کنگره۶۰ از پذیرفتن مصرفکنندگان قرص و داروهای روانگردان که سابقه مصرف مواد مخدر ندارند و همچنین کسانی که مصرف قرص آنها بیش از مواد مخدر است، خودداری میکند. اعتیاد به قرص و داروهای روانگردان زمانی شروع شد که از آنها بهعنوان داروی ترک اعتیاد به مواد مخدر سنتی نظیر تریاک و هروئین استفاده کردند.
در گذشته مواد مخدری که توسط معتادان استفاده میشد تریاک، شیره تریاک و هروئین بود؛ اما با ورود قرصهای روانگردان و داروهای شیمیایی بهعنوان داروی ترک اعتیاد به قرص، داروهای شیمیایی و روانگردان پا به عرصه گذاشتند که یکی از مخربترین انواع اعتیاد به شمار میرود و بهمراتب وخیمتر و مخربتر از اعتیاد به هروئین، تریاک و سایر مواد است. مصرفکنندگان این داروها که بهمنظور ترک یا درمان اعتیاد، مصرف این داروها را خودسرانه و یا با تجویز متخصصان ترک اعتیاد شروع کردهاند، پس از مدتی به مصرف آنها معتاد میشوند و اکثر آنها دوباره به مصرف مواد مخدر روی میآورند، درحالیکه اعتیاد به قرص هم به آن اضافه شده است.
بعضی از مصرفکنندگان روزانه بیش از ۳۰۰ عدد قرص مصرف میکنند که تخریب آن وحشتناک و درنهایت به اغتشاش شعور و خودکشی منتهی میشود. پس این داروها نهتنها کمکی به درمان اعتیاد نکردهاند؛ بلکه باعث حادتر شدن قضیه هم شدهاند. با ورود داروهای جدید به عرصه داروهای ترک اعتیاد درواقع ماده مخدر جدید و خطرناکی به جمع مخدرها و اعتیاد اضافه شده است.
سه دسته از این داروها که در حال حاضر بیشترین سوءمصرف را دارند و اعتیاد به آنها نسبتاً زیاد است عبارتاند از:
1- بنزودیازپینها (دیازپام، لورازپام، اگزازپام، پرازپام، هالازپام، آلپرازولام، فلورازپام، کلونازپام، کلرودیازپوکساید)
2- باربیتوراتها (پنتوباربیتال، آموباربیتال، سکوباربیتال و فنوباربیتال)
3- ضدافسردگیها (ایمیپرامین، آمیتریپتیلین، نورتریپتیلین، پروتریپتلین، تریمیپرامین و دزیپرامین)
داروهای دیگری نیز از دسته پروپاندیولها نظیر متروبامات و تایبامات و همچنین آنتیهیستامینها مانند دیفنهیدرامین، هیدروکسیزین، دوکسیلامین و پیریلامین نیز وجود دارند و در این میان داروهایی چون دیفنوکسیلات، ترامادول و کلونیدین نیز برای ترک اعتیاد استفاده میشود. لازم به ذکر است که تجویز این داروها توسط پزشک و برای درمان بیماریهای خارج از حوزه اعتیاد و مواد مخدر کارایی خاص خود را دارد.
وقتی یک مصرفکننده انواع مختلفی از قرص از خانواده بنزودیازپینها به همراه تعدادی دیفنوکسیلات و چندین نوع داروی دیگر مصرف میکند راهنما اجازه تغییر در برنامه مصرفی او را ندارد. معمولاً مصرفکنندگان قرص در اندازه و مقداری مصرف میکنند که شاید در هیچ مرجعی به اثرات و عوارض آن اشاره نشده است یا فردی که تعداد زیادی دیفنوکسیلات را به همراه دیازپام و مقداری ترامادول و آمیتریپتیلین مصرف میکند، عوارض آن نتیجه سومی دارد که از ترکیب این داروها به وجود آمده و کاملاً ناشناخته و عجیبوغریب است.
کنگره۶۰ معتقد است چون راهنما پزشک نیست، بههیچوجه اجازه تجویز، تغییر یا جابهجایی دارو را ندارد. این افراد نردبان بلند و خطرناکی را بالا رفته و خود را در وضعیتی بحرانی قرار دادهاند و در این وضعیت راهنما فقط میتواند شخص را آرامآرام از نردبانی که بالا رفته در پلههای ۲۱ روزه و مطابق با اصول متد DST مقدار مصرف اولیه را همانگونه که هست، کاهش دهد.
با توجه به اثرات مخرب داروهای روانگردان، کاهش مقدار آنها بایستی با احتیاط و دقت بیشتری نسبت به مواد مخدری چون تریاک انجام شود. راهنمایان کنگره۶۰ فقط اجازه تیپر قرصها و یا داروهایی را دارند که شخص خودسرانه مصرف میکند. زمان که فرد در حال مصرف قرص به همراه دیگر مواد مخدر است راهنما باید پروتکل زیر را رعایت نماید.
مصرف تریاک و قرص: اولویت اول، کاهش و حذف قرص، اولویت دوم، کاهش و قطع تریاک.
مصرف هروئین و قرص: اولویت اول، حذف هروئین و جایگزینی با اپیوم، اولویت دوم، کاهش و حذف قرص و اولویت سوم، کاهش و قطع اوپیوم است.
کراک و قرص: اولویت اول، قطع کراک و جایگزین با اپیوم، اولویت دوم، کاهش و حذف قرص و مرحله سوم کاهش و قطع مصرف اپیوم است.
مصرفکنندگانی که شیشه و قرص: اولویت اول، قطع مصرف شیشه و جایگزینی آن با اپیوم، اولویت دوم، کاهش و حذف قرص و اولویت سوم کاهش و قطع مصرف اپیوم است.
منبع:
جزوه راهنما و راهنمایی در کنگره۶۰
نویسنده و رابط خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون نوزدهم)
ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر بهجت (لژیون ششم) دبیر دوم سایت
همسفران نمایندگی آکادمی
- تعداد بازدید از این مطلب :
116