سپاسگزاری نشانه رسیدن به تعادل

همه می‌دانیم که اعتیاد مادر تمام ضد ارزش‌ها است. هر ضد ارزشی را که در نظر بگیرید زیر چتر اعتیاد قرار دارد و فردی که وارد دنیای اعتیاد می‌شود، آرام‌آرام توانش را از دست می‌دهد. نخستین توانی که از او گرفته می‌شود، توان تفکر و اندیشه است. ارتباطش با خود قطع می‌شود و سپس رابطه او با اطرافیان کمرنگ و آسیب‌دیده می‌شود.

در این میان، قدردانی و تشکر از خداوند و همچنین قدردانی از خود در عملکرد صحیح، نقش مهمی در پیدا کردن مسیر درست و ادامه دادن آن دارد. قدردانی مسئله‌ای نیست که صرفاً از روی عادت یا اجبار به دست آید، بلکه نتیجه آگاهی است. هرچه انسان آگاه‌تر باشد، نگاهش عمیق‌تر می‌شود و درنتیجه قدردان‌تر خواهد بود.

قدردان بودن یعنی دیدن؛ دیدن خوبی‌ها، دیدن محسنات، اینکه فرد بتواند نکات مثبت و ویژگی‌های خوب افراد را ببیند و آن‌ها را بیان کند. همچنین بتواند زیبایی‌ها و مزیت‌های طبیعت و نعمت‌هایی را که در اختیار او قرار گرفته است مشاهده کند و نسبت به آن‌ها شاکر باشد.

در کنگره 60 ما تمرین می‌کنیم که قدردانی را در عمل نشان دهیم؛ قدردانی از کسانی که به هر نحوی و بدون چشم‌داشت به ما خدمت می‌کنند. این قدردانی هم می‌تواند مالی باشد و هم معنوی، حتی همین‌که فرد بتواند بخشی از مال خود را در مسیر درست و به نیت سپاسگزاری ببخشد، خود نشانه‌ای از رسیدن به تعادل است.

به نظر من، یک رهجو می‌تواند با رعایت نظم و انضباط، حضور به‌موقع در جلسات، رعایت حرمت‌ها و قوانین کنگره، احترام به جایگاه‌ها و فرمانبردار بودن از ساختار کنگره، قدردانی خود را نشان دهد. خدمت در جایگاه‌ها نیز یکی از بهترین روش‌های قدردانی از کنگره است؛ چراکه همان‌طور که همه می‌دانیم، دیگران کاشتند و ما خوردیم، پس ما نیز باید بکاریم تا دیگران بخورند.

عضویت در لژیون سردار، حمایت کردن از سبد قانون یازدهم و مشارکت در امور کنگره، هرکدام به‌نوعی نشان‌دهنده قدردانی و سپاسگزاری ماست. درنهایت باید بدانیم که مسیر آموزش پایانی ندارد. همانطورکه گفته‌شده: روزهای تعلیم، تمام‌شدنی نیست.

نویسنده: همسفر نرجس رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون پنجم)
رابط خبری: همسفر راضیه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون پنجم)
عکس: همسفر عسل رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون هشتم)
ارسال: همسفر رها رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون پنجم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی خلیج‌فارس بوشهر