پیمان درونی

قدردانی از کنگره۶۰، فقط با کلمات انجام نمی‌شود! بلکه یک مسیر عملی است؛ مسیری که در آن فرد رهاشده و خانواده‌اش ارزش کار بزرگ این مجموعه را با رفتار و عملکرد خود نشان می‌دهند؛ این قدردانی از سطح شخصی آغاز می‌شود و تا کمک به ساختار و تداوم حیات کنگره ادامه پیدا می‌کند؛ بخش مهمی از قدردانی، قدردانی شخصی و درونی است؛ یعنی نشان دادن ارزش رهایی. ثابت‌قدم ماندن در مسیر درمان نشان می‌دهد که زحمات راهنما و سیستم کنگره به نتیجه رسیده است؛ عمل‌کردن به آموزش‌های کنگره۶۰، نه فقط در مورد مواد، بلکه در جهان‌بینی، نظم، اخلاق، رفتار و خانواده نیز شکل دیگری از سپاسگزاری است. تبدیل‌شدن به انسانی مفید و سازنده، هدف اصلی کنگره است و یک قدردانی واقعی زمانی اتفاق می‌افتد که فرد زندگی سالم، کارآمد و مؤثر در جامعه داشته باشد. جبران خسارت‌هایی که فرد در دوران اعتیاد به خانواده‌اش زده است نیز از بزرگ‌ترین شکل‌های سپاسگزاری است؛ انتقال تجربه، درست زیستن و بازگو کردن تجربه‌های رهایی، الهام‌بخش دیگران است و ارزش کنگره را بالا می‌برد. تغییر و تبدیل در جهان‌بینی، اصلاح فکرهای منفی و داشتن نگاه مثبت به هستی نیز نشانه‌ای از قدردانی عمیق است.

در بخش دوم، قدردانی مالی قرار دارد؛ کمک‌های مالی داوطلبانه ستون حرکت کنگره است و تمام هزینه‌های آن از طریق همین مشارکت‌ها تأمین می‌شود؛ شرکت فعال و سخاوتمندانه در جشن‌های گلریزان برای حمایت از اهداف مالی کنگره ضروری است؛ عضویت در لژیون سردار نوعی تعهد مالی سالانه و سپاسگزاری بلندمدت و ساختارمند است؛ عضویت در لژیون سردار به عنوان پهلوان نیز از سطوح بالای تعهد مالی برای ساخت پروژه‌های بزرگ کنگره محسوب می‌شود؛ اگر توان مالی وجود داشته باشد، تهیه مکان‌های خدمتی برای نمایندگی‌های جدید یا مراکز تحقیقاتی یکی از ماندگارترین شکل‌های قدردانی است.

بخش سوم قدردانی با خدمت و بخشیدن زمان است؛ خدمت در جایگاه‌های مختلف یکی از زیباترین شکل‌های سپاسگزاری است؛ خدمت به‌عنوان راهنما بالاترین سطح قدردانی است؛ زیرا فرد رهاشده دانش و تجربه خود را بدون چشمداشت در اختیار نسل‌های بعد قرار می‌دهد؛ مرزبانی، که مسئولیت سنگین اداره نمایندگی و اجرای قوانین را بر عهده دارد، نقش مهمی در نظم و بقای کنگره دارد؛ ایجنتی، اسیستانتی، دبیری و نگهبانی جلسات، همگی برای حفظ نظم و فضای آموزشی ضروری هستند؛ حضور منظم در جلسات، حتی زمانی که نیاز درمانی وجود ندارد (سفر دوم) نشان‌دهنده تایید عملی آموزش‌ها است؛ خدمت باید با خلوص نیت و بدون حاشیه باشد تا اثر داشته باشد.

قدردانی از راهنما و اعضای کنگره نیز بخش مهمی است؛ احترام بی‌قید و شرط به راهنما و عمل به دستورات او نشانه سپاسگزاری است؛ تهیه هدیه در هفته راهنما نیز نشانه‌ای رسمی برای تشکر از زحمات او است. همچنین انتقال انرژی مثبت، ایجاد حال خوب و دوری از حاشیه‌ها، به سالم‌ ماندن فضای کنگره کمک می‌کند؛ رفتار مناسب، ادب و احترام با دیگران و موفقیت در زندگی بیرون از کنگره، بهترین تبلیغ برای قدرت آموزشی کنگره است.

در پایان، قدردانی از کنگره۶۰، پیمانی درونی است که باید در تمام ابعاد زندگی فرد رهاشده دیده شود؛ این قدردانی چرخه‌ای است که در آن فرد دریافت‌کننده امروز، بخشنده فردا می‌شود. حفظ رهایی، کمک مالی و خدمت داوطلبانه، باعث بقای این ساختار نجات‌بخش می‌شود. شرکت افراد رهاشده پس از سال‌ها در جلسات، نشانه قوت و درستی مسیر رهایی است و امید بزرگی برای تازه‌واردین ایجاد می‌کند. امیدوارم نوشته‌هایم ابتدا برای خودم و سپس برای دیگران اثرگذار باشد و بتوانم در مسیری که قدم گذاشته‌ام به بهترین شکل بهره ببرم.

رابط خبری: همسفر معصومه مرزبان خبری پارک پردیسان
نویسنده: همسفر ناهید رهجوی راهنما همسفر مژگان (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون چهارم) نمایندگی غزالی رشته ورزشی ایروبیک (دبیر سایت)
گروه ورزشی همسفران کنگره۶۰