گفتگویی صمیمانه ...

"به نام نامی قدرت مطلق"

به مناسبت هفته بنیان، گفتگویی دوستانه با ایجنت محترم نمایندگی عمان سامانی، آقا فربد، ترتیب داده‌ایم که در ادامه شما را به مطالعه خلاصه‌ای از صحبت‌های ایشان دعوت می‌کنیم.

1. لطفاً خودتان را به رسم کنگره معرفی بفرمایید.
سلام دوستان، فربد هستم؛ یک مسافر.
آنتی‌اکس مصرفی من شیشه، هروئین و متادون. مدت ۱۴ ماه و به استادی راهنمای بزرگوارم آقا محمد، با داروی OT و تحت متد D.S.T سفر کردم. ورزش در کنگره والیبال؛ رهایی ۸ سال و چند ماه.
در ادامه، سفر نیکوتین داشتم؛ با راهنمایی آقا کامران، رهایی از بند نیکوتین بیشتر از ۵ سال.

۲. به مناسبت هفته بنیان، و با توجه به اینکه این پرسش برای برخی از مخاطبان ما نیز مطرح است، چرا جناب مهندس را «بنیان کنگره ۶۰» می‌نامیم و نه «بنیان‌گذار» آن؟
اگر بخواهم در مورد این موضوع صحبت کنم، باید به ابتدای حرکت آقای مهندس اشاره کنم.
در آن زمان هنوز هیچ نام و عنوان مشخصی برای روش درمان وجود نداشت؛ تنها یک روش تدریجی بود که ایشان آن را شخصاً تجربه کردند و به نتیجه رسیدند. وقتی حال خوش و درمان را در وجود خود حس کردند، تصمیم گرفتند این تجربه را به دیگر انسان‌ها منتقل کنند. به همین دلیل است که خودشان را «ریشه و بنیان» این مسیر می‌دانند.
اما ادامه این راه تنها با حضور ایشان امکان‌پذیر نبود. اگر آقای مهندس تنها می‌ماندند، کنگره هرگز به جایگاه امروز نمی‌رسید. خود ایشان بارها فرموده‌اند که کنگره با تلاش و خدمت اعضا رشد کرده است. طی ۲۸ سال، افراد زیادی وارد این مسیر شدند، همراه شدند، یاری کردند و در نمایندگی‌های مختلف سراسر کشور دوشادوش آقای مهندس حرکت کردند.
پس آقای مهندس بنیان و ریشه کنگره هستند، اما رشد و توسعه و استمرار مسیر، توسط اعضای کنگره رقم خورده است.

۳. از آنجا که هفته بنیان فرصتی برای مرور تاریخ شکل‌گیری کنگره است، لطفاً درباره آغاز فعالیت کنگره ۶۰ در استان و جایگاه فعلی آن توضیح دهید.
طبق گفته قدیمی‌ترها، آغاز فعالیت کنگره از یک اتاق کوچک در میدان انقلاب تهران بود؛ سه نفر بودند و جلسات با یک شمع برگزار می‌شد.
به‌تدریج افراد بیشتری جذب شدند، نمایندگی‌ها گسترش یافت و اولین شعبه خارج از تهران در اصفهان توسط آقای امین، آقای حکیمی و آقای خدامی راه‌اندازی شد. پس از آن، روند توسعه در سراسر کشور ادامه پیدا کرد و امروز حدود ۱۸۰ نمایندگی فعال وجود دارد.
در استان ما، آقا کامران در سال ۱۳۸۴ سفر خود را آغاز کردند و پس از رهایی، در سال ۱۳۹۰ همراه با همسفرشان از آقای مهندس اجازه تأسیس نمایندگی را دریافت کردند. با کمک بچه‌های اصفهان، نمایندگی شهرکرد راه‌اندازی شد؛ ابتدا با دو لژیون از آقا کامران و آقای محمد حیدری.
پس از آن، خدمتگزارانی مانند آقای مهدی ابراهیمی و آقا فرزاد نیز شال دریافت کردند و فعالیت نمایندگی گسترده‌تر شد.
در سال ۱۳۹۶ زمینی تهیه شد و نمایندگی جهان‌بین تأسیس گردید. سپس نمایندگی گوجان خریداری و احداث شد که اکنون مراحل پایانی ساخت خود را طی می‌کند و حدود دو سال است فعالیت دارد.
امروز چهار نمایندگی و سه نمایندگی پارک در استان فعال هستند و کنگره در این منطقه مسیر رشد و توسعه خود را ادامه می‌دهد.

۴. روند آموزشی–درمانی کنگره را در سال‌های آینده، چگونه می‌بینید؟
در مورد چشم‌انداز کنگره باید عرض کنم که آقای مهندس بسیار آینده‌نگر هستند. ایشان ۲۸ سال پیش درباره تأسیس دانشگاه کنگره ۶۰ صحبت می‌کردند و امروز آن دانشگاه ساخته شده است.
متد D.S.T پذیرفته شده، مقالات کنگره در سطح جهانی ارائه می‌شود و درمان بیماری‌های صعب‌العلاج انجام می‌گیرد.
تمام این‌ها تصاویر و چشم‌اندازهایی بودند که آقای مهندس روزی در ذهن داشتند و امروز به حقیقت پیوسته‌اند.
به باور من، آینده کنگره فراگیری جهانی و رساندن پیام درمان به انسان‌هایی است که به یاری ما نیاز دارند. کسانی که امروز در کنگره خدمت می‌کنند، پیشگامان این مسیرند. مسیر کنگره روشن است، چون صراط مستقیم است؛ ما به حاشیه نمی‌رویم، تمرکز ما فقط درمان و کمک به انسان‌هاست.
به قول آقای مهندس، تنها چیزی که باید مراقبش باشیم خودمان هستیم و هیچ آسیبی از بیرون متوجه ما نخواهد بود.

۵. به عنوان حسن ختام این گفتگو، اگر صحبت خاصی با مخاطبین ما دارید بفرمایید.
به عنوان صحبت پایانی باید عرض کنم این میراثی که امروز به دست من رسیده، حاصل زحمات فراوان است. وظیفه من این است که قدر آن را بدانم، نقش خوبی روی آن بگذارم و آن را سالم و بهتر از قبل به نفر بعد تحویل دهم.
به متدی که مرا به آرامش و حال خوب امروز رساند، بها بدهم و در گسترش آن برای نسل‌های بعد مؤثر باشم.
مراقب باشم باعث آسیب نشوم؛ خدمتگزار خوبی باشم و از حرمت و ساختار کنگره حفاظت کنم. مهم‌ترین مسئولیت ما نگهداری کنگره برای آیندگان است.
در پایان از همه کسانی که در مسیر رهایی و آرامش من نقش داشتند سپاسگزارم، و از تمامی خدمتگزاران این مسیر قدردانی می‌کنم.

تهیه مصاحبه: مرزبان محترم، مسافر سعید

نگارش: مسافر مسلم لژیون بیست‌ویکم
و مسافر نادر لژیون نوزدهم
ویرایش و ارسال: مسافر حمید لژیون نوزدهم

با احترام: مرزبان خبری، مسافر وحید