مشارکت مکتوب همسفران

همسفر مریم لژیون‌ هفتم

در کنگره چگونه می‌توان قدردانی کرد؟ اولین برداشت از این مفهوم، شکرگزاری، تشکر و قدردانی است. اما این سؤال مطرح می‌شود که از چه کسی یا چه چیزی باید قدردانی شود؟

قطعاً همهٔ انسان‌ها باید از خداوند بزرگ قدردان و شاکر باشند تا خداوند درِ رحمتش را به روی بندگانش بگشاید. با درست استفاده‌کردن از نعمت‌هایی که به انسان‌ها عطا شده است، می‌توان از پروردگار شاکر و سپاسگزار بود.

در کنگره نیز همه اعضای کنگره۶۰ باید شکرگزاری و قدردانی را بیاموزند و در عمل به کار بگیرند. باید از تمام کسانی که زحمت می‌کشند و به‌صورت رایگان به هم‌نوعان دردمند خود خدمت می‌کنند، قدردانی کنیم. این قدردانی می‌تواند هم مالی باشد و هم معنوی.

شرکت در لژیون سردار و کمک مالی، نشان‌دهنده رسیدن به درمان و تعادل است. به‌جز کمک مالی، می‌توانیم با احترام‌گذاشتن به راهنماها، مرزبان‌ها و همهٔ کسانی که خدمت می‌کنند، قدردانی خود را نشان دهیم. همچنین مسافران با درست سفرکردن، نوشتن سی‌دی‌ها و خدمت‌کردن در کنگره می‌توانند قدردانی خود را ابراز کنند.

همسفر فرناز لژیون هشتم

اگر کسی برای نعمت‌های خداوند شاکر باشد، خداوند درهای لطف و رحمت خود را به روی او می‌گشاید. در زندگی، پیش از هر چیز باید شکرگزار خداوند مهربان باشیم؛ به‌خاطر همه نعمت‌هایی که به ما عطا کرده است.

با درست استفاده‌کردن از نعمت‌ها می‌توان شکرگزار بود. شکرگزاری سه مرحله دارد: قلبی، زبانی و عملی. شکرگزاری از خداوند به این است که فرمان‌ها و خواسته‌های او را اجرا کنیم؛ نه این‌که فقط به زبان باشد، بلکه در عمل نیز آن را نشان دهیم.

یکی از بزرگ‌ترین نعمت‌هایی که خداوند به ما عطا نموده، حضور ما در کنگره‌۶۰ است؛ جایی که راه‌وروش درست زندگی‌کردن، شخصیت و هویت را برای ما به ارمغان آورده است. قدردانی قلبی در کنگره این است که با تمام وجود به کنگره و آموزش‌های آن ایمان داشته باشیم. اگر زندگی گذشته خود را با زندگی فعلی‌ام مقایسه کنم، نمی‌توانم بی‌تفاوت باشم و آن را فراموش کنم.

قدردانی زبانی نیز این است که از راهنما، ایجنت، مرزبان‌ها و حتی دیگر همسفران تشکر کنیم؛ زیرا با خدمت، آموزش‌ها و صحبت‌های خود باعث افزایش آگاهی ما می‌شوند. قدردانی عملی هم شامل عمل‌کردن به قوانین کنگره است؛ این‌که نظم و انضباط داشته باشیم و حرمت کنگره را حفظ کنیم.

همسفر مهسا لژیون نهم

در ابتدا خداوند را شاکر و سپاسگزارم که کنگره‌۶۰ را در مسیر زندگی من قرارداد تا با آموزش‌هایی که می‌گیرم، قدردانی و سپاسگزاری را درک و عملی کنم.

و امّا این‌که چگونه از کنگره‌۶۰ قدردانی کنیم؟ به نظر من، یک رهجو می‌تواند با رعایت نظم و قوانین، احترام‌گذاشتن به‌تمامی خدمتگزاران، فرمان‌برداری از راهنمای خود و با ماندن و خدمت‌کردن در کنگره، قدردانی واقعی خود را نشان دهد؛ چون دیگران کاشتند و ما خوردیم، حال ما بکاریم تا دیگران بخورند.

در ادامه باید شکرگزار خالقمان باشیم؛ بابت خلقت ما، زیبایی‌هایی که آفریده و نعمت‌های فراوانی که در اختیارمان گذاشته است. «شکرِ نعمت، نعمتت افزون کند؛ کفرِ نعمت از کفت بیرون کند». باید بدانیم که قدردانی و سپاسگزاری فقط مخصوص خداوند نیست؛ بلکه باید از انسان‌هایی که به ما خدمتی می‌کنند یا لطفی دارند، تشکر و قدردانی کنیم.

ویرایش: همسفر پرستو رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون نهم) دبیر اول سایت
تنظیم و ارسال: همسفر شیوا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون نهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی زنجان