عبادت خدمت به خلق نیست

آنچه باور است، محبت است و آنچه نیست، ظروف تهی است. ایمان تجلی نور خداوند است. روح خدا در ما دمیده شده و همه‌ ما جزئی از خداوند هستیم. خداوند مانند خورشید است که نورش را به همه‌جا می‌تاباند و به فکر پس گرفتن نیست. هر صفتی که خداوند دارد، در انسان‌های باایمان نیز نهفته است. تجلی نور خداوند در انسان یعنی ظهور صفات الهی در وجود آدمی. صفات خداوند مانند اقیانوسی بی‌کران است. ایمان، اعتقاد فرد به خود، انسان‌ها، خانواده و نظام هستی است. سیستم آفرینش چنان است که هرکس در آن در تکاپو و حرکت است، مانند رودی زلال که همه‌ بوستان‌ها از آن سیراب می‌شوند به همه زندگی می‌بخشد؛ اما از آبش کاسته نمی‌شود و همواره پرآب‌تر، زلال‌تر و شفاف‌تر می‌گردد؛ زیرا می‌بخشد.

صفات خداوند در انسان به ودیعه نهاده شده‌ است، برای خداوند مانند اقیانوس بی‌پایان است و برای انسان همچون قطره‌ای است با محدودیت. انسانی که نمی‌بخشد، مانند برکه یا استخری راکد است که آبش در سکون، لجن‌زار می‌شود. ایمان تنها این نیست که سفره‌ای بگسترانیم و پیوسته دعا کنیم یا همواره در نماز و قرآن باشیم. ایمان آن است که از عصاره‌ وجود خود به اطرافیان بدهی. کسی‌که ایمان دارد، همه‌ صفات نیک در او است و این صفات را به دیگران نیز انتقال می‌دهد و پیوسته شاداب و سرزنده می‌شود. در نظام هستی، ندهی و نگیری. هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید: من باایمانم، اما از جان و مال خود به دیگران ندهد؛ حتی اگر نمازش را به‌جا آورد، وقتی خوبی نکند و از دارایی خود نبخشد، حالش خراب می‌شود. هنگامی‌که از صراط مستقیم خارج شویم، دست به طلا بزنیم، خاکستر می‌شود.

سیستم خلقت چنان طراحی شده است که باید دوست بداری تا دوستت بدارند؛ باید ببخشی تا به تو ببخشند؛ اگر در قلمرو ایمان با نیت حساب‌‌‌گرانه بکاری، محصولی به تو نمی‌دهد. این‌که من ده تومان کمک می‌کنم تا صد تومان بازگردد یا کاری را برای فخرفروشی انجام می‌دهی، پاسخ نمی‌دهد. این کار باید بلاعوض باشد، تنها وقتی بی‌چشم‌داشت باشد، پاسخ خواهد داد. عبادت به‌جز خدمت خلق نیست/ به تسبیح و سجاده و دلق نیست. ایمان از امنیت می‌آید و اهل ایمان در آسایش و امان هستند. انسان باایمان می‌داند که حکمتی، توکلی و رضایی هست. کارش را می‌کند و می‌گوید: خدا کریم است و با اطمینان می‌گوید: هر آنچه داریم، از او است و به این بیت دل می‌سپارد: «خدا گر ز حکمت ببندد دری/ ز رحمت گشاید در دیگری»‌، اما آنان که ایمان ندارند، هرچه داشته باشند، در شک و تردیدند و همواره از آینده هراسان، زیرا به خدا و نظام هستی باور و اعتماد ندارند.

منبع: سی‌دی «ایمان»
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر الناز (لژیون پنجم)
رابط خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر الناز (لژیون پنجم)
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون ششم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی کوروش آذرپور