English Version
This Site Is Available In English

قدردانی در کنگره۶۰ عملی است؛ نه شعاری

قدردانی در کنگره۶۰ عملی است؛ نه شعاری

قدردانی در کنگره ۶۰ تنها یک رفتار اجتماعی یا یک ادب ظاهری نیست؛ بلکه یک اصل تربیتی و بخشی از مسیر درمان و بازسازی شخصیت انسان است. انسانی که سال‌ها در تاریکی اعتیاد زندگی کرده، معمولاً قدرت دیدن نعمت‌ها، محبت‌ها و زحمات دیگران را از دست می‌دهد؛ اما کنگره ۶۰ با ساختار منظم، آموزش‌های دقیق و جهان‌بینی روشن، دوباره این توانایی را در او زنده می‌کند. به همین دلیل است که قدردانی در این مجموعه، نه یک شعار، بلکه جریانی جاری از عشق، آگاهی و مسئولیت‌پذیری است.

قدردانی یعنی دیدن آنچه تا دیروز نمی‌دیدییم. در آغاز سفر، بسیاری از ما نمی‌دانستیم چه کسانی بار ما را به دوش می‌کشند؛ خانواده‌ای که آسیب دیده، راهنمایی که خدمت می‌کند، مرزبانانی که محیط را امن نگه‌می‌دارند، یا حتی دانشی که رایگان در اختیارمان است. آموزش‌های کنگره نگاه ما را تغییر می‌دهد و این دیدن، اولین قدم در قدردانی است.

قدردانی در کنگره ۶۰ عملی است؛ نه شعاری. در این مجموعه سپاسگزاری فقط در کلمات خلاصه نمی‌شود. رفتار ما نشان دهنده قدردانی واقعی است:
رعایت حرمت‌ها، نظم، وقت شناسی، ادب، مشارکت سالم و سازنده، خدمت کردن در جایگاه‌ها و کمک مالی در حد توان برای ادامه حیات مجموعه. اینجا قدردانی چیزی نیست که فقط گفته شود؛ بلکه زندگی می‌شود.

قدردانی از راهنما؛ قدردانی از چراغ مسیر. راهنما، نه‌تنها آموزگار ما، بلکه چراغی است که راه را روشن می‌کند.
ما با عمل کردن به آموزش‌ها و رشد کردن قدردانی حقیقی خود را نشان می‌دهیم؛ نه فقط با سخن گفتن.

قدردانی از جایگاه‌ها؛ احترام به ستون‌های کنگره. هر جایگاه از مرزبانی، نگهبانی گرفته تا OT و نشریات، قطعه‌ای از یک سازه عظیم است. فهم این موضوع، ما را به احترام و خدمت بیشتر سوق می‌دهد؛ زیرا می‌دانیم هر جایگاه بخشی از مسیر نجات انسان‌هاست.

قدردانی از جناب مهندس و آموزش‌های ایشان. در میان تمام مظاهر خدمت، بنیان کنگره ۶۰ جایگاه ویژه‌ای دارد و قدردانی از آقای مهندس، در حقیقت قدردانی از نجات و حیات دوباره ماست. اگر ایشان سال‌ها رنج نمی‌کشیدند، تحقیق نمی‌کردند، تجربه نمی‌نوشتند و با شجاعت و عشق، روش DST و ساختار کنگره را بنا نمی‌کردند، امروز هزاران خانواده رنگ آرامش را نمی‌دیدند.

قدردانی از جناب مهندس یعنی: احترام و باور به دانشی که ارائه کرده‌اند. تلاش برای حرکت درست در مسیر درمان، خدمت کردن برای ادامه‌ راهی که ایشان آغاز کرده‌اند. نشر محبت، صلح و عقلانیتی که از ایشان آموخته‌ایم.

آموزش‌های آقای مهندس، فقط روش درمان نیست؛ یک راه زندگی است.
این آموزش‌ها ما را از انسانی سرگشته و درمانده، به انسانی امیدوار، مسئول و سازنده تبدیل می‌کند. بنابراین قدردانی از ایشان، بخشی از هویت ما در کنگره است.

قدردانی از خود؛ نادیده گرفته‌شده‌ترین بخش.
کسی که با تمام سختی‌ها قدم در مسیر درمان می‌گذارد و تغییر می‌کند، باید ارزش تلاش خودش را نیز ببیند.
قدردانی از خود، انرژی ادامه دادن را به ما برمی‌گرداند.

قدردانی یعنی تبدیل شدن به حلقه‌ای از زنجیره‌ محبت. هرکس در کنگره ۶۰ که قدردان می‌شود، دیر یا زود تبدیل به فردی بخشنده می‌شود؛ چون می‌فهمد این چرخه‌ محبت اگر ادامه پیدا کند، درمان‌ها نیز ادامه پیدا خواهند کرد. اینجا هر دریافت‌کننده‌ای، روزی دهنده می‌شود؛ و این یعنی قدردانی از هستی.

قدردانی در کنگره ۶۰ نتیجه‌ یک تحول عمیق در نگاه انسان است؛ تحولی که او را از حالت طلبکاربودن به سپاسگزاری و مسئولیت پذیری می‌رساند. وقتی انسان قدردان می‌شود، مسیر درمان هموارتر، ذهنش آرام‌تر و زندگی‌اش زیباتر می‌شود. قدردانی در کنگره یعنی: دیدن، فهمیدن، عمل کردن و جریان یافتن محبت در زندگی.

منبع: اپلیکیشن دژاکام
نویسنده: راهنما مسافر شهرام (لژیون دهم)
تنظیم و ارسال: مسافر علی

نمایندگی ساوه

 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .