در سیدی شب مهندس دژاکام تاریکی را یک نیروی منفی معرفی نمیکند؛ بلکه آن را بخشی از مسیر تکامل انسان میداند. شب در این نگاه نماد یک حالت درونی است، حالتی که انسان وارد مرحلهای از ابهام، سرگردانی، ترس، ناامیدی و فاصله گرفتن از عقل و معرفت میشود. شب، صرفاً یک وضعیت ناخوشایند نیست؛ بلکه یک ضرورت رشد است.
همانطور که طبیعت برای ادامهٔ چرخهٔ حیات به شب احتیاج دارد، انسان نیز برای درک روشنایی، باید تاریکی را تجربه کند. بدون این تاریکی، معنا و ارزش روشنایی ناشناخته خواهد ماند. مهندس میگوید: وقتی انسان از مسیر عقل دور میشود، وارد شب میشود اما این ورود شکست نیست، مقدمهٔ شناخت است.
شب بهعنوان تاریکی درونی در جهانبینی کنگره ۶۰ برابر است با تاریکیهای درونی جهل، ترس، خشم، ناامیدی، بینظمی بیفکری، فاصله گرفتن از حس سالم و درک درست است. این تاریکیها بخشی از تجربهٔ انسانی هستند. فرد زمانی وارد شب میشود که از تعادل خارج شده باشد، اما همین خارج شدن او را آمادهٔ بازگشت به تعادل میکند. شب محل توقف، تأمل و بازبینی است محل مواجهه با خود.
جایی که انسان میفهمد کجای مسیر را اشتباه رفته و چه چیزی باید در خودش اصلاح شود. همانطور که گیاه بدون تاریکی شب، پژمرده میشود انسان نیز بدون تجربهٔ این مرحله، هرگز به آرامش روز نمیرسد. روشنایی زمانی معنا پیدا میکند که تاریکی لمس شده باشد. سیدی شب تاکید میکند که تاریکی نه فقط یک گذرگاه؛ بلکه یک آموزگار است.
شب به انسان نشان میدهد در کجا از مسیر دور شده است و چه نیروهایی بر او غالب شدهاند. کدام نقاط ضعف نیاز به اصلاح دارند و چگونه باید دوباره به نور و تعادل بازگشت. شب مرحلهای است که در آن انسان گوش دادن را یاد میگیرد، صبر را تمرین میکند و حقیقتِ روشنایی را میفهمد.
مهندس میگویند: بدون عبور از شب، هیچکس ارزش روز را درک نمیکند. بنابراین شب مرحلهٔ سقوط نیست مرحلهٔ تولد دوباره است.انسان در تاریکی است که قدرت تصمیمگیری، قدرت تشخیص و حتی قدرت دعا کردن را پیدا میکند. در پایان پیام سیدی از شب این است که نباید از تاریکی ترسید؛ چون شب دشمن تو نیست مسیری است که تو را برای دریافت نور آماده میکند.
منبع: خلاصه سیدی (شب) از مهندس حسین دژاکام
نویسنده: راهنما همسفر اثمر
ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ارومیه
- تعداد بازدید از این مطلب :
180