English Version
This Site Is Available In English

شکرگزاری هم مراحلی دارد ابتدا شکرگزاری باید در افکار اندیشه انسان باشد

شکرگزاری هم مراحلی دارد ابتدا شکرگزاری باید در افکار اندیشه انسان باشد

خداوند را شاکر و سپاسگزارم که عضو کوچکی از اعضای کنگره۶۰ هستم و اذن آموزش و خدمت به من هم داده شده است. دستور جلسه چگونه در کنگره ۶۰ قدردانی می‌کنیم؟ این دستور جلسه سؤالی است که تک تک ما در قبال آن باید پاسخگو باشیم؛ شاید هر کدام از ما بنا به آموزش، سطح رشد، دانایی، درک و احساس خود پاسخ متفاوتی در برابر این سؤال داشته باشیم. اگر در تیتر سوال کلمه قدردانی را بخواهیم بشکافیم قدردانی یعنی؛ دانستن قدر و اندازه. قدردانی بیان نوعی احساس سپاس و خوشنودی است که در آن شخص دریافت کننده موهبت و محبت، پیام مثبت را به اهدا کننده محبت ابراز می‌دارد. در کلام الله هم آیات زیادی در مضمون شکرگزاری، سپاسگزاری از خداوند آمده است. اولین سوره قرآن، سوره حمد شکرگزاری و سپاسگزاری است.

شکرگزاری هم مراحلی دارد، ابتدا شکرگزاری باید در افکار، اندیشه انسان باشد و انسان با اعماق وجود خود به آن نعمتی که به او داده شده تفکر کند و با سلول به سلول وجود خود شکرگذار باشد، یعنی قدردانی و سپاسگزاری را با تمام وجود حس کند؛ زیرا همانطور که در آموزش‌ها فرا گرفتیم حس، مهمترین مؤلفه‌ ارتباط ما با جهان هستی است و جهان هستی در برابر احساس ما پاسخ برابر می‌دهد؛ پس باید حس شکرگزاری را در وجود خود نهادینه کنیم. وقتی حس خوب در برابر نعمتی داشته باشیم و این حس به خود ما چند برابر برمی‌گردد، در نهایت قدردانی به نفع خود انسان می‌باشد. دومین مرحله قدردانی باید در گفتار ما باشند؛ یعنی من به زبان قدردان انسان‌ها و سیستمی باشم که به من خدماتی را ارائه نموده‌اند و در مرحله سوم قدردانی و سپاسگزاری باید عملی باشد و من به این حس زیبا لباس عمل بپوشانم.

ما باید همواره سپاسگزار خداوند، تمام هستی و مخلوقین خداوند باشیم و در هر لحظه از زندگی خود سپاسگزار باشیم. حال چگونه ما می‌توانیم به فردی قدردان تبدیل شویم؟ باید قدردانی را از درون خود ایجاد کنیم؛ در ابتدا من قدردان خودم باشم اگر حرکت مثبتی انجام می‌دهم اگر قدمی را رو به جلو بر می‌دارم از خودم قدردانی کنم؛ سپس قدردانی از انسان‌های دیگر که به یاری من آمده‌اند و در آخر قدردانی از خالق خود. حال این سوال مطرح می‌شود که چگونه در کنگره قدردانی کنیم؟ شاید اکثر ما مسافران و همسفران که وارد کنگره۶۰ می‌شویم؛ به دلیل غوطه ور بودن در ضدارزش‌ها و تاریکی‌ها این صفت زیبا در ما از بین رفته باشد. خداوند در کتاب آسمانی فرموده است عده اندکی از انسان‌ها سپاسگزار هستند؛ ولی وقتی قدم در این مسیر می‌گذاریم با آموزش گرفتن ذره ذره و به مرور زمان این تغییرات در ما ایجاد می‌شود و زندگی ما به دو بخش تقسیم می‌شود؛ زندگی قبل از کنگره و زندگی بعد از کنگره.

در واقع کنگره برای ما تولدی دوباره را رقم می‌زند و این تغییرات باعث می‌شود که هر عضوی از کنگره خود را مسئول بداند و در قبال خدماتی که به ما داده می‌شود، شخص با دریافت آموزش‌ها، تغییر دید و نگرش خود این حس زیبا، عشق و محبت را در ابتدا در درون خود ایجاد کند؛ سپس از آن به دیگر انسان‌های دردمند نیز هدیه می‌دهد. پایه قدردانی در کنگره این است که من این سیستم را با تمام قوانین، حرمت‌های آن بپذیرم، چون و چرا در قبال آن نداشته باشم و به قوانین، حرمت‌های این سیستم احترام بگذارم و به آن‌ها عمل نمایم و با عمل سالم خود این مکان را به مکانی امن، مقدس مبدل نمایم و برای کمک به دیگر انسان‌ها، گوش به فرمان پیشکسوتان، مسئولین این سیستم باشم و سعی کنم با خدمت خالصانه خود باری از دوش کنگره بردارم و در برابر تک تک خدمات کنگره تفکر نمایم.

همیشه این سوال را در گوشه ذهن داشته باشم که چه کاری از دست من برای این سیستم بر می‌آید و به اندازه توان، ظرفیت در رشد و شکوفایی این سیستم بکوشم. یکی از راه‌های قدردانی عملی کنگره۶۰ رسم زیبای پاکت دادن است که در جشن‌های مختلف در برابر قدردانی از راهنما، مرزبان، ایجنت، دیده‌بان‌ها و  همسفران صورت می‌گیرد. به نظر من مهم‌ترین قدردانی در کنگره که در واقع سکوی پرتابی است برای رشد و تعالی ما، خدمت مالی می‌باشد؛ که من باید در برابر خدمت مالی به این سیستم بی‌تفاوت نباشم و خودم را مبرا از این خدمت ندانم. هر کسی در حد توان و ظرفیت خود در این قسمت خدمت می‌کند. طبق مثلثی که همواره در کنگره مطرح می‌باشد، و اضلاع آن نیروی متخصص، توان علمی، توان مالی می‌باشد در مستحکم شدن پایه‌های مالی کنگره بکوشم. شرکت کردن در آزمون‌های کنگره نیز نوعی قدردانی از کنگره۶۰ است که من نسبت به این خدمات بی‌تفاوت نیستم‌.

نشانه قدردان بودن این است که  آنقدر حس سپاس، عشق در درون من می‌باشد که میل دارم از این فیلترها رد بشوم و زکات علم خود را با آموزش دادن و کمک به دیگران بپردازم.تمامی این‌ها برای این است که روز به روز حال من بهتر شود و به کمال انسانی خود که از من ربوده شده برگردم. تمامی این‌ها در واقع لطف خداوند و سیستم الهی کنگره۶۰ می‌باشد.

نویسنده: راهنما همسفر سودابه (لژیون چهارم)
رابط خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون دوم)
عکاس: همسفر سهیلا رهجوی راهنما همسفر لیلا ( لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر منصوره (لژیون هفتم) نگهبان سایت

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .