مسیر افراد در کنگره60 رو به آبادانی است.

اولین جلسه از دوره چهل وهفتم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰، ویژه مسافران و همسفران؛ با استادی راهنمای محترم مسافر ابوالفضل، نگهبانی مسافرعلیرضا و دبیری مسافر داود با دستور جلسه " در کنگره 60 چگونه قدردانی می کنیم؟ " روز شنبه 22 آذر ۱۴۰۴ ساعت 16:30 آغاز بکار نمود.

سخنان استاد
خداوند را شاکرم که بار دیگر این فرصت به من داده شد تا در این جایگاه قرار بگیرم، خدمت کنم و آموزش بگیرم.
در کنگره 60 چون انسانها، رو به آبادی و ایده آل شدن حرکت می کنند؛ اکثرا هر کار کوچکی که از دستشان بر بیاید انجام می دهند.
در بخش خدمت مالی می بینیم که هر سال بهتر از سال گذشته هستیم و در قسمت های دیگر نیزهمیشه افرادی در صف هستند تا بتوانند خدمت گزار باشند.
به وجود آمدن شعبات جدید گواه بر این است که سفر اولی ها نیز با جان و دل به سفر خود ادامه می دهند به موقع حضور پیدا می کنند و اینها به خاطر آموزش های ناب جناب مهندس است که در قالب  سی دی ها، نوشتارها و وجود راهنمایان است. انسانی که آموزش می گیرد؛ چه بخواهد و چه نخواهد به آبادی می رسد وانسان آباد، مسلما قدردان هم خواهد بود؛ مگر یک عده خیلی کم، که می روند و سپاسگزار نیستند . این افراد هم مشخص است که به درمان قطعی نرسیده اند؛ چرا که یک ارتباط تنگا تنگ بین حال خوش و قدر شناسی وجود دارد و هر چه انسان سپاسگزارتر و قدردان تر باشد به همان میزان حال خوش تری را تجربه خواهد کرد.
قبل از ورود به کنگره هیچ برداشتی از قدر دانی و سپاسگزاری نداشتم و همیشه فکر می کردم کل دنیا و هستی وظیفه دارند به من خدمت کنند، از خداوند گرفته تا انسانها؛ اما با ورود به کنگره یاد گرفتم که هیچ کس در قبال من مسئولیتی ندارد، و این من هستم که باید قدردان زحماتی که برای من کشیده می شود باشم.
این نوع نگرش در افرادی بروز می نماید که قانون سپاسگزاری از هستی را فرا گرفته باشند .
تفکر این اشخاص به گونه ایست که به دنبال کمک کردن به دیگران هستند.
در کنگره می بینیم شخص به چه صورت برای اجازه پهلوانی اقدام می کند و شاید خیلی مسائل واجب تر هم در زندگی داشته باشد؛ اما خود را بدهکار کنگره می داند وآن را در اولویت قرار می دهد.
جناب مهندس این سپاسگزاری را می بیند؛ ولی اجازه خدمت مالی را به هر شخصی نمی دهد چرا که جناب مهندس تمام  زوایا و مسائل را در نظر می گیرند. این قدردانی ها بسیار زیباست و نشان دهنده درست بودن راه و مسیر است.
در بخش دوم، تولد حمید رضای عزیز را تبریک می گویم. حمید رضا هم مانند تمام مسافران، با حال نزار وارد کنگره شد و با فرمانبرداری و عمل کردن به آموزشها، امروز به حال خوش رسیده با خدمت گزار بودن در شعبه توانسته قدردانی خود را به صورت عملی نشان دهد.

اعلام سفر مسافر: سلام دوستان حمید رضا هستم یک مسافر آخرین آنتی ایکس شیره خوراکی روش درمان dst داروی درمان او تی به مدت 10ماه و25 روز با استای آقای ابولفضل خرقانی سفر کردم الان هم 1سال و 8ماهو 15 روز است که آزاد و رها هستم



سخنان راهنما همسفر

خداوند را شاکرم که در این جایگاه قرار گرفتم؛ تولد اولین سال رهایی آقا حمیدرضا را خدمت اعضای کنگره 60، نمایندگی وحید و خانواده ایشان تبریک می گویم؛ امیدوارم این تولد ها ادامه دار باشد؛ چون تمام تازه واردین از این جشن ها امید می گیرند.
به همسفر ایشان خانم زهرا تبریک می گویم. خانم زهرا، از زمانی که وارد کنگره شدند بسیار فراتر از یک همسفر تلاش کردند تا مسافرشان به رهایی برسد. قضیه همسفر با مسافر بسیار متفاوت است؛ مسافر مسیر اشتباهی را رفته و می خواهد از آن برگردد؛ ولی همسفر، آش نخورده و دهن سوخته است.
همسفر همواره خود را قربانی می داند و این موضوع، باعث می شود حس او خراب شود و نتواند به مسافرش کمک کند؛ در حالی که همسفر نقش بسزایی در رهایی مسافرش و از آن مهم تر رهایی خودش دارد.

سخنان همسفر
سلام دوستان، زهرا هستم همسفر؛ بسیار خوشحال هستم و خداوند را شاکرم که امروز تولد اولین سال رهایی ما است. هیچ وقت باور نداشتم که مسافرم بتواند به رهایی برسد؛ چه برسد به اینکه تولد او فرا برسد.
در این سی و دو سال زندگی؛ او همواره تلاش می کرد تا کمبودی نداشته باشیم؛ اما نمی شد. به من گفت که می خواهم برای درمان به کنگره بروم؛ در دلم گفتم این بار هم مثل دفعات قبلی است؛ ولی در ادامه حسم نسبت به کنگره تغییر کرد و توانستم وارد کنگره شوم.
از آقای مهندس، خانم آنی و همچنین راهنمای مسافرم آقا ابوالفضل و تمامی خدمتگزاران نمایندگی وحید ممنونم که این بستر را برای ما فراهم کردند تا به حال خوش برسیم.




تایپ وارسال: مسافر محسن