلم، اما باید اذعان کرد که در حوزه اعتیاد، هنوز به نقطه صفر هم نرسیدهاند. نمونههای آن را میتوان در زندگی افرادی دید که با وجود شهرت، ثروت و دریافت بالاترین جوایز جهانی، مانند هنرمندان یا قهرمانان ورزشی، از اعتیاد رهایی نیافتند و حتی به خودکشی کشیده شدند. جنسی از درمان که کنگره ۶۰ ارائه میدهد، با تمام روشهای دیگر تفاوت اساسی دارد.
در کنگره ۶۰، حتی یک ریال هزینه به دولت تحمیل نمیشود. افراد با پای خود وارد میشوند و با پای خود خارج میشوند؛ این یعنی یک سازمان مردمنهاد واقعی. ما به کمک دولت و سیستم آمدهایم، نه در تقابل با آنها. در کنگره ۶۰، ترک نمیدهیم؛ بلکه انسان، راهنما و استاد پرورش میدهیم و در حال پایهگذاری یک فرهنگ هستیم.
ایران، مهد تمدن بوده و هست؛ در روزگاری که بسیاری از کشورهای امروزِ پیشرفته هنوز وجود نداشتند، این سرزمین صاحب دانشمندان بزرگ در علوم مختلف بود و امروز نیز چنین ظرفیتی در آن وجود دارد. به همین دلیل است که اکنون دهها کنگره علمی معتبر در سراسر جهان، از آمریکا و انگلیس گرفته تا هند، مکزیک، هلند و اسپانیا، از کنگره ۶۰ دعوت میکنند تا تجربیات و دستاوردهای خود را ارائه دهد. در حالی که مقالات علمی معمولاً ماهها در مرحله راستیآزمایی باقی میمانند، پژوهشگران خارجی تلاش میکنند کنگره ۶۰ از این روند مستثنا شود.
هدف من از طرح این دستور جلسه آن است که در این هفته، بهویژه قدیمیترها درباره چگونگی تولد کنگره ۶۰ مسیر طیشده و جایگاهی که امروز به آن رسیده است سخن بگویند.
تایپمتن: مسافرعلیاصغر
ویرایشوبارگزاری: مسافروحید
عکس: مسافرعلی
- تعداد بازدید از این مطلب :
43