قدردانی برای یک سفر اولی، درست سفر کردن، گوش به فرمان بودن و منظم بودن است.

دهمین جلسه از دوره سوم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰، نمایندگی کمال‌الملک، به استادی راهنمای محترم مسافر علیرضا ، نگهبانی مسافر اسماعیل و دبیری مسافر مهدی با دستور جلسه «در کنگره60 چگونه قدردانی می‌کنیم؟» شنبه 22 آذرماه ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خداوند را سپاسگزارم و مایه افتخارم است که خدمتگزار لژیون سردار هستم.
موضوع جلسه این است که در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی می‌کنیم؟
به ذهنم رسید که چرا قدردانی و چرا نگفته‌اند چگونه زحمات کنگره را جبران می‌کنیم. فکر کردم اگر انسان خوبی باشم و آموزش‌های صحیحی گرفته باشم، مثلاً اگر در بیرون از کنگره کسی به من کمکی کرد، برای سپاسگزاری از او، وی را به ناهار در رستورانی دعوت می‌کنم یا با کارت هدیه‌ای از او قدردانی می‌کنم و می‌گویم این در قبال کاری است که برای من انجام دادی.
اما وقتی به چهار سال پیش خودم فکر می‌کنم، یادم می‌آید که به عنوان مصرف‌کننده، فقط در زندگی اطرافیانم دخالت می‌کردم و طوری رفتار می‌کردم که گویی از همه داناتر و آگاه‌ترم. گفتار و رفتار دیگران را اشتباه می‌دیدم و اصلاً متوجه اشتباهات خودم نمی‌شدم.
در حالی که خود مصرف‌کننده مواد مخدر و سیگار بودم، با چهل تا پنجاه کیلوگرم اضافه وزن و تنها توانایی انجام دو ساعت کار در روز.کنگره مواد، سیگار و اضافه وزنم را از من گرفت. البته در سفر اول، ۴۶ کیلوگرم وزن کم کردم که به اشتباه با کالری‌شماری به شکست انجامید، اما اکنون آموخته‌ام که نباید ترسید؛ وقتی می‌ترسی و چیزی می‌خوری، چاق می‌شوی.
کنگره قوانین درست زندگی را به من آموخت و ۱۴ وادی را یاد داد:
وادی اول: چگونه فکر کنم؛
وادی دوم: ناامید نباشم؛
وادی سوم: بدانم که فقط انسان به خودش فکر می‌کند؛
وادی چهارم: مسائل حیاتی را به خداوند نسپاریم.

چقدر اشتباه می‌کردم که نذر می‌کردم خداوند مشکلم را حل کند، اما حل نمی‌شد و با خدا دشمنی می‌ورزیدم.برای قدرشناسی، باید قوانین تا وادی چهاردهم را بلد باشم. وقتی این آموزش‌ها را سپری می‌کنی، تفکر و اندیشه‌ات درست می‌شود و ایمان می‌آوری که مسیری درست است؛ همان‌گونه که در روشDST پله‌ها را طی می‌کردیم، داروی‌مان کمتر می‌شد اما حالمان بهتر.
وقتی راهنما کاری را از تو می‌خواهد و آن را انجام می‌دهی، عملت صالح می‌شود. پس از عمل صالح، حس خوب می‌آید، سپس عشق و همه چیز به‌تدریج دنبال هم می‌آید تا تو را تغییر دهد و به انسانی تبدیل کند که پیش‌تر توان انجام کاری نداشت، اما اکنون می‌تواند به دیگرانی که مانند گذشته خودش بودند، کمک کند.
به نظر من، قدردانی برای یک سفر اولی، درست سفر کردن، گوش به فرمان بودن و منظم بودن است. این گوش به فرمان بودن، موج فرستنده و گیرندگی انسان را بسیار تغییر می‌دهد، به‌گونه‌ای که اینجا پناهگاه می‌شود.تمام این لطف‌ها را آقای مهندس، کنگره و لژیون سردار به من کرده‌اند.

حالا من علیرضا چگونه می‌توانم قدردان باشم؟ تنها با گرفتن آموزش درست و انجام عمل درست، تا پندار، گفتار و کردارم نیک شود.پیش از تصمیم به راهنما شدن، فکر می‌کردم بدین شیوه می‌توانم لطف کنگره را جبران کنم، اما پس از راهنما شدن دیدم باز هم کنگره به من کمک کرد و آموزش‌ها و تجربه‌های تازه‌ای داد.
در کنار این لطف‌ها و آموزش‌ها، آفتی نیز هست: قدرناشناسی، ناسپاسی و فراموشی؛ که مبادا فراموش کنیم کنگره چه به ما عطا کرده است.در پایان، پهلوان صامت در جلسه لژیون سردار هفته گذشته فرمودند: «هر چیزی که داغ شود، مجدداً سرد می‌شود، ولی چیزی که پخته شود، دیگر خام نمی‌شود.» کنگره من و همه ما را پخته می‌کند.
امیدوارم قدر بدانیم کجا هستیم و سپاسگزار باشیم.از اینکه با سکوتتان به صحبت‌هایم گوش کردید، از همه شما عزیزان سپاسگزارم.

مرزبان کشیک: مسافر جواد
تایپ و ویراستاری: مسافر سعید لژیون چهارم
تصویربردار: مسافر محمد لژیون یکم
تهیه و تنظیم: سایت مسافران آقا، نمایندگی کمال‌الملک