اولین برداشت از مفهوم شکرگزاری، تشکر، سپاس و قدردانی است؛ اما این سؤال مطرح میشود که تشکر و سپاس از چه کسی؟ شاید اولین پاسخ به این سؤال، خداوند باشد؛ خداوندی که نعمتهای بیشماری به ما داده است، خداوندی که نعمتش را بر ما تمام کرده و ما را از نیستی، به هستی و بودن آورده است. شاید مفهوم آن را ندانیم، اما در کتاب حال خوش به قلم آقای مهندس حسین دژاکام آمده است که بودن، بزرگترین نعمت خداوند است.
ناسپاسی و ناشکری، سمّ مهلکی است که زندگی ما را نابود و تباه میکند. خدا نکند انسانی ناسپاس و ناشکر باشد؛ چراکه سیستم کائنات، داشتههایی را که برای آنها ارزشی قائل نیست، یکبهیک از او میگیرد تا زمانی که یاد بگیرد سپاسگزار داشتههای خود باشد. برای قدرت مطلق بسیار مهم است که ما چگونه با نعمتهای او برخورد میکنیم؛ اگر سپاسگزار داشتههای خود باشیم، خداوند به آنها برکت میدهد، اما اگر ناسپاس باشیم، آنها را از دست میدهیم.
ما باید خوشتیپ، خوشلباس، زیبا، ورزشکار، سالم و خوشحال باشیم؛ نه برای فخرفروشی به دیگر انسانها، بلکه برای ادای احترام، قدردانی و سپاسگزاری از کسی که آنها را به ما داده است. همه انسانها این مشخصات را دوست دارند؛ خداوند نیز دوست دارد.
اما آیا بهراستی شکرگزاری و سپاس، فقط از خداوند است؟ آیا میتوانیم بگوییم تنها با یک کلمهٔ الهی شکر، تکلیف سپاسگزاری تمام میشود؟ باید دانست که شکرگزاری، سپاس و قدردانی برای مراتب پایینتر از خداوند نیز وجود دارد. اصولاً هر کاری که خداوند بخواهد برای ما انجام دهد، از طریق انسانها انجام میدهد. انسانهای بیشماری هستند که مربی، معلم، استاد، راهنما یا ولی ما هستند. آیا نباید از آنها تشکر و قدردانی کرد؟
بزرگی میگوید: اگر تشکر و شکرگزاری از مخلوق خداوند را بلد نباشیم و بهجا نیاوریم، مفهومش این است که شکرگزاری از خداوند را نیز بلد نیستیم.
امیدواریم خداوند به همهٔ ما توفیق دهد که بتوانیم تشکر و قدردانی از بندگان خدا، و مخصوصاً خدمتگزاران کنگره۶۰ را بیاموزیم و به آن عمل کنیم. همه ما میدانیم که تشکر و قدردانی در کنگره۶۰ با دادن پاکت انجام میشود و این رسم بسیار خوبی است که تدبیر آن از بنیانگذار کنگره۶۰ میباشد. در کنگره۶۰، ما در مناسبتهای خاص مثل هفته راهنما، هفته ایجنت و مرزبان، هفته همسفر و هفته دیدهبان، از عزیزانی که در کنگره۶۰ خدمت میکنند تا همهٔ انسانهای دردمند بتوانند در کنگره۶۰ راحت و رایگان به درمان و رهایی برسند، با اهدای پاکت قدردانی میکنیم.
در بحث قدردانی، در درجه اول انسان باید قدر و منزلت خود را بداند و از خود بابت قرارگرفتن در مسیر روشنایی تشکر کند. تا زمانی که جایگاه خود را در هستی ندانیم، قدر و اندازه دیگر چیزها را نیز نخواهیم دانست.
سپاسگزار بودن و قدردانی، مسئلهای است که صرفاً از طریق آگاهی به دست میآید و هرچه انسان آگاهتر باشد، بیشتر قدردان است یا بهعبارتدیگر، قدردان بودن یعنی دیدن خوبیها و محسنات افراد، حتی خوبیها و مزیتهای طبیعت و سپاسگزار بودن از اینهمه نعمت که در اختیار ماست.
در آخر، من نیز ابتدا خدای خود را شاکرم برای بودنم؛ از آقای مهندس و خانواده محترمشان سپاسگزارم بابت بستری که مهیا کردند تا ما از تاریکی به نور برسیم. همچنین از همهٔ خدمتگزاران سپاسگزارم، بهخصوص از راهنمای خوبم همسفر زهرا. بهترینها را برای آنها از قدرت مطلق خواستارم. امیدوارم بتوانم با علمی که از کنگره به دست میآورم، خدمتگزار واقعی باشم.
منابع: سیدیها، سایت کنگره۶۰ و مشارکتها
نویسنده: راهنمای تازهواردین همسفر زهرا
عکاس: همسفر رقیه رهجوی راهنما همسفر مینا (لژیون هفتم) عکاس اول
ویرایش: همسفر پرستو رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون نهم) دبیر اول سایت
تنظیم و ارسال: همسفر شیوا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون نهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی زنجان
- تعداد بازدید از این مطلب :
109