سرآغاز قدردانی، شناخت نعمت‌ها و درک خدمت دیگران است

در کنگره ۶۰، قدردانی یعنی دیدن و درک ارزش آنچه دیگران برای ما انجام می‌دهند و تبدیل این درک به عمل و رفتار درست. قدردانی فقط تشکّر زبانی نیست؛ زیرا ممکن است کسی صد بار تشکر کند، اما هیچ تغییری در رفتارش ایجاد نکند. سرآغاز قدردانی واقعی، شناخت نعمت‌ها و درک خدمت دیگران است. وقتی وارد کنگره ۶۰ می‌شویم، خیلی چیزها به ما هدیه داده می‌شود؛ از آموزش راهنما گرفته تا آرامش جمع، زمان همسفران و حتی خدمات ساده‌ای مانند چای یا نظافت محل و نظم جلسات. این‌ها همه از طرف کسانی است که سال‌ها، با عشق و بدون انتظار دستمزد، خدمت می‌کنند. اگر این نعمت‌ها را بشناسیم و در قلب‌ خود حس سپاس داشته باشیم، اولین قدم قدردانی را برداشته‌ایم.

اما در کنگره، قدردانی شکل عملی هم دارد: با درست رفتار کردن در جلسات، حفظ حرمت‌ها و احترام به قوانین، قدردانی می‌کنیم. با آموزش گرفتن جدی و عمل کردن به آنچه یاد گرفته‌ایم، قدردانی می‌کنیم. با خدمت به دیگران، به‌ویژه تازه‌واردین، قدردانی خود را نشان می‌دهیم و وارد چرخه‌ عشق و خدمت می‌شویم. با پرداخت سبد یا کمک مالی به کنگره، قدردانی از امکانات مادی این مجموعه را انجام می‌دهیم.

در جهان‌بینی کنگره گفته می‌شود: «وقتی چیزی را بشناسی و به ارزش آن پی ببری، آن‌وقت قدردانی معنا پیدا می‌کند.» پس، قدردانی یعنی تبدیل شناخت به عمل؛ یعنی من نسبت به آموزش‌ها، راهنما، همسفر یا مسافر، نگهبان، مرزبان و همه‌ کسانی که برای من زحمت می‌کشند، حس قدردانی داشته باشم و آن را در رفتارم نشان دهم. وقتی در کنگره یاد می‌گیری که قدر دیگران را بدانی، در حقیقت داری قدر زندگی، آرامش و خداوند را هم می‌دانی و همین قدردانی است که تو را به سمت حس خوب، تعادل و انسانیت واقعی سوق می‌دهد.

در آخر باید گفت که قدردانی کردن در کنگره ۶۰، فقط نسبت به آدم‌ها نیست، بلکه نسبت به کل هستی است. نسبت به راهی است که باز شده است. نسبت به نیروهای الهی، نسبت به من که دوباره فرصت زندگی پیدا کرده‌ام.

نویسنده: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون هشتم)
رابط خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون هشتم)
ارسال: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون دوم)، دبیر اول سایت
نمایندگی همسفران خمین