انسان شاکر در مسیر صعود قرار می‌گیرد

قدردانی یکی از والاترین صفات انسانی است که در مسیر تکامل و رشد معنوی انسان نقش بسیار مهمی دارد. انسان نمی‌تواند طعم آرامش و رضایت را حس نماید مگر این‌که به درک و شناخت واقعی از نعمت‌ها و فرصت‌هایی که هستی در اختیار او قرار داده است برسد.
کنگره۶۰ به ما می‌آموزد که قدردانی شکلی از باز پرداخت بدهی، زکات و حال خوش ما است که ما آن را با عشق پرداخت می‌نماییم. زمانی‌که شخصی از تاریکی و ناامیدی نجات پیدا می‌کند، در واقع به واسطه زحمات جمعی از انسان‌های عاشق و خدمتگزار است؛ بنابراین این یک امر طبیعی است که این شخص بایستی عشق را به چرخه بازگرداند، خواه با خدمت، مشارکت مالی و یا با انتقال تجربیات خود به دیگران.
انسانی که شاکر نعمت‌های خداوند است همیشه در مسیر صعود قرار می‌گیرد؛ زیرا نگاه او بر نعمت‌ها است نه بر کمبودها. این نگاه همان نگرش مثبت و سالمی است که در جهان‌بینی کنگره۶۰ بر آن تاکید شده است.
زمانی می‌توانیم قدردان و سپاسگزار نعمتی باشیم که تمرکز ما در زندگی بر نداشته‌ها و کمبودها نباشد در این صورت وقت و زمان خود را صرف داشته‌ها و برکت‌های زندگیمان می‌کنیم. قدردانی پلی است میان انسان و نیروهای الهی؛ فردی که سپاسگزار است، در مسیر دریافت انرژی‌های مثبت قرار می‌گیرد. استاد امین در سی‌دی‌های خود بارها تأکید می‌کنند که انسان ناسپاس همانند ظرفی وارونه است که حتی باران رحمت نیز در آن جمع نمی‌شود؛بنابراین قدردانی به من کمک می‌کند که ظرف وجودیم را در جای درست نگه دارم تا بتوانم از برکت‌های کائنات بهره‌مند شوم.
اعضای کنگره۶۰ هر کدام در هر جایگاهی که قرار دارند (سفر اولی، مرزبانی، راهنما، نگهبان نظم، آبدارخانه و...) و خدمت می‌کنند با انجام وظایفشان می‌توانند بهترین قدردانی را ایفا نمایند. خدمت نمودن به مخلوقین الهی نشان می‌دهد که انسان تا چه مقدار از آموزش‌ها بر آن تأثیرگذار بوده است که اکنون قصد انتقال آن را به دیگران دارد و این بهترین نوع قدردانی است.

یکی دیگر از جلوه‌های قدردانی، مشارکت مالی است. حمایت از سبد و قانون یازدهم، عضویت در لژیون سردار یا حتی کمک‌های کوچک در حقیقت تجلی احترام و ایمان به ساختار کنگره۶۰ است. استاد سردار در یکی از پیام‌ها می‌فرمایند: هر آنچه که می‌بخشید دوباره به شما باز خواهد گردید؛ زیرا بخشش یعنی جاری کردن نعمت‌.
پس زمانی‌که ما در مسیر مالی کنگره۶۰ قدم بر‌می‌داریم در واقع چرخه بخشش و دریافت را فعال می‌سازیم. قدردانی از خانواده نیز بخش مهمی از آموزش‌های کنگره است. خانواده‌هایی که با صبر و عشق در کنار مسافران خود ایستاده‌اند، سهم بزرگی در رهایی آن‌ها دارند. سپاسگزاری از آنان، نه فقط در گفتار؛ بلکه در رفتار، نشان دهنده درک ما از ارزش حضورشان است.
از دید جهان‌بینی کنگره۶۰، قدردانی تنها نسبت به انسان‌ها نیست؛ بلکه بایستی از خداوند، طبیعت و حتی تاریکی‌ها نیز سپاسگزار بود؛ چراکه هر سختی و سکوت در دل خود پیامی در بر دارد و فرصتی برای رشد و تکامل ما فراهم می‌سازد. انسان دانا حتی از مشکلات زندگی تشکر می‌کند؛ چراکه می‌داند در پس هر دشواری و مشکل، آموزشی نهفته است.
در فرایند درمان اعتیاد و بازسازی شخصیت، قدردانی به فرد کمک می‌نماید تا از خودمحوری فاصله بگیرد؛ زیرا ناسپاسی نتیجه غرور و ناآگاهی است. زمانی‌که انسان قدردان می‌شود فروتنی در او شکل می‌گیرد و همین فروتنی برای او دروازه ورود به نور و آرامش است.
مفهوم اصلی شکرگزار بودن این است که، انسان باید شاکر بماند تا بتواند در مسیر رشد حرکت و مسیر خود را ادامه بدهد. انسان اگر شکرگزار نباشد نعمتی‌های هستی ذره‌ذره از او گرفته می‌شود؛ زیرا کفران نعمت قطع ارتباط با نیروهای الهی است، (شکر نعمت نعمتت افزون کند کفر نعمت از کفت بیرون کند). شکرگزاری فقط یک احساس لحظه‌ای نیست؛ بلکه تمرین مداوم و توجه به زیبای‌ها و نعمت‌ها است. ما هر روز می‌توانیم با دیدن نور خورشید، لبخند اعضای خانواده یا حتی شنیدن صدای راهنما تمرین قدردانی نماییم.
در پایان باید گفت: قدردانی در کنگره۶۰ نه تنها یک وظیفه اخلاقی؛ بلکه یک اصل جهان‌بینی و راه رهایی است. همان‌گونه که ما قدردان و شکرگزار هستیم در حقیقت به خودمان احترام می‌گذاریم؛ زیرا سپاسگزاری یعنی، شناخت جایگاه نعمت و حکمت در زندگی.

منابع: سی‌دی‌های شکرگزاری، محبت، دانایی و منابع آموزشی‌کنگره۶۰
نویسنده: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون دوازدهم)
رابط خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون دوازدهم)
عکاس: همسفر مائده رهجوی راهنما همسفر آیسان (لژیون نهم)
ارسال: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر نسرین (لژیون پنجم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دکتر علیرضا